اخبار نقض حقوق بشر در ایران VVMIran e.V Vereingung zur Verteigung der Menschenrechte im Iran e.V

Sunday, 24 December 2023

خواهر مجاهد کورکور از تایید حکم اعدام برادرش خبر داد

نگار کورکوری، خواهر مجاهد (عباس) کورکور، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ایران، اعلام کرد که حکم اعدام برادرش در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تأیید شده است.

خانم کورکور (کورکوری) روز یکشنبه سوم دی با انتشار ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی گفت که پرونده برادرش از شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز به دادگاه ایذه ارجاع شده است.

او تاکید کرد: «لطفا صدای برادرم باشید. برادرم بی‌گناه است.»

آقای کورکور از بازداشت‌شدگان ایذه و متهم به قتل کیان پیرفلک، کودک ۹ ساله در این شهر در آبان سال ۱۴۰۱ است.

با وجود اظهارات صریح پدر و مادر کیان مبنی بر شلیک به خودروی آنها از سوی نیروهای لباس شخصی، جمهوری اسلامی مجاهد کورکور را به کشتن کیان و دیگر کشته‌شدگان این شهر متهم کرده‌ است.

پس از کشته شدن کیان پیرفلک، کودک ۹ ساله اهل ایذه و چندین نوجوان، زن و جوان دیگر در شامگاه ۲۵ آبان ۱۴۰۱، مقام‌های جمهوری اسلامی از جمله محسن رضایی ابتدا اعلام کردند که عاملان این کشتار در «کمتر ۲۴ ساعت بعد، وقتی قصد خروج از مرزهای شمال غربی کشور را داشتند، بازداشت شدند».

پس از آن نیروهای امنیتی روز ۲۹ آذر پارسال با حملۀ مسلحانه به روستای «پرسوراخ» در اطراف ایذه دو تن از جوانان معترض به نام‌های محمود احمدی و حسین سعیدی را کشتند و مجاهد کورکور را نیز بازداشت کردند.

خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضائیه، ۲۸ اسفند پارسال بدون ذکر جزئیات از برگزاری دادگاه مجاهد کورکور خبر داد و اعلام کرد که دادستان ایذه در دادگاه با قرائت کیفرخواست، او را به «تیراندازی با سلاح جنگی، اخلال در نظم عمومی و ایراد خسارت عمده به تمامیت جسمانی منتج به جان باختن هفت نفر از جمله کیان پیرفلک» متهم کرده است.

این در حالی است که میثم پیرفلک، پدر کیان پیرفلک، که خود نیز در اثر اصابت گلوله در شامگاه ۲۵ آبان به شدت مجروح شده بود، پس از بهبود نسبی، با انتشار ویدئویی هرگونه اتهامی به مجاهد کورکوری در ارتباط با کشته شدن فرزند خود، کیان، را رد کرد.


در جریان اعتراضات سراسری اخیر در ایران به گفته منابع حقوق بشری بیش از پانصد معترض کشته شدند.

جمهوری اسلامی همچنین چندین معترض بازداشت‌شده را با اتهام‌های قتل نیروهای امنیتی اعدام کرد.

ایران به نسبت جمعیت خود بیشترین میزان اجرای احکام اعدام در جهان را داراست.

با استفاده از گزارش‌های شبکه‌های اجتماعی و رادیو فردا؛ م.ت/

Saturday, 23 December 2023

ادامه صدور احکام حبس برای بازداشت‌شدگان در خیزش سراسری

منابع حقوق بشری از ادامه صدور احکام زندان برای فعالان مدنی و بازداشت‌شدگان در جریان اعتراض‌های "زن، زندگی، آزادی" خبر می‌دهند. یکی از بازداشت‌شدگان در این اعتراض‌ها به ۱۱ سال حبس محکوم شد.
https://p.dw.com/p/4aGMO

حقوق بشرایران

ادامه صدور احکام حبس برای بازداشت‌شدگان در خیزش سراسری

۱۴۰۲/۹/۲۶۱۴۰۲ آذر ۲۶, یکشنبه

منابع حقوق بشری از ادامه صدور احکام زندان برای فعالان مدنی و بازداشت‌شدگان در جریان اعتراض‌های "زن، زندگی، آزادی" خبر می‌دهند. یکی از بازداشت‌شدگان در این اعتراض‌ها به ۱۱ سال حبس محکوم شد.

https://p.dw.com/p/4aGMO

نمایی از وردوی زندان اوین (عکس از آرشیو)عکس: FF

تبلیغات

صدور احکام حبس برای فعالان مدنی و بازداشت‌شدگان در جریان خیزش سراسری سال ۱۴۰۱ همچنان ادامه دارد. شماری از بازداشت‌شدگان نیز به صورت بلاتکلیف در حبس به‌سر می‌برند.

در ارتباط با جدیدترین موارد از این دست، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران (هرانا) گزارش داد که سجاد ایمان‌نژاد، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، توسط شعبه ۲۷ دادگاه انقلاب تهران به خاطر اتهام‌هایی شامل "محاربه"، مجموعا به ۱۱ سال حبس و پرداخت بیش از ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان دیه محکوم شده است.

بر اساس این گزارش، او بابت اتهام "محاربه" به ده سال حبس در تبعید به شهرستان ایرانشهر، بابت اتهام "ایراد ضرب و جرح عمدی با سلاح سرد" به یک سال حبس با احتساب ایام بازداشت قبلی محکوم شده است.

اتهام محاربه می‌تواند برای زندانیان مجازات اعدام در پی داشته باشد؛ اتهامی که از سوی نهادهای امنیتی و قضایی در جمهوری اسلامی به بسیاری از بازداشت‌شدگان در جریان خیزش سراسری "زن، زندگی، آزادی" نسبت داده شد.


هشدار عفو بین الملل به مقامات ایرانی :۱۱۵ اعدام تنها در ماه نوامبر

هشدار عفو بین الملل به مقامات ایرانی :
۱۱۵ اعدام تنها در ماه نوامبر

#نه_به_اعدام 
#ایران


🆔@iranhrs98
📩 @MaryamHashemai
📩 @hessam_92
https://iranhrs.org/

اسامی و مشخصات زندانیان سیاسی محکوم به اعدام در زندان های ایران

کانون حقوق بشر ایران تلاش کرده است که اسامی زندانیان سیاسی محکوم به اعدام را منتشرکند. ماشین کشتار و اعدام در ایران بدون لحظه ای توقف همچنان قربانی می‌گیرد. خامنه‌ای و سایر سران حکومت در هراس از اعتراضات سراسری مردم، روزانه بر آمار اعدام‌ها می‌افزایند. حاکمیت دیکتاتوری و نهادهای وابسته به آن در پی این هستند تا به مردم القا کنند، می‌توانند هر کس را که خواستند اعدام کنند، بدون آنکه نامی از آنها برده شود.

پس کشف یا اعلام اسامی اعدام‌شدگان و همچنین اسامی مهره‌ها و عواملی که در دستگاه قضاییه و زندانها، زندانیان را پای چوبه های دار می برند، یک صحنه‌ از رویارویی مردم و حکومت سرکوبگر حاکم است.
لیستی که مشاهده می‌کنید اسامی و مشخصات زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، شامل زندانیان سیاسی قدیمی و بازداشت شدگان تظاهرات سراسری آبان ۹۸ و ۱۴۰۱ می‌باشد.

