صدور حکم توقیف اموال پدر جاوید نام محمد مهدی کرمی

وکیل مدافع ماشاالله کرمی، پدر جاویدنام #محمدمهدی_کرمی از جانباختگان خیزش ملی ایران از صدور حکم توقیف اموال موکلش خبر داد.

به گفته این وکیل دادگستری حکم توقیف اموال در حالی صادر شده که دادگاه کیفری مربوطه بابت اتهام «پولشویی و تحصیل مال نامشروع» حکمی صادر نکرده و از سوی دیگر، اتهامات امنیتی ماشاالله کرمی ارتباطی با اموالی که او به واسطه هبه مردم به دست آورده، ندارد.

عفو بین‌الملل خواستارلغو اعدام مجاهد کورکور شد

عفو بین‌الملل خواستار مکاتبه با رئیس قوه‌قضاییه جمهوری تروریستی اسلامی برای لغو حکم اعدام #مجاهد_کورکور از بازداشت‌شدگان خیزش ملی #ایران شد و خبر داد که شعبه ۳۹ دیوان عالی حکم اعدام او را تایید کرده است.

شش نفر دیگر از زنان فعال مدنی گیلان راهی زندان لاکان شدند۲۳/تیر/۱۴۰۳

رسانه‌های حقوق بشری می‌گویند فروغ سمیع‌نیا، جلوه جواهری، نگین رضایی، شیوا شاه‌سیاه و آزاده چاوشیان، فعالان حقوق زنان در گیلان، برای اجرای حکم حبس راهی زندان لاکان رشت شدند.

رسانۀ «بیدارزنی» روز شنبه ۲۳ تیرماه با اعلام این خبر نوشت که این فعالان مدنی «با همراهی جمع کثیری از فعالان و اعضای خانواده» برای اجرای حکم به دادگاه انقلاب رشت مراجعه کردند.

این رسانه همچنین اعلام کرده که متین یزدانی، فعال حقوق زنان، نیز صبح روز شنبه برای تحمل حبس راهی زندان لاکان شد.

مأموران امنیتی جمهوری اسلامی روز ۲۵ مرداد سال گذشته ۱۲ تن از کنشگران حقوق زنان و فعالان مدنی ساکن استان گیلان از جمله این شش فعال مدنی را در شهرهای رشت،‌ فومن، انزلی و لاهیجان بازداشت کردند.

این فعالان در مجموع به «بیش از ۶۰ سال حبس» محکوم شدند که این حکم هشتم خردادماه امسال در دادگاه تجدید نظر استان گیلان تأیید شد.

بر اساس این احکام، زهره دادرس به اتهام «تشکیل ‌گروه با هدف برهم زدن امنیت ملی» و «اجتماع و تبانی» به ۹ سال و ۶ ماه حبس محکوم شد؛ یک گروه تلگرامی که خود بازداشت‌شدگان آن را یک «گروه دوستانه» خواندند.

فروغ سمیع‌نیا، سارا جهانی، یاسمین حشدری، شیوا شاه سیاه، نگین رضایی، متین یزدانی، آزاده چاوشیان و‌ زهرا دادرس نیز به اتهام «اجتماع و تبانی» و «عضویت در گروه» هریک به شش سال و ‌سه ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شدند.

جلوه جواهری و هومن طاهری هم به اتهام «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» به یک سال حبس تعزیری محکوم شدند.

در همین پرونده، زهره دادرس روز جمعه ۲۰ تیرماه برای اجرای حکم زندان بازداشت شد و زهرا دادرس نیز که برای پیگیری وضعیت خواهرش به اجرای احکام دادگستری مراجعه کرده بود، بازداشت و به همراه او به زندان لاکان رشت منتقل شد.

زهره و زهرا دادرس در دوران بازداشت اولیه، به دستور بازپرس پرونده، محسن سلطانی، اجازهٔ ملاقات با یکدیگر نداشتند و مانند سایر دوستان خود نیز در زمان بازداشت با رفتار خشونت‌آمیز مواجه شدند.

