انتظامی قضات را داره، باید پاسخ‌گو باشند».
شایان یادآوری است که هنوز هم دیکتاتوری حاکم بر کشورمان، از انبوه قربانیان انفجار مهیب آبان‌ماه۶۷ در زندان اوین، هیچ نشانه‌یی به جایی نداده است. گزارشهای متعدد حاکی از قتل‌عام تعداد بسیار زیادی از زندانیان سیاسی هوادار سازمان مجاهدین در این انفجار است. از انبوه کشته شدگان که در ملأعام حلق‌آویز شدند، جز نام اندکی از آنها به‌دست نیامده است. گزارشهای متعددی از حلق‌آویز کردن دسته‌های۷ تا ۲۰ نفری زندانیان از کرمانشاه، هرسین، ایلام، دزفول، گرمسار، ساوه، ورامین، کرج تا تبریز، مشهد و بندرعباس نشان می‌دهد که در زمستان سال۶۷ بسیاری از زندانیان سیاسی را نیز با عنوان محکومان مواد مخدر، در ملأعام به‌دار آویخته‌اند.
آمار درصدی قتل عام شدگان ۶۷:
براساس اسامی و مشخصات منتشر شده از اعدام شدگان، ۳۵ درصد آنان در تهران و به‌طور عمده در زندان اوین به‌شهادت رسیده‌اند. ۱۴ درصد در زندان گوهردشت و ۴۶ درصد دیگر در شهرستانهای سراسر کشور و محل شهادت ۵ درصد آنها نیز نامشخص است.
شاهدان این جنایت، شواهدی درباره آمار قتل عام شدگان ارائه می‌کنند که نشان می‌دهد در زندان گوهردشت تا ۲۵ شهریورماه ۶۷، حداکثر ۳۰۰ تن باقی مانده بودند که به اوین منتقل شدند. گزارشهای موثقی از انتقال ۸۶۰ جسد، از اوین به بهشت‌زهرا، تنها در روزهای ۲۲ تا ۲۶ مرداد ۶۷ در دست است.
همچنین در ۳ بند زندان زنان اوین، ۸۰ درصد زنان زندانی سیاسی وابسته به سازمان مجاهدین خلق، را تا شهریور ۶۷ بدار آویخته یا تیرباران کرده‌اند. این لیست همچنین نشان می‌دهد که بیش از ۴۰ درصد این لیست در فاصله کمتر از سه هفته در مرداد ماه ۶۷ اعدام شده‌اند. در این لیست از آمار شهیدان آبان ۶۷ ، فقط نام ۳۳۴ تن ذکر شده است. حال آن‌که گزارشهای موثقی در دست است که نشان می‌دهد در این ماه، تنها
در چند شهر از جمله، طی یک نوبت در زندان ارومیه ۴۰۰ تن، در یک نوبت در زندان رشت بیش از ۲۵۰ تن، و در یک نوبت در زندان مشهد ۸۴ تن اعدام شده‌اند.