لیست اسامی زندانیان سیاسی محکوم به اعدام در زندان های ایران

۱. نایب عسکری، روز ۴ فروردین ماه ۱۴۰۰، توسط ماموران امنیتی در ارومیه بازداشت شد. حکم اعدام وی به طور غیابی در سال ۹۷ توسط دادگاه انقلاب ارومیه به اتهام عضویت در پژاک صادر شد. در ۲۴ مهر ماه ۱۴۰۲، این حکم به وی در زندان ارومیه ابلاغ شد.
او هم اکنون در زندان مرکزی ارومیه زندانی است.
نایب عسکری

۲. محمد رحیمی، فرزند محمدصالح، ۴۹ ساله، توسط قاضی سعیدی از شعبه یک دادگاه انقلاب سنندج، به اتهام بغی از طریق عضویت در حزب آزادی کردستان (پاک) به اعدام و اتهام معاونت در قتل به ۳۵ سال زندان محکوم شد. حکم او در دیوان عالی کشور نیز تایید گردیده است.
او در بهمن ماه ۹۷، در مرز سروآباد دستگیر و به بازداشتگاه اطلاعات سنندج منتقل شد. این زندانی هم اکنون در زندان مرکزی سنندج محبوس است.

۳. محمدجواد وفایی ثانی، ۲۷ساله و قهرمان بوکس آموزشگاه‌های مشهد است. او در اسفندماه سال ۹۸، در پی اعتراضات آبان ۹۸ توسط سپاه پاسداران دستگیر شد. این زندانی سیاسی به مدت ۶۵ روز تحت شکنجه جسمی و روحی توسط اطلاعات و سپاه پاسداران قرار گرفت.
محمدجواد وفایی ثانی در دی ماه ۱۴۰۰، توسط قاضی منصوری از شعبه ۴ دادگاه انقلاب مشهد، به اتهامات «افساد فی الارض» از طریق «تحریق و تخریب عمدی اماکن خاص از جمله ساختمان تعزیرات حکومتی» به اعدام محکوم شد. در آذرماه ‍۱۴۰۱، حکم اعدام او توسط شعبه نهم دیوان عالی کشور نقض و برای رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض ارسال گردید.
محمدجواد وفایی ثانی

روز دوشنبه دوم مردادماه ۱۴۰۲، شعبه دوم دادگاه انقلاب مشهد مجددا زندانی سیاسی محمدجواد وفایی ثانی را به اعدام محکوم کرد.
روز چهارشنبه ۲۸ تیرماه ۱۴۰۲، قاضی ناظر زندان به این زندانی سیاسی ابلاغ کرد که حکم اعدام او قطعی شده است. این زندانی سیاسی هم اکنون در زندان وکیل آباد مشهد محبوس است.

۴.علی مجدم، فرزند صالح، متولد ۶۲، از اهالی کوت سیدصالح اهواز، متاهل و دارای ۳ فرزند است.
علی مجدم روز ۲۰بهمن ۹۷ توسط اداره اطلاعات بازداشت شد. در خرداد ۹۸ پس از گذشت ۶۳ روز نگهداری در اداره اطلاعات و سلول انفرادی به بند ۸ زندان شیبان اهواز منتقل شد.

علی مجدم همراه با ۱۴ زندانی دیگر متهم هستند که در شهریورماه ۹۷ در عملیات مسلحانه بر علیه نیروهای امنیتی شرکت داشته است. او به عنوان متهم ردیف اول این پرونده با اتهاماتی همچون «شركت در عمليات مسلحانه عليه نيروهای امنيتی، اقدام عليه امنيت كشور، ارتباط با خارج و تشكيل گروه مخالف نظام» در دادگاه انقلاب محاكمه شد.
علی مجدم

روز ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۱، شعبه ۴ دادگاه انقلاب اهواز علی مجدم را همراه با ۵ زندانی سیاسی دیگر به اتهام محاربه به اعدام محکوم کرد. این شش زندانی سیاسی به اتهام کشتن دو مامور نیروی انتظامی، یک بسیجی و یک سرباز در بندر خمینی به اعدام محکوم شده اند.اتهام دیگر این زندانیان سیاسی عضویت در گروه «حرکة النضال» و حمله به مقرات نظامی بسیج و سپاه عنوان شده است. او هم اکنون در زندان مرکزی شیبان اهواز محبوس است.

۵. معین خنفری، ۳۰ ساله و اهل اهواز منطقه کوت سید صالح است. معین در سال ۹۸، در یک پرونده گروهی بازداشت شد و در دوران بازجویی بارها مورد شکنجه قرار گرفت.
او سرانجام در روز ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۴ دادگاه انقلاب اهواز همراه با ۵ زندانی سیاسی دیگر به اتهام محاربه به اعدام محکوم گردید.

معین خنفری

این شش زندانی سیاسی به اتهام کشتن دو مامور نیروی انتظامی، یک بسیجی و یک سرباز در بندر خمینی به اعدام محکوم شده اند. اتهام دیگر این زندانیان سیاسی عضویت در گروه «حرکة النضال» و حمله به مقرات نظامی بسیج و سپاه عنوان شده است.
آقای خنفری هم اکنون در زندان مرکزی شیبان اهواز محبوس است.

۶.محمدرضا مقدم، متولد ۱۳۷۱و اهل شادگان واقع در استان خوزستان است. این زندانی سیاسی در بهمن ماه ۹۷، در یک پرونده گروهی بازداشت و به شدت مورد شکنجه قرار گرفت. روز ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۴ دادگاه انقلاب اهواز همراه با ۵ زندانی سیاسی دیگر به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد.

این شش زندانی سیاسی به اتهام کشتن دو مامور نیروی انتظامی، یک بسیجی و یک سرباز در بندر خمینی به اعدام محکوم شده اند. اتهام دیگر این زندانیان سیاسی عضویت در گروه «حرکة النضال» و حمله به مقرات نظامی بسیج و سپاه عنوان شده است.
زندانی سیاسی محمدرضا مقدم هم اکنون در زندان مرکزی شیبان اهواز محبوس است.

۷. سیدسالم موسوی آلبوشوکه، متولد ۶۳ و اهل شادگان واقع در استان خوزستان است. این زندانی سیاسی در بهمن ماه ۹۷، در یک پرونده گروهی بازداشت و به شدت مورد شکنجه قرار گرفت. روز ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۱، در شعبه ۴ دادگاه انقلاب اهواز همراه با ۵ زندانی سیاسی دیگر به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد.

این شش زندانی سیاسی به اتهام کشتن دو مامور نیروی انتظامی، یک بسیجی و یک سرباز در بندر خمینی به اعدام محکوم شده اند. اتهام دیگر این زندانیان سیاسی عضویت در گروه «حرکة النضال» و حمله به مقرات نظامی بسیج و سپاه عنوان شده است.
سیدسالم موسوی آلبوشوکه هم اکنون در زندان مرکزی شیبان اهواز محبوس است.

۸. حبیب دریس، متولد ۱۳۶۲ و اهل کوت سیدصالح اهواز است. او در بهمن ماه ۹۷، در یک پرونده گروهی بازداشت و به شدت مورد شکنجه قرار گرفت. در روز ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۱، در شعبه ۴ دادگاه انقلاب اهواز همراه با ۵ زندانی سیاسی دیگر به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد.
حبیب دریس

این شش زندانی سیاسی به اتهام کشتن دو مامور نیروی انتظامی، یک بسیجی و یک سرباز در بندر خمینی به اعدام محکوم شده اند. اتهام دیگر این زندانیان سیاسی عضویت در گروه «حرکة النضال» و حمله به مقرات نظامی بسیج و سپاه عنوان شده است.
حبیب دریس هم اکنون در زندان مرکزی شیبان اهواز محبوس است.