مأموران وزارت اطلاعات بامداد ۲۵ مرداد با «کلت» و «کلاشینکف» به منزل زهرا دادرس هجوم بردند. ضرب‌وشتم و تهدید به شلیک از این بابت بود که نیروهای امنیتی از لحظات اولیهٔ بازداشت رمز تلفن همراه او را می‌خواستند؛ اتفاق مشابهی که برای دیگر اعضای پرونده هم رخ داد.

پیشتر منابع نزدیک به این کنشگران به رادیوفردا گفته بودند که اغلب آنان در طول بازداشت تحت فشارهای سنگین بازجویی، ضرب‌وشتم، تعرض جنسی، تهدید به مرگ و اعدام مصنوعی قرار گرفتند.

بنا به اطلاعاتی که به رادیوفردا رسیده بود، بیشتر خشونت‌های فیزیکی و روانی در دوران بازجویی و حبس این فعالان و بازداشتی‌های بعد از جنبش «زن زندگی آزادی» در گیلان با اطلاع و به‌دستور مستقیم «بازپرس سلطانی» در شعبه ده دادگاه کیفری رشت انجام گرفته است.

با این حال و به‌رغم این‌که جزئیات این خشونت‌ها و شکنجه‌ها هنگام بازداشت و در دوران بازداشت را منابع دیگری هم منتشر کردند، محسن سلطانی، بازپرس پرونده، نه‌تنها این موضوع را پیگیری نکرد که فروغ سمیع‌نیا در مصاحبه با کانون زنان ایرانی گفت زمانی که از برخورد خشونت‌آمیز زمان بازداشت و بازجویی به بازپرس پرونده شکایت کرده، بازپرس پرونده به او گفته است «خودم گفتم».

این در حالی است که پیشتر بیش از ۳۵۰ کنشگر مدنی و فعال حقوق زنان در بیانیه‌ای خواستار آزادی بی‌قید و شرط ۱۱کنشگر حقوق زنان در استان گیلان شده بودند.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز روز پنجشنبه نهم فروردین صدور احکام «سنگین» برای کنشگران حقوق زنان در استان گیلان را اقدامی از سوی حکومت جمهوری اسلامی ایران برای «ارعاب و خاموش کردن صدای فعالان» مدنی عنوان کرده بود.

پنج زن کنشگر دیگر در گیلان به حبس در زندان لاکان رشت محکوم شدند

پنج کنشگر مدنی در استان گیلان که آبان ماه سال گذشته در رشت بازداشت شده بودند، در مجموع به بیش از ٢٠ سال زندان محکوم شده‌اند.

نینا گلستانی، آناهیتا حجازی، آناهیتا دوستدار، رزیتا رجایی و نگین عدالت‌خواه پنج کنشگر زن اهل گیلان هستند که در حوزهٔ فرهنگ و محیط ‌زیست فعال بودند.

این پنج زن که ۲۰ آبان گذشته از سوی مأموران اطلاعات سپاه رشت بازداشت شدند، حالا از سوی دستگاه قضائی جمهوری اسلامی در مجموع به تحمل بیش از ٢٠ سال و هفت ماه حبس تعزیری محکوم شده‌اند.

به‌گزارش منابع رادیوفردا، این پنج کنشگر مدنی هریک به اتهام‌ «اجتماع و تبانی» به سه سال و شش ماه و برای اتهام «تبلیغ علیه نظام» به هفت ماه و ۱۶ روز حبس محکوم شدند.

این حکم از سوی شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی مهدی راسخی ابلاغ شده است.

رادیوفردا آبان‌ماه سال گذشته از بازداشت دست‌کم ۲۰ تن از سوی مأموران اطلاعات سپاه شهر رشت و انتقال آن‌ها به مکانی نامعلوم خبر داده بود.

نینا گلستانی و رزیتا رجایی هر دو نویسنده، آناهیتا حجازی مدیر یک خانه امن حیوانات در رشت، به همراه آناهیتا دوستدار و نگین عدالت‌خواه نیز در بین بازداشت‌شده‌‌ها بودند که چندی بعد به صورت موقت از زندان لاکان رشت آزاد شدند.

شهر رشت، مرکز استان گیلان، در جریان اعتراضات «زن زندگی آزادی» که در پی جان‌باختن مهسا امینی در پاییز ۱۴۰۱ آغاز شد، شاهد اعتراض‌های گسترده و سرکوب شدید آن توسط مأموران جمهوری اسلامی بود.

