🔴 نامه ی سرگشاده یک بازنشسته
من اسماعیل گرامی کارگر بازنشسته کارخانه ی کارتن سازی که خواهان افزایش حقوق خود ودیگر بازنشستگان طبق قانون بوده ودرتجمعات قانونی بازنشستگان شرکت کرده ام ، با قوانین جمهوری اسلامی ایران مجرم شناخته شده ومحکوم به ۴ سال حبس شده ام و هم اکنون مدت ۹ ماه است که در " زندان تهران بزرگ " بسر می برم.
درکجای دنیا یک فرد بازنشسته با ۶۶ سال سن وبیماری های صرع ، پروستات ، کمردرد ودندان دردهای پی درپی فقط به خاطر اعتراض به عدم پرداخت حقوق خود وشرکت درتجمعات مجرم شناخته شده وبه حبس محکوم می گردد؟
حکومت جمهوری اسلامی ایران درحالی با یک بازنشسته چنین برخوردی می کند که ادعای رعایت حقوق بشرش گوش جهانیان را کر کرده است.
" زندان تهران بزرگ " که درآن محبوس هستم نمونه ای از زندان های ایران است که آب آشامیدنی ندارد و زندانی باید خود خریداری نماید. حتی از نظر مواد غذایی دارای کیفیت بسیار پایین است ! که درمواردی زندانی خود مجبور به خرید مواد وطبخ آن است.
در " زندان تهران بزرگ " حتی آب گرم مناسب برای استحمام وجود ندارد.
من اسماعیل گرامی صدایی از بازنشستگان بودم واز تمامی بازنشستگان ، همکاران ، دوستان ، و آشنایان انتظار دارم صدای من باشند واین نامه را به هر زبانی که برایشان مقدور است ترجمه کرده وآن را برای سندیکاها واتحادیه های کارگری کشورهای مختلف وهمچنین سازمان حقوق بشر ارسال نمایند تا جهانیان بدانند که ادعای رعایت حقوق بشر حکومت جمهوری اسلامی ایران دروغی بیش نیست.
اسماعیل گرامی _کارگر بازنشسته
زندان تهران بزرگ
۱۴۰۰/۱۰/۶ برابر ۲۷ دسامبر ۲۰۲۱
دیدگاهتان را بنویسید