۹.سیدعدنان موسوی غبیشاوی، متولد ۷۵ و اهل شادگان است. او جوان ترین عضو گروه شش نفره محکوم به اعدام است. او نیز در بهمن ماه ۹۷، در یک پرونده گروهی بازداشت شد و به شدت مورد شکنجه قرار گرفت. روز ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۴ دادگاه انقلاب اهواز همراه با ۵ زندانی سیاسی دیگر به اتهام محاربه به اعدام محکوم گردید.
این شش زندانی سیاسی به اتهام کشتن دو مامور نیروی انتظامی، یک بسیجی و یک سرباز در بندر خمینی به اعدام محکوم شده اند. اتهام دیگر این زندانیان سیاسی عضویت در گروه «حرکة النضال» و حمله به مقرات نظامی بسیج و سپاه عنوان شده است.
سیدعدنان موسوی غبیشاوی هم اکنون در زندان مرکزی شیبان اهواز محبوس است.

۱۰. زندانی عقیدتی – سیاسی اهل سنت فرهاد شاکری، متاهل و پدر یک دختر، اهل و ساکن استان گلستان است. او در سال ۹۴ در یک پرونده گروهی بازداشت شد. او همراه با چند زندانی دیگر اهل سنت، در سال ۹۸، توسط قاضی داوود آبادی در شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد، به اتهام «بغی» از طریق «عضویت در گروه سلفی حزب ‌الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل‌ سنت ایران» به اعدام محکوم گردید.
فرهاد شاکری هم اکنون در بند ۶/۱ زندان وکیل آباد مشهد محبوس است.
فرهاد شاکری

۱۱. زندانی عقیدتی – سیاسی اهل سنت عیسی عیدمحمدی ساکن استان گلستان است.
او در سال ۹۴ در یک پرونده گروهی بازداشت شد. او همراه با چند زندانی دیگر اهل سنت، در سال ۹۸، توسط قاضی داوود آبادی در شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد، به اتهام «بغی» از طریق «عضویت در گروه سلفی حزب ‌الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل‌ سنت ایران» به اعدام محکوم شد.
او پس از ۸ سال بلاتکلیفی، هم اکنون در بند ۶/۱ زندان وکیل آباد مشهد محبوس است.

۱۲.زندانی عقیدتی – سیاسی اهل سنت عبدالحکیم عظیم گرگیج، ساکن استان گلستان است.
او در سال ۹۴ در یک پرونده گروهی بازداشت شد. آقای گرگیج همراه با چند زندانی دیگر اهل سنت، در سال ۹۸، توسط قاضی داوود آبادی در شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد، به اتهام «بغی» از طریق «عضویت در گروه سلفی حزب ‌الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل‌ سنت ایران» به اعدام محکوم شد.
عبدالحکیم عظیم گرگیج، پس از ۸ سال بلاتکلیفی، هم اکنون در بند ۶/۱ زندان وکیل آباد مشهد محبوس است.

۱۳.زندانی عقیدتی – سیاسی اهل سنت عبدالرحمن گرگیج، ساکن استان گلستان است.
او در سال ۹۴ در یک پرونده گروهی بازداشت شد. عبدالرحمن گرگیج، همراه با چند زندانی دیگر اهل سنت، در سال ۹۸، توسط قاضی داوود آبادی در شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد، به اتهام «بغی» از طریق «عضویت در گروه سلفی حزب ‌الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل‌ سنت ایران» به اعدام محکوم شد.
این زندانی پس از ۸ سال بلاتکلیفی، هم اکنون در بند ۶/۱ زندان وکیل آباد مشهد محبوس است.

۱۴. زندانی عقیدتی – سیاسی اهل سنت تاج محمد خرمالی، ساکن استان گلستان است. او در سال ۹۴ در یک پرونده گروهی بازداشت شد. او همراه با چند زندانی دیگر اهل سنت، در سال ۹۸، توسط قاضی داوود آبادی در شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد، به اتهام «بغی» از طریق «عضویت در گروه سلفی حزب ‌الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل‌ سنت ایران» به اعدام محکوم شد.
تاج محمد خرمالی، پس از ۸ سال بلاتکلیفی، هم اکنون در بند ۶/۱ زندان وکیل آباد مشهد محبوس است.

۱۵.انور خضری اهل مهاباد، در ۱۶ آذر سال ۱۳۸۸ در رابطه با یک پرونده مشترک با شش زندانی اهل سنت دیگر، توسط مأموران امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل شد.
انور خضری و هم پرونده‌های او، در یک پرونده ساخته و پرداخته وزارت اطلاعات به اتهام قتل عبدالرحیم تینا امام جمعه مسجد خلفای راشدین مهاباد، به «محاربه» و «افساد فی الارض»، «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «عضویت در گروه‌های سلفی» متهم شدند.
انور خضری

این ۷ زندانی در اسفندماه ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به اعدام محکوم شدند. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی در خردادماه سال ۱۳۹۷ ، ایشان را به اتهام «افساد فی‌الارض» مجددا به اعدام محکوم کرد.
او هم اکنون پس از ۱۴ سال بلاتکلیفی در زندان قزلحصار محبوس است.

۱۶.کامران شیخه متولد ۱۳۶۳در مهاباد؛ دارای تحصیلات دیپلم و مجرد می‌باشد. کامران شیخه، همراه با شش تن از هموطنان اهل سنت در سال ۸۸ بازداشت شد. وی در یک پرونده ساخته و پرداخته وزارت اطلاعات به اتهام قتل عبدالرحیم تینا امام جمعه مسجد خلفای راشدین مهاباد، به «محاربه» و «افساد فی الارض»، «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «عضویت در گروه‌های سلفی» متهم شد.
کامران شیخه

این ۷ زندانی در اسفندماه ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به اعدام محکوم شدند. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی در خردادماه سال ۱۳۹۷ ، ایشان را به اتهام «افساد فی‌الارض» مجددا به اعدام محکوم کرد.
او هم اکنون پس از ۱۴ سال بلاتکلیفی در زندان قزلحصار محبوس است.

۱۷.فرهاد سلیمی متولد ۱۳۵۷ اهل سقز در تاریخ ۱۹ بهمن ماه ۱۳۸۸ توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد. فرهاد سلیمی، همراه با سایر بازداشتی های این پرونده، به اتهام قتل عبدالرحیم تینا امام جمعه مسجد خلفای راشدین مهاباد، به «محاربه» و «افساد فی الارض»، «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «عضویت در گروه‌های سلفی» متهم شد.
فرهاد سلیمی

این ۷ زندانی در اسفندماه ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به اعدام محکوم شدند. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی در خردادماه سال ۱۳۹۷ ، ایشان را به اتهام «افساد فی‌الارض» مجددا به اعدام محکوم کرد. او هم اکنون پس از ۱۴ سال بلاتکلیفی در زندان قزلحصار محبوس است.

۱۸. خسرو بشارت در بهمن ماه سال ۱۳۸۸ توسط اطلاعات مهاباد بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات ارومیه منتقل شد. او به مدت یک ماه در سلول انفرادی تحت شکنجه قرار داشت. او و شش زندانی دیگر اهل سنت، در یک پرونده ساخته و پرداخته وزارت اطلاعات به اتهام قتل عبدالرحیم تینا امام جمعه مسجد خلفای راشدین مهاباد، به «محاربه» و «افساد فی الارض»، «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «عضویت در گروه‌های سلفی» متهم شدند
خسرو بشارت

این ۷ زندانی در اسفندماه ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به اعدام محکوم شدند. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی در خردادماه سال ۱۳۹۷ ، ایشان را به اتهام «افساد فی‌الارض» مجددا به اعدام محکوم کرد. او هم اکنون پس از ۱۴ سال بلاتکلیفی در زندان قزلحصار محبوس است.