پس از سرکوب این اعتراضات، بسیاری از کنشگران و فعالان مدنی زن نیز در استان گیلان احضار و بازداشت شدند.

برای نمونه ۲۵ مرداد سال گذشته، ۱۲ کنشگر زن ساکن استان گیلان در فومن، انزلی و لاهیجان بازداشت شدند.

این فعالان در مجموع به «بیش از ۶۰ سال حبس» محکوم شدند که این حکم هشتم خردادماه امسال در دادگاه تجدید نظر استان گیلان تأیید شد و شماری از آنان راهی زندان لاکان رشت شدند.

هرانا: دیوان عالی حکم اعدام شش زندانی سیاسی را تأیید کرد6 ساعت پیش6 ساعت پیش

هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران اعلام کرد که حکم اعدام شش زندانی سیاسی دیگر توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور به اتهام "بغی" تأیید شده است.

حقوق بشرایران

هرانا: دیوان عالی حکم اعدام شش زندانی سیاسی را تأیید کرد6 ساعت پیش6 ساعت پیش

هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران اعلام کرد که حکم اعدام شش زندانی سیاسی دیگر توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور به اتهام "بغی" تأیید شده است.

https://p.dw.com/p/4jHsr

دیوان عالی کشور بار دیگر احکام اعدام برای زندانیان را تأیید کردعکس: Ali Khaligh/Middle East Images/IMAGO

تبلیغات

ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران اعلام کرد، حکم اعدام شش زندانی سیاسی توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور به اتهام "بغی" تأیید شده است.

در گزارش هرانا، هویت این افراد مالک علی فدایی نسب، فرهاد شاکری، عیسی عیدمحمدی، عبدالحکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمن گرگیج و تاج محمد خرمالی عنوان شده است.

این زندانیان که در زندان وکیل‌آباد مشهد نگهداری می‌شوند، به اتهام "بغی" از طریق "عضویت در گروه‌های سلفی" و "جبهه همبستگی ملی اهل‌ سنت ایران" به اعدام محکوم شده بودند.

احکام اعدام برای آن‌ها ابتدا در سال ۱۳۹۸ صادر شد و پس از نقض توسط دیوان عالی کشور، پرونده مجددا بررسی و در مرداد ۱۴۰۲ بار دیگر در شعبه چهارم دادگاه انقلاب مشهد تأیید شد.

منابع نزدیک به خانواده این زندانیان به شکنجه‌های شدید اعمال شده بر آن‌ها اشاره کرده‌اند و به نبود دلایل کافی برای محکومیت آنها انتقاد داشته‌اند.

افزایش صدور و اجرای حکم اعدام در ایران ابعاد نگران‌کننده‌ای به خود گرفته است. روند محکومیت زندانیان، به ویژه به اتهاماتی از جمله "بغی" و صدور اشد مجازارت برای آنها، اعتراض نهادها و سازمان‌های حقوق بشری را به دنبال داشته است. مقامات بین‌المللی و سازمان‌ها حقوق بشری خواستار توقف صدور حکم اعدام توسط قوه‌ قضاییه و رسیدگی عادلانه به پرونده متهمان در ایران شده‌اند.

سازمان حقوق بشری هه‌نگاو به تازگی در گزارشی آماری اعلام کرده است که از روز پس از انتخابات ریاست‌جمهوری تا روز چهارشنبه ۱۷ مردادماه، برای دست‌کم ۸۱ زندانی حکم اعدام به اجرا در آمده است.

طبق آخرین گزارش سازمان حقوق بشر ایران، دست‌ کم ۸۳۴ نفر در سال میلادی ۲۰۲۳ در زندان‌های مختلف ایران اعدام شده‌اند.

گزارشی از سرکوب زنان زندانی زندان وکیل‌آباد مشهد

زنان زندانی معترض در زندان وکیل‌آباد مشهد را به‌صورت صلیبی به تخت بستند

طی روزهای گذشته، گزارش‌هایی از اعتراض اولیه زنان زندانی محبوس در این زندان، منتشر شده است. 

بنا بر این گزارش‌ها، اعتراض زنان زندانی به شرایط بسیار نامناسب زندگی در بندهای این زندان که در دو نوبت انجام شد با سرکوب خشن ماموران صورت گرفته است.

