Homeیادداشت روز
یادداشت روز
دوازدهم فروردین سالروز تحمیل جمهوری اسلامی به مردم ایران
کولبر نیوز 2 روز ago
یک‌شنبه ۱۲ فروردین، سالروز تحمیل رژیمی به مردم ایران است که «جمهوری اسلامی ایران» نام گرفت. ۴۵ سال پیش در چنین روزی مصادره کنندگان انقلاب مردم ایران به رهبری خمینی، طی نمایشی به نام: «همه‌پرسی از مردم ایران» حاکمیت جهل و خرافه و سرکوب خود را بر ایران رسمیت بخشیدند.
روز ۱۲ فروردین سال ۵۸، در حالی‌که هنوز دو ماهی از پیروزی قیام مردم نگذشته بود و توده‌های مردم به تمامی پی به ماهیت افکار ارتجاعی و اهداف بورژوایی غاصبان انقلاب نبرده بودند، که دارو دسته خمینی با شعار: «جمهوری اسلامی نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر» به میدان آمدند تا مردم را ملزم گردانند که از میان دو رأی «آری و نه» یکی را انتخاب کنند و با شرکت در این باصطلاح «همه‌پرسی» به نظام جمهوری اسلامی آری یا نه بگویند. خمینی برای برگزاری این نمایش تعجیل بسیار داشت. زیرا می‌دانست اگر مردم فرصت بیابند با چشمان باز در مورد ماهیت حکومت اسلامی قضاوت کنند، نتایج رفراندوم آن‌گونه نمی‌بود که وی انتظار داشت.
سوالی فریبکارانه و پاسخ «آری یا نه» که برای این رفراندوم تعیین کرده بودند، به شیوه‌ای بود که گویا اگر کسی رای «آری» را به صندوق نیاندازد، به معنای آن است که طرفدار بازگشت رژیم پادشاهی است. طبعاً در شرایطی که توده‌های مردم جانبازانه و وسیعاً در قیام برای سرنگونی رژیم پهلوی شرکت کرده بودند، انتساب چنین نسبتی به آنان مایه سرشکستگی بود و بسیاری از همین مردم از فرط نفرت‌شان نسبت به رژیم و نظام پیشین و علی‌رغم میل باطنی‌شان، به حاکمیت مذهبی و حکمرانی مشتی آخوند و مرتجع، ناچاراً و بخشاً نیز از روی توهم رأی «آری» را انتخاب می‌کردند و به صندوق‌های رأی می‌ریختند.
البته در آن هنگام نیز آن دسته از مردم که ماهیت حاکمیت مذهبی و قدرت‌گیری مرتجعان را همسان حاکمیت استبدادی و دیکتاتوری نظام شاهنشاهی می‌دانستند، نه تنها این رفراندوم را تحریم کردند، بل‌که تا جایی که توان داشتند، توده‌های مردم را هم از شرکت در آن برحذر می‌داشتند. کارگزاران تازه به قدرت رسیده برخوردار از امکاناتی که به چنگ آورده بودند و با استفاده از تریبون‌هایی که در اختیار داشتند و با اتکاء به سنت‌های مذهبی رایج در میان مردم، نتایج به اصطلاح همه‌پرسی را به نفع خود و به نام جمهوری اسلامی ایران اعلام کردند. سابقه تمامی انتخابات فرمایشی ۴۵ سال اخیر به چنین روزی بر می‌گردد و با تثبیت چنین روزی بود که سنت انتخابات‌های نمایشی و فرمایشی در این رژیم تکرار می‌گردد. ۱۲ فروردین، برای مردمی که تحت حاکمیت این رژیم به سر می‌برند، یادآور اولین روزهای نفی حق انتخاب در تعیین سرنوشت خویش و اولین روز تثبیت رسمی حاکمیت جهل و خرافه و اولین روز شکل‌گیری حاکمیتی است که هم ارتجاعی و هم سرمایه‌داری است.
روز ۱۲ فروردین، اگر برای جمهوری اسلامی روز آغاز چهل و ششمین سال از حاکمیت نظام سرمایه‌داری اسلامی است، برای توده‌های مردم سالروز اعلام پایان نقش توده‌های مردم در یک انقلاب شکوهمند و سالروز آغاز یک رژیم ارتجاعی و سالروز تداوم یک عمر سرکوب، تحقیر، تحمل فقر و گرسنگی است و آغاز چهل و ششمین سال تداوم سلب ابتدایی‌ترین آزادی‌های فردی و اجتماعی است.
اگرچه در آن هنگام نیز بخش‌های نسبتاً وسیعی از مردم در اولین نمایش انتخاباتی شرکت نداشتند، اما جمهوری اسلامی اولین آمار جعلی خود را از یک باصطلاح رفراندوم اعلام کردو ادعا نمود که گویا بیش از ۹۸ درصد مردم در نمایش «جمهوری اسلامی آری یا نه» شرکت داشته‌اند. این ادعای جمهوری اسلامی در حالی اعلام می‌گردید که مردم کوردستان با جمعیتی چند میلیونی، علی‌رغم این فریب‌کاری آشکار، با هوشیاری کامل در این رفراندوم شرکت نکردند و باین ترتیب مشروعیت این رژیم را نپذیرفتند. رژیم حتی شانس این را هم نداشت که دکه‌های انتخاباتی‌اش را در کوردستان دایر کند. برای بسیاری از مناطق دور افتاده در سراسر ایران هم اصلاً برگه انتخاباتی فرستاده نشد. در چندین نقطه و از جمله مناطقی از ترکمن‌صحرا صندوق رای مستقر نشد.
امروز میلیون‌ها نفر از مردم ایران به مردم کوردستان و به همه آنهایی که آگاهانه در این نمایش دادن مشروعیت به رژیم اسلامی شرکت نکردند دست مریزاد می‌گویند. امروز اکثریت قاطع مردم ایران، زنان، جوانان، کارگران، معلمان ،بازنشستگان، ملت‌های تحت‌ستم و بسیاری از اقشار دیگر خواهان سرنگونی این رژیم هستند. اما چنین خواستی تنها با تکرار صحنه‌های پرشور خیزش انقلابی سال ۱۳۵۷، خیزش‌های سرنگونی خواهانه دی‌ماه ۹۶، آبان ۹۸ و انقلاب ژینا با ایفای نقش آگاهانه و متشکل طبقه کارگر در صحنه‌ها و عرصه‌های مختلف، میسر می‌شود. بگذارید دست در دست هم زمینه‌های چنین انقلابی را با اراده میلیونی‌مان فراهم کنیم.
در روز استقرار حکومت جنایت، تحمیق و ویرانی جمهوری اسلامی جا دارد یاد کمونیست‌ها، انقلابیون، پیشقراولان زن و مردی را گرامی بداریم که در جهت جلوگیری از قدرت این هیولای ضدبشری و تحقق آرمان‌های واقعی انقلاب، در میدان نبرد و یا در زندان‌ها جانشان را فدا کردند. یاد الهام‌بخش آنان امروز بیشتر از هر روز دیگر ما را در رزم بی‌امان، نقشه‌مند، سازمان‌یافته و پیوسته علیه رژیم اسلامی و نظام سرمایه‌داری یاری خواهد بخشید.