۱۹. داوود عبداللهی اهل سنت و ساکن مهاباد است. او در تاریخ ۱۶ آ‌ذر ۸۸ به همراه ۶ تن دیگر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. وی مدت ۸ ماه زیر بازجویی و شکنجه بود.
آقای عبداللهی، در یک پرونده ساخته و پرداخته وزارت اطلاعات به اتهام قتل عبدالرحیم تینا امام جمعه مسجد خلفای راشدین مهاباد، به «محاربه» و «افساد فی الارض»، «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «عضویت در گروه‌های سلفی» متهم شد.
داوود عبداللهی

وی در اسفندماه ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به اعدام محکوم شد. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی در خردادماه سال ۱۳۹۷ ، ایشان را به اتهام «افساد فی‌الارض» مجددا به اعدام محکوم کرد. او هم اکنون پس از ۱۴ سال بلاتکلیفی در زندان قزلحصار محبوس است.

۲۰. رحمان پرحاز، اهل ارومیه که در آبان ماه ۱۴۰۰، بازداشت و در بازداشتگاه اطلاعات ارومیه تحت شکنجه قرار گرفت. او در هفته‌های پایانی سال ۱۴۰۱، توسط شعبه‌ی سوم دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضی نجف‌زاده به اتهام محاربه از طریق جاسوسی برای موساد، سازمان اطلاعات اسرائیل، به اعدام محکوم شد.
او هم اکنون در زندان مرکزی ارومیه محبوس است.

۲۱. آرام عمری بردیانی، اهل ارومیه که در آبان ماه ۱۴۰۰، بازداشت و در بازداشتگاه اطلاعات ارومیه تحت شکنجه قرار گرفت. او در هفته‌های پایانی سال ۱۴۰۱، توسط شعبه‌ی سوم دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضی نجف‌زاده به اتهام محاربه از طریق جاسوسی برای موساد، سازمان اطلاعات اسرائیل، به اعدام محکوم شد.
او هم اکنون در زندان مرکزی ارومیه محبوس است.
آرام عمری بردیانی

۲۲.وفا هناره اهل ارومیه که در آبان ماه ۱۴۰۰، بازداشت و در بازداشتگاه اطلاعات ارومیه تحت شکنجه قرار گرفت. او در هفته‌های پایانی سال ۱۴۰۱، توسط شعبه‌ی سوم دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضی نجف‌زاده به اتهام محاربه از طریق جاسوسی برای موساد، سازمان اطلاعات اسرائیل، به اعدام محکوم شد.
او هم اکنون در زندان مرکزی ارومیه محبوس است.

۲۳.نسیم نمازی اهل ارومیه که در آبان ماه ۱۴۰۰، بازداشت و در بازداشتگاه اطلاعات ارومیه تحت شکنجه قرار گرفت. او در هفته‌های پایانی سال ۱۴۰۱، توسط شعبه‌ی سوم دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضیر نجف‌زاده به اتهام محاربه از طریق جاسوسی برای موساد، سازمان اطلاعات اسرائیل، به اعدام محکوم شد.
او هم اکنون در زندان مرکزی ارومیه محبوس است.

۲۴.منصور رسولی، کشاورز اهل ارومیه است. او در آبان ماه ۱۴۰۰، بازداشت و در بازداشتگاه اطلاعات ارومیه تحت شکنجه قرار گرفت. او در هفته‌های پایانی سال ۱۴۰۱، توسط شعبه‌ی سوم دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضی نجف‌زاده به اتهام محاربه از طریق جاسوسی برای موساد، سازمان اطلاعات اسرائیل، به اعدام محکوم شد. این زندانی هم اکنون در زندان مرکزی ارومیه محبوس است.
منصور رسولی

۲۵.بشیراحمد حسین زهی، ۴۰ ساله و اهل سراوان است. او در سراوان بازداشت و به اطلاعات زاهدان انتقال یافت. او پس از ماهها شکنجه و بازجویی در اطلاعات زاهدان، به اتهام عضویت در گروههای معاند نظام، از طرف دادگاه انقلاب به اعدام و ۱۵ سال تبعید محکوم شد. از وضعیت کنونی او اطلاعی در دست نیست. طبق آخرین اخبار در زندان مرکزی زاهدان محبوس است.

۲۶. دنزو چاکری، فرزند خلیل، ۲۹ ساله است که در تاریخ ۲۵ شهریورماه ۱۳۹۴ دستگیر شد. او در سال ۹۶، توسط دادگاه انقلاب به اتهام «محاربه و اقدام علیه امنیت ملی و عضویت در گروههای مخالف نظام» به دو بار اعدام محکوم شد.
آقای چاکری شهروند اهل پاکستان است. طبق آخرین اخبار او در زندان مرکزی زاهدان محبوس است.

۲۷. سجاد بلوچ، ۲۲ ساله و فرزند حسین است. وی در تاریخ ۲۵ شهریورماه ۱۳۹۴بازداشت شد. او در سال ۹۶، توسط دادگاه انقلاب به اتهام «محاربه و اقدام علیه امنیت ملی و عضویت در گروههای مخالف نظام» به دو بار اعدام محکوم گردید. سجاد بلوچ شهروند اهل پاکستان است. او در هنگام بازداشت کمتر از ۱۸ سال سن داشته و طبق آخرین اخبار هم اکنون در زندان مرکزی زاهدان محبوس است.

۲۸. مولوی عبدالرحیم کوهی، ۳۴ ساله، ساکن روستای پادیگ سرباز، در روز اول آبان ماه ۱۳۹۴، در سرباز توسط مأموران اطلاعاتی بازداشت شد. او و هم پرونده ای اش امان الله بلوچی در شهریور ماه ۹۸، به اتهام «بغی و عضویت در گروههای مخالف نظام» به اعدام محکوم شدند.
۲۹.مولوی امان الله بلوچی، ۲۹ ساله، ساکن روستای پادیگ سراوان، در روز اول آبان ماه ۱۳۹۴، در سرباز توسط مأموران اطلاعات بازداشت شد. او و هم پرونده ای اش عبدالرحیم کوهی، در شهریور ماه ۹۸، به اتهام «بغی و عضویت در گروههای مخالف نظام» به اعدام محکوم شدند.
مولوی امان الله بلوچی

۳۰.ادریس جمشید زهی، ۴۴ساله، ساکن ایرانشهر، در خرداد ماه ۹۶، دستگیر و در بهمن ماه ۱۴۰۰، به اتهام «اقدام علیه امنیت کشور، محاربه و قتل یک مامور بسیجی به نام سجادی به اعدام محکوم شد.
طبق آخرین اخبار او هم اکنون در زندان مرکزی زاهدان محبوس است.

۳۱.محمد زین الدینی،۲۱ ساله، فرزند مزار، اهل شهر لاشار اسپکه سیستان و بلوچستان است. او در مهرماه سال ۱۳۹۹، در منطقه سیرچاه بخش لاشار شهرستان اسپکه، در خیابان بازداشت شد. در اواخر سال ۱۴۰۱، حکم اعدام او به اتهام قتل سه تن از نیروهای سپاه پاسداران توسط دادگاه شعبه یک کیفری زاهدان صادر گردید. درآبان ۱۴۰۲، این حکم به تایید دیوان عالی کشور رسید. او هم اکنون در بند ۹ زندان مرکزی زاهدان محبوس است.

۳۲.ادهم نارویی، اهل لاشار در خرداد ماه سال ۱۴۰۰، توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و به زاهدان منتقل گردید. در اواخر سال ۱۴۰۱، حکم اعدام او به اتهام قتل سه تن از نیروهای سپاه پاسداران توسط دادگاه شعبه یک کیفری زاهدان صادر شد. در آبان ۱۴۰۲، این حکم به تایید دیوان عالی کشور رسید.
او هم اکنون در بند ۹ زندان مرکزی زاهدان محبوس است.

۳۳. جمشید شارمهد ، شهروند ایرانی ـ آلمانی، متولد ۱۳۳۴، مهندس الکترونیک و رشته فناوری اطلاعات، متاهل و دارای فرزند است. او مدیریت رادیو تندر را بعهده داشت. در مرداد ۱۳۹۹ توسط ماموران وزارت اطلاعات در دوبی ربوده و به ایران منتقل شد.
روز دوم اسفندماه ۱۴۰۱، به اتهام «افساد فی‌الارض از طریق طراحی و هدایت اقدامات تروریستی در حسینیه سیدالشهدای شیراز در سال ۸۷» به اعدام محکوم شد. این حکم قابل فرجام خواهی است.
جمشید شارمهد

۳۴.یوسف احمدی، ۳۸ ساله،اهل بانه، پدر سه فرزند است که به همراه سه شهروند دیگر اهل بانه در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۹ توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شد. هنگام بازداشت در مقابل چشمان فرزندانش به او شلیک شد. اتهام او «همکاری با گروه‌های مخالف نظام» اعلام شد.
یوسف احمدی، توسط قاضی سعیدی از دادگاه انقلاب سنندج، به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شده و حکم او در ۱۲ شهریور ماه در زندان به وی ابلاغ شد.
یوسف احمدی

۳۵.رحیم برین، فرزند عزیز و اهل مهاباد، در سال ۸۴، به اتهام قتل یک مامور پلیس در جریان تظاهرات بر علیه کشته شدن یک فعال سیاسی به نام کمال اسفرم بازداشت شد.
او زیر شکنجه به قتل مامور پلیس اعتراف کرد و به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق ارتباط با گروهک ضد انقلاب و قتل مامور دولت» به اعدام محکوم شد.
رحیم برین هم اکنون در زندان مرکزی ارومیه محبوس است.

زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری

۱.مجاهد کورکوری (عباس کورکوری) متولد ۱۲اردیبهشت۱۳۶۲ و مجرد است. در ۲۹ آذرماه ۱۴۰۱، ماموران امنیتی با سلاح سنگین به روستای پرسوراخ ایذه حمله کرده و مجاهد کورکوری و یک نفر دیگر را بازداشت و دو تن از یارانشان به نام های محمود احمدی و حسین سعیدی را کشتند.

او پس از بازداشت درحالیکه مجروح بود، در بیمارستان نیروی انتظامی الزهرا در ایذه تحت بازجویی وشکنجه قرار گرفت تا اعتراف اجباری کند. روز ۲۸ اسفندماه ۱۴۰۱، دادگاه رسیدگی به پرونده مجاهد کورکوری در دادگاه انقلاب اهواز برگزار شد و روز جمعه ۱۷ فروردین ماه ۱۴۰۱، به اتهام محاربه از طریق تیراندازی با سلاح جنگی و قتل ۷ تن از جمله کیان پیرفلک در دادگاه انقلاب شهرستان ایذه به اعدام محکوم گردید.

مجاهد کورکوری

محکومیت مجاهد کورکوری به اعدام به اتهام قتل کیان پیرفلک در حالی است که زینب مولایی راد مادر کیان پیرفلک، در خصوص این اتهام صراحتا اعلام کرده است که فرزندش را نیروهای امنیتی در مسیر بازگشت به خانه به رگبار بسته و فرزند او به ضرب گلوله ماموران جان باخته است.
در جریان مراسم چهلم کیان پیرفلک در روستای پرچستان گورویی مردم از مجاهد کورکور حمایت کردند و با شعارهایی نسبت به اجرای حکم اعدام او هشدار دادند. او هم اکنون در زندان شیبان اهواز محبوس است.

۲.منصور دهمرده، فرزند امان الله، متولد ۷۹، اهل زاهدان و از بازداشت شدگان قیام سراسری ۱۴۰۱، در زاهدان است. او در زمان دستگیری به عنوان کمک راننده اتوبوس در زاهدان مشغول به کار بوده و دارای معلولیت جسمی است.
منصور دهمرده پس از بازداشت به شدت شکنجه شد به طوری که دندان ها و بینی او را شکستند.
او در روز ۱۵ دی ماه ۱۴۰۱، توسط دادگاه نوری زاهدان، به اتهام افساد فی الارض به اعدام محکوم و این اتهام در زندان زاهدان به او ابلاغ شد.
او هم اکنون در بند ۹ زندان مرکزی زاهدان محبوس است.

۳. فرشید حسن زهی، فرزند حنیف، ۲۵ ساله و کارگر ساختمانی، از بازداشت شدگان قیام سراسری ۱۴۰۱ در زاهدان است.
در آذرماه ۱۴۰۱ به اتهام تیراندازی به خودروی پاسگاه روستای چشمه زیارت زاهدان بازداشت شد. او در زیر شکنجه‌های وحشیانه در اداره اطلاعات زاهدان مجبور به اعتراف اجباری علیه خود شد. سرانجام روز یکشنبه ۲۱ آبان ۱۴۰۲، توسط شعبه اول کیفری زاهدان به اعدام محکوم شد.
او هم اکنون در بند ۹ زندان مرکزی زاهدان محبوس است.

.رضا رسایی، ۳۴ ساله، اهل شهرستان صحنه در استان کرمانشاه، از اقلیت یارسان و از بازداشت شدگان قیام سراسری ۱۴۰۱، است. او روز جمعه ۳ آذر ماه ۱۴۰۱، در شهرستان کرج به اتهام قتل نادر بیرامی رئیس سازمان اطلاعات سپاه شهرستان صحنه بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات کرمانشاه و پس از پایان بازجویی به زندان دیزل آباد کرمانشاه منتقل شد.

زندانی سیاسی رضا رسایی در جریان برگزاری جلسات دادگاه، بارها اتهامات مطرح شده را رد کرد و اعلام کرد که در بازداشتگاه اداره آگاهی صحنه شکنجه و تهدید به تجاوز شده و تحت این شرایط مجبور به اعتراف اجباری علیه خود شده است.

رضا رسایی، توسط شعبه ۲ دادگاه کیفری یک کرمانشاه به اتهام های «مباشرت در قتل عمد» نادر بیرامی، «مباشرت در ايراد جراحات عمدی غيرکشنده غير منتهی به مرگ»، «تظاهر و قدرت نمایی با چاقو» و «اخلال در نظم عمومی از طريق ايجاد هياهو و جنجال» به اعدام، پرداخت دیه، یک سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
او هم اکنون در زندان دیزل آباد کرمانشاه محبوس است.

. عارف خوشکار، 
از بازداشت‌ شدگان قیام سراسری در آبان ۱۴۰۱، است. وی در تهران بازداشت و در قرنطینه زندان گوهردشت تحت شکنجه و بازجویی قرار گرفت.
او در پی تهدید مبنی بر تجاوز جنسی به برادرش، مجبور به اعتراف اجباری و دروغین علیه خود درباره قتل یک مامور در محله فلاح تهران شد.

آقای خوشکار، بدون حضور در هیچ دادگاهی و بدون دسترسی به وکیل و دفاع از خود، به اعدام محکوم شد. او در قرنطینه زندان گوهردشت محبوس بود. پس از انتقال جمعی از زندان گوهردشت به قزلحصار از او اطلاعی در دست نیست. احتمال می رود که وی هم اکنون در زندان قزلحصار محبوس باشد.
. محمد رامزرشیدی، 
کارگر تبعه افغانستان است که همراه با نعیم هاشمی به اتهام حمله روز ۴ آبان ۱۴۰۱، به شاهچراغ دستگیر شد. این دو زندانی در روزهای پایانی سال ۱۴۰۱، محکوم به اعدام شده و رأی اولیه اعدام آنها در دیوان عالی کشور نیز تأیید شده است.

۷. نعیم هاشمی کارگر تبعه افغانستان است که همراه با محمد رامز رشیدی، به اتهام حمله روز ۴ آبان ۱۴۰۱، به شاهچراغ دستگیر شد. این دو زندانی در روزهای پایانی سال ۱۴۰۱، محکوم به اعدام شده و رأی اولیه اعدام آنها در دیوان عالی کشور نیز تأیید شده است.

۸. محمد قبادلو، متولد ۱۳۷۹، فرزند محمدعلی و ساکن پرند تهران است. او از بازداشت شدگان در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ است. اتهام وارد شده به وی «افساد فی الارض از طریق اقدام گسترده علیه ماموران موتوری نیروی انتظامی با اصابت خودروی سواری و کشتن استوار فرید کرم پور حسنوند و مجروح شدن ۵ مامور پلیس» اعلام شده است.

او توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به اعدام محکوم شد. روز شنبه سوم دی ماه ۱۴۰۱، حکم اعدام او تایید شد.
حکم اعدام او در مرداد ۱۴۰۲، نقض و به شعبه هم عرض ارجاع شده است.
این زندانی سیاسی هم اکنون در زندان تهران بزرگ محبوس است.
.سعید شیرازی، فرزند علیرضا، در جریان تظاهرات سراسری ۱۴۰۱، بازداشت شد. آقای شیرازی از جمله معترضانی است که با محرومیت از حق دادرسی عادلانه در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران توسط ابوالقاسم صلواتی به اتهام «افساد فی‌الارض» محاکمه و در دادگاه بدوی به اعدام محکوم شد. از وضعیت کنونی او اطلاع دقیقی در دست نیست.
سعید شیرازی

۱۰.ماهان صدرات مدنی، متولد ۱۳۷۸، در جریان تظاهرات سراسری ۱۴۰۱، در تهران بازداشت شد. او در تاریخ ۱۲ آبان ماه ۱۴۰۱، توسط قاضی ایمان افشاری در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به محاربه متهم و به اعدام محکوم شد.

اتهامات ماهان صدرات مدنی «محاربه از طریق کشیدن سلاح سرد، اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور»، «آتش زدن موتورسیکلت و تخریب گوشی شاکی خصوصی و ایراد جرح عمدی با چاقو» عنوان شده است. او تمامی این اتهامات را در دادگاه رد کرد.
ماهان هم اکنون در زندان قزلحصار کرج محبوس است.

این اسامی شامل زندانیان سیاسی است که ما قادر به تایید و یا رد آن نیستیم

۱. مسعود بیرانوند، متولد ۱۳۵۸، اهل بروجرد، متاهل و پدر یک فرزند، راننده تریلر است. او در تاریخ ۶ آبان ماه سال ۱۴۰۱، در بروجرد بازداشت و تحت شکنجه قرار گرفت. بر اساس گزارشات ارسالی از هموطنان روز شنبه یکم دی ماه ۱۴۰۱، حکم اعدام او به اتهام محاربه تایید شده است.

۲. محمد کشوری، فرزند حمید، از شهرستان خرم آباد، یکی از بازداشتی‌های اعتراضات آبان ۹۸ در این شهر است. وی روز یکشنبه ۸ تیر ماه ۱۳۹۹، توسط دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد.

































روسیه و تکرار یک اقدام خطرناک درباره جزایر سه‌گانه

شنبه ۲ دی ۱۴۰۲ - Dec 23 2023

خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency

بین الملل غرب آسیا و آفریقای شمالی

تاریخ انتشار: ۲ دی ۱۴۰۲ - ۰۹:۳۳

مهر بررسی کرد؛روسیه و تکرار یک اقدام خطرناک درباره جزایر سه‌گانه

موضع روسیه در همراهی کردن ادعاهای امارات مورد انتقاد شدید افکار عمومی ایران قرارگرفته و سه دیدگاه درباره دلایل این موضع گیری وجود دارد که خیال آسوده مسکو از روابط با تهران یکی از آنهاست.

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: ششمین نشست مجمع همکاری کشورهای عربی و روسیه روز ۲۹ آذر ماه به ریاست ناصر بوریته، وزیر خارجه مراکش برگزار شد. سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه نیز به همراه وزیران خارجه چند کشور عربی در این نشست حضور داشت. در بیانیه پایانی نشست به جزایر سه‌گانه ایرانی نیز اشاره شده و ادعا شده از راه‌حل‌ها و ابتکارات صلح‌آمیز با هدف حل آنچه مناقشه میان ایران و امارات خوانده شده از طریق مذاکرات دوجانبه یا دیوان بین‌المللی دادگستری، بر اساس قوانین بین‌المللی و منشور سازمان ملل حمایت می‌شود. سوال مهم این است که چرا روسیه بار دیگر از ادعای امارات درباره جزایر سه‌گانه حمایت کرده است؟

جزایر سه‌گانه دارای شناسنامه قطعی ایرانی

تنب کوچک، تنب بزرگ و ابوموسی سه جزیره‌ای هستند که اسناد تاریخی حاکی از شناسنامه و هویت کاملاً ایرانی این جزایر است. ابوموسی، جزیره‌ای مسکونی با مساحتی حدود ۱۲ کیلومتر مربع است. مساحت تنب بزرگ ۱۱ کیلومتر مربع و تنب کوچک نیز ۲ کیلومتر مربع است. اسناد متعدد تاریخی و فرهنگی درباره تعلق جزایر سه‌گانه به ایران وجود دارد. به لحاظ فرهنگی، واژه تنب، واژه‎‌ای فارسی از گویش‌های محلی جنوب ایران است. علت نام‌گذاری نیز این است که دریانوردان محلی هنگام نزدیک شدن به این جزایر آن‌ها را به شکل تپه‌ای در میان آب می‌دیدند و به همین دلیل، عنوان تنب را به هر دو جزیره اطلاق کردند.

ریشه ادعای امارات درباره جزایر ایرانی، اقدام انگلیسی‌ها در اوایل قرن ۲۰ میلادی است. دولت انگلیس در سال ۱۹۰۳ جزایر ابوموسی و تنب بزرگ و در سال ۱۹۰۸ نیز تنب کوچک را اشغال کرد. اگرچه پس از اشغال این جزایر، دولت ایران بارها به آن اعتراض کرد، اما نهایتاً در نوامبر ۱۹۷۱، حاکمیت ایران بر جزایر به طور مطلق و مؤثر و بدون هیچ نوع شرط و شروطی اعاده شد و انگلیس این حاکمیت را پذیرفت. این اعمال حاکمیت ایران در اسناد تاریخی متعددی چون گزارش‌های سر جان ملکم، کاپیتان هین و کاپیتان جرج بارنس بروکس ذکر شده و مکرراً در این گزارش‌ها از جزایر سه‌گانه با عنوان جزایر متعلق به ایران نام برده شده است. علاوه بر این، در نقشه وزارت دریاداری بریتانیا در سال ۱۸۶۳، نقشه نیروی دریایی بریتانیا در سال ۱۸۸۱ و نقشه ایران تهیه شده توسط وزارت جنگ بریتانیا در سال ۱۸۸۶، این جزایر به رنگ سرزمین ایران رنگ‌آمیزی شده است.

ادعاهای امارات و مواضع اخیر روسیه

امارات در سال‌های اخیر بارها ادعای ارضی درباره جزایر سه‌گانه ایرانی را مطرح کرده است. وزیران خارجه کشورهای عربی و روسیه روز ۲۹ آذر در نشست همکاری روسیه و کشورهای عربی در مراکش در بیانیه پایانی خواستار مطرح شدن موضوع جزایر سه‌گانه خلیج فارس در دیوان دادگستری بین‌المللی شده اند. در این متن آمده که طرفین از راه‌حل‌ها و ابتکارات صلح‌آمیز برای حل مناقشه مالکیت جزایر سه‌گانه استقبال می‌کنند. نکته مهم این است که زمانی که ایران این جزایر را از انگلیس به عنوان یک استعمارگر پس گرفت کشوری به اسم امارات در جغرافیای جهان وجود نداشت و دو سال پس از استقلال مجدد این جزایر از استعمار انگلیس، تأسیس شده است. با وجود این، موضع روسیه در همراهی کردن ادعاهای امارات مورد انتقاد شدید افکار عمومی ایران قرار گرفته و آن را در تضاد با روند رو به پیشرفت روابط دوجانبه تهران- مسکو می‌دانند. روسیه پیش از این هم در تیرماه سال جاری در نشست کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در بیانیه مشترکی از «تلاش‌های صلح آمیز برای دستیابی به راه حلی مسالمت‌آمیز برای موضوع جزایر سه‌گانه تنب‌بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی از طریق مذاکره دوجانبه» حمایت کرده بود.

سه دیدگاه درباره دلایل موضع روسیه در همراهی با امارات در خصوص جزایر سه‌گانه وجود دارد:

نخست اینکه؛ روس‌ها به خصوص پس از جنگ اوکراین از یک سو با فشارهای اقتصادی و از سوی دیگر با راهبرد آمریکا و اروپا برای منزوی کردن مسکو مواجه شده است. بنابراین، روسیه از یک سو برای افزایش روابط اقتصادی با کشورهای عربی که در زمره کشورهای سرمایه‌دار محسوب می‌شوند، گام بر می‌دارد و از سوی دیگر، سعی دارد با حضور در نشست‌های مشترک با کشورهای عربی ثابت کند که راهبرد آمریکا و اروپا برای منزوی کردن روسیه با شکست مواجه شده است. «آنا بورچوسکایا»، کارشناس ارشد مسائل روسیه در اندیشکده واشنگتن برای خاورنزدیک عنوان می‌کند: «خاورمیانه شریان حیاتی اقتصادی برای روسیه بعد از جنگ اوکراین محسوب می‌شود. این خاورمیانه است که باعث شده است اقتصاد روسیه بعد از تحریم‌های غرب کمتر آسیب ببیند.»

دوم اینکه؛ اغلب کشورهای عربی روابط نزدیکی با آمریکا دارند. در همین حال، کشورهای عربی به خصوص در سه سال اخیر تلاش کردند در سیاست خارجی خود توازن ایجاد کرده و همزمان با روابط با آمریکا، با قدرت‌هایی نظیر چین و روسیه نیز روابط خود را تقویت کنند. بنابراین، مسکو با درک این رویکرد کشورهای عربی در تلاش است روابط با این کشورها را تقویت کند.

سوم اینکه؛ برخی بر این باور هستند که روسیه تا حدود زیادی از بابت روابط خود با جمهوری اسلامی ایران خیالی آسوده دارد. از آنجایی که غرب در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران جایگاهی ندارد، مقامات کرملین بدون نگرانی از واکنش‌های ایران، با کشورهای عربی در سیاست‌های ضد ایرانی همراه شده‌اند.

لزوم اقدام جدی دولت جمهوری اسلامی ایران درباره موضع روسیه

واقعیت این است که موضع روسیه در همسویی با امارات در خصوص جزایر سه‌گانه ایرانی، عبور از خطوط قرمز جمهوری اسلامی ایران در خصوص حاکمیت و تمامیت ارضی است. با این حال، علی‌رغم انتقادهای کلامی که از سوی مقامات جمهوری اسلامی ایران علیه این موضع روسیه انجام شده، تاکنون دولت ایران اقدام عملی برای مقابله با این موضع مسکو انجام نداده است. تردیدی نیست که روابط ایران و روسیه در داخل هر دو کشور و همچنین در خارج از دو کشور، بدخواهانی دارد، اما صرفاً نباید ایران نگران این موضوع باشد بلکه روسیه نیز باید دغدغه جدی درباره تلاش‌ها برای بر هم زدن یا اخلال در روابط مسکو – تهران داشته باشد، چیزی که اکنون در رفتارهای مقامات کرملین دیده نمی‌شود.

به نظر می‌رسد دولت جمهوری اسلامی ایران از ابزارهایی برای مواجهه با مواضع ناسازگار با منافع ایرانِ روسیه برخوردار است.

اول اینکه؛ جمهوری اسلامی ایران باید روابط با روسیه را از فاز صرفاً سیاسی و امنیتی خارج کرده و بعد اقتصادی این روابط را تقویت کند، به نحوی که روس‌ها این پیام را دریافت کنند که اخلال در روابط با تهران، هزینه اقتصادی برای آنها خواهد داشت. لازم به ذکر است در حالی که حجم تجارت خارجی ایران با روسیه از ۴ میلیارد دلار در سال فراتر نرفته است و روسیه حتی در میان ۵ شریک نخست تجاری ایران هم محسوب نمی‌شود، در سال ۲۰۲۲ تجارت غیرنفتی روسیه و امارات متحده عربی بیش از ۶۸ درصد رشد داشته و از ۹ میلیارد دلار عبور کرد که ۸ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار آن صادرات روسیه بود که نسبت به سال ۲۰۲۱، ۷۱ درصد رشد نشان می‌دهد.

دوم اینکه؛ جمهوری اسلامی ایران باید به روسیه یادآوری کند و هشدار دهد که حمایت از ادعاهای ارضی دیگر کشورها می‌تواند گریبان خود روسیه را نیز بگیرد. برای مثال، روسیه و ژاپن درباره جزایر کوریل اختلاف دارند. وزارت امور خارجه ژاپن در میانه جنگ اوکراین، اعلام کرد «سرزمین های شمالی، مجموعه‌ای از جزایر ژاپن هستند که توکیو بر آن حق حاکمیت دارد و بخش جدایی‌ناپذیر از قلمروی ژاپن هستند، اما روسیه در حال حاضر به طور غیرقانونی آن را اشغال کرده است.» مقامات جمهوری اسلامی ایران می‌توانند لزوم حل اختلاف روسیه و ژاپن درباره جزایر کوریل را مطرح کنند، اقدامی که در تابستان گذشته نیز انجام شد. سیدکمال خرازی رئیس شورای راهبردی روابط خارجی تیرماه گذشته در دیدار سفیر ژاپن گفت: «جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک موضع اصولی با هرگونه مداخله نظامی و نقض حاکمیت و تمامیت ارضی کشورها مخالف است و به اعتقاد اینجانب بهترین راه برای حل و فصل اختلافات ارضی بین ژاپن و روسیه بر سر جزایر چهارگانه، مذاکره مستقیم بین دو کشور است».

پس از موضع اخیر روسیه در مراکش نیز محسن رضایی در توییتی نوشت: «مداخلات غیردوستانه روسیه در رابطه با تمامیت ارضی ‎ایران نباید تکرار شود. جزایر سه‌گانه، شبه‌جزیره کریمه نیست.» علی‌اکبر ولایتی، مشاور مقام معظم رهبری در امور بین‌الملل هم در واکنش به اقدام روسیه در مراکش، به مسکو یادآوری کرد که «روسیه در شرایط پیچیده بین‌المللی قرار دارد و اتخاذ بعضی از موضع‌گیری‌های وزارت خارجه روسیه باعث تأسف است و به اعتبار این کشور لطمه وارد می‌کند.» این اظهارنظرها می‌تواند از کانال‌های رسمی و با موضعی قاطع‌تر نیز بیان شود، به نحوی که روسیه متوجه شود جمهوری اسلامی ایران از یک سو اجازه نمی‌دهد مسکو از کارت ایران برای امتیازگیری از دیگر کشورها استفاده کند و بازی با منافع ملی و تمامیت ارضی ایران برای گرفتن امتیاز از دیگر کشورها برای مسکو هزینه دارد و قابل تحمل نیست و از سوی دیگر جمهوری اسلامی ایران حاضر نیست به بهای حفظ روابط با روسیه، در مقابل برخی از سیاست‌های نادرست آن که عبور از خطوط قرمز ایران است، سکوت کرده و یا منفعلانه عمل کند.

سوم اینکه؛ جمهوری اسلامی ایران از جمله کشورهایی است که در جنگ روسیه علیه اوکراین، نه تنها مواضع ضد روسی اتخاذ نکرده بلکه از سوی آمریکا و اروپا نیز به حمایت از روسیه در این جنگ متهم شده است. تکرار موضع روسیه در قبال جزایر ایرانی می‌تواند با تغییر رویکرد جمهوری اسلامی ایران در قبال اوکراین همراه باشد زیرا همان‌گونه که روس‌ها باور دارند در سیاست خارجی دوست و دشمن دائمی وجود ندارد بلکه منافع دائمی وجود دارد ایران نیز می‌تواند این مسئله را در ارتباط با مسکو مطرح کند.

نتیجه

کمترین تردیدی وجود ندارد که مهم‌ترین خط قرمز ایران، حفظ تمامیت ارضی و حاکمیت آن است. طی ۸ سال جنگ تحمیلی، با وجود اینکه قدرت‌های بزرگ از عراق حمایت می‌کردند، اما حتی یک وجب از خاک ایران از دست نرفت. ادعاهای امارات درباره جزایر سه‌گانه حتی اگر هر روز نیز تکرار شود، خللی در هویت و شناسنامه ایرانی این جزایر ایجاد نخواهد کرد و جمهوری اسلامی ایران نیز هرگز پای هیچ میز مذاکره‌ای درباره این جزایر حاضر نخواهد شد. با این حال، سکوت یا انفعال در مقابل همسویی برخی کشورها نظیر روسیه نیز جایز نیست و لازم است وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران با ابزارهایی که در اختیار دارد واکنش و اقدام جدی‌تری در این زمینه انجام دهد به نحوی که روس‌ها درک کنند این باور که با کارت ایران می‌توانند از دیگر کشورها امتیاز بگیرند، نادرست است.

*سید رضی عمادی، کارشناس مسائل غرب آسیا

     

اخبار مرتبط

وزارت خارجه از تحرکات امارات درباره جزایر سه‌گانه غافل نشود

به ادعاهای امارات پاسخ عملی داده‌ایم

برچسب‌ها

روسیه امارات شورای همکاری خلیج فارس امارات متحده عربی جزایر سه‌گانه

       




فلاحت پیشه: مافیای تطهیر کننده فساد ضد توسعه است/ چای دبش از دیگر اختلاس ها جداست، احساس می کنم جریانی پشت قضیه است

حشمت الله فلاحت پیشه،عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی:

میزان اعتبارات عمرانی در زمان افشای اختلاس چای، به سختی به میزان رقم اختلاسی می رسد... کاهش اهمیت اختلاس چای، تقویت پولشویی سیاسی است...متاسفانه عده ای یا در حال تلاش برای توجیه این ارقام و ده ها پرونده سیاه اختلاس دیگرهستند و یا اساسا به این پرونده ها اشاره ای نمی کنند. این به معنای پولشویی سیاسی در کشور است و با وجود پولشویی سیاسی باید دور توسعه را خط کشید

باز تاکید می کنم که من چای دبش را از دیگر اختلاس ها مجزا می دانم. احساس می کنم جریانی پشت قضیه است و به همین دلیل معتقدم پرونده فساد چای، پرونده ای است که به نظر می رسد از دیگر پرونده های اختلاس متفاوت باشد، چون عده ای کماکان دنبال تطهیر آن هستند، من فکر می کنم هنوز عده ای از این طریق در حال پول درآوردن هستند و باید دستگاه ها به این موضوع توجه کنند./خبرآنلاین

Friday, 22 December 2023

🎥 شهردار تهران: معتادان متجاهر و کودکان کار در پایتخت تا پایان سال جمع‌آوری می‌شوند@isna94

دادگاه ویژه روحانیت ارومیه یک روحانی اهل سنت را به جرم حمایت از اعتراضات سراسری ایران به زندان محکوم کرد.

بر اساس گزارش آژانس خبررسانی کردستان، کردپا، ماموستا ابراهیم سلیمی، امام جمعه مسجد «چهار یار نبی» پیرانشهر با اتهاماتی مربوط به اعتراضات سال ۱۴۰۱ به سه سال زندان محکوم شده است.

دادگاه ویژه روحانیت ارومیه اتهامات ابراهیم سلیمی را «اقدام علیه امنیت ملی و تشویش اذهان عمومی» از طریق امضای بیانیه ماموستایان کردستان در حمایت از خیزش زن‌، زندگی، آزادی و شرکت در اعتراضات اعلام کرده است.

 ابراهیم سلیمی، روز ۱۱ بهمن سال گذشته توسط وزارت اطلاعات در پیرانشهر بازداشت و روز یک اسفند همان سال با تودیع وثیقه ۵٠٠ میلیون تومانی به صورت موقت تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شده بود.

در تاریخ ۳ بهمن ۱۴۰۱،  ماموستا ابراهیم سلیمی به همراه شماری دیگری از علما و روحانیون شهرستان پیرانشهر با انتشار بیانیه‌ای «محارب» و «باغی» خواندن بازداشت شدگان اعتراضات سراسری از سوی دستگاه قضایی را فاقد وجاهت شرعی و قانونی دانسته و خواستار آزادی بی‌قید و شرط کلیه بازداشت شدگان اعتراضات و عذرخواهی از آنان و خانواده‌‌های‌شان و جبران خسارات وارده به آنان شده بودند.

روز ۲۵ آذرماه امسال نیز اعلام شد چهار روحانی دیگر امضا کننده این بیانیه به نام‌های ماموستا یونس نوخواه، ماموستا شریف محمودپور، ماموستا سید سلیمان احمدی و ماموستا سید جمال‌الدین واژی، جمعا به ۱۱ سال زندان محکوم شده‌اند.