به گفته یک عضو خانواده‌های یکی از زندانیان زندان وکیل‌آباد مشهد، اولین اعتراض در اولین هفته مرداد و همزمان با گرمای شدید در مشهد و دومین اعتراض نیز روز شنبه ۱۳ مرداد انجام شد و زندانیان زنان در زندان وکیل آباد مشهد به مشکلات خود اعتراض کردند و «شیشه‌ها، مهتابی‌ها، و دوربین‌ها» را شکستند. دلیل اصلی، گرمای طاقت‌فرسای بندها و آشپزخانه بود که از سوی زندانیان به جهنم تشبیه شده است. آنها همچنین به «افتضاح بودن غذا»، کثیف بودن آشپزخانه، نبود یخچال و لباس‌شویی، وجود جانوران مضر مانند ساس، سوسک، و موش، نبود وسایل گرم‌کننده در زمان سرما و یا نبود وسایل تهویه هوا در زمان گرما، کثیف بودن پتوها، و ازدحام بیش از حد زندانیان در بندها اشاره کرد و افزود که اجاق‌های گاز هم نسبت به تعداد زندانیان بسیار کم است.

از آنجا که نظافت بندها با زندانیان است، اما حتی مواد شوینده و ضد عفونی‌کننده به آنها داده نمی‌شود و از طرف دیگر، در شرایطی که ماشین لباس‌شویی در دسترس زندانیان نیست، آنها مجبور هستند تا در حمام، دست‌شویی و یا در جایی که خود و یا ظرف‌های‌شان را می‌شویند، لباس‌های‌ خود را بشویند.

از طرفی چون ساختمان بسیار قدیمی است و برای مدت طولانی، به نظافت ساختمان رسیدگی نشده، دیوارها قارچ و کپک زده هستند و این مسائل موجب می‌شود زندانیان به بیماری‌های پوستی دچار شوند و چون رسیدگی‌های پوستی از داروهای ممنوع در زندان است، بهداری به این مشکلات توجهی ندارد و زندانیان مورد درمان قرار نمی‌گیرند.

در پی نخستین اعتراض، به دستور رئیس زندان وکیل‌آباد (#علی_عبدی)، ماموران گارد ویژه وارد زندان زنان شدند و اقدام به سرکوب و ایجاد رعب و وحشت زندانیان کردند. برخی از زندانیان مورد ضرب و شتم نیز قرار گرفتند که از سوی بهداری زندان مداوا نشدند.

برای بار دوم، زندانیان اعتراض کردند که شدیدتر از مرتبه نخست هدف حمله ماموران قرار گرفتند. در این ارتباط، حتی درهای سلول‌ها دست‌کم به مدت ۸ ساعت بسته شدند و در نتیجه، دسترسی به دست‌شویی، کارگاه، فروشگاه، هواخوری و بهداری ممنوع شد.

به دستور رئیس زندان و حفاظت فیزیکی زندان، برخی از زندانیان برای تنبیه به بند آسایش که تنبیه‌گاه (شکنجه‌گاه) زندان است، منتقل شدند. برای برخی از زندانیان پرونده شورای انضباطی باز شد و همچنین برخی از این زندانیان از ملاقات، تماس و مرخصی محروم شدند.

در بند موسوم به «آسایش»، زندانیان به صورت صلیب، به تخت بسته می‌شوند و چون دستان و پاهای زندانیان در این بند به چهارگوشه تخت دستبند زده می‌شود، به طور معمول، باعث زخمی و خونی شدن دستان و پاهای زندانیان می‌شود.

این وضعیت به‌گونه‌ای است که تنها برای دست‌شویی، دستان زنان باز می‌شود و یا در زمان غذا خوردن، با یک دست امکان خوردن غذا را دارند. همچنین زنانی که در این بند هستند، مدام و به اجبار باید داروهای خواب‌آور مصرف کنند.

امیر پاسبان” (مدیر داخلی زندان)، “جاهدی” (رئیس حفاظت اطلاعات)، “ولی خانی” (جانشین رئیس حفاظت) در کنار علی عبدی، رییس زندان، از عاملان اصلی سرکوب و شکنجه‌ زنان زندانی در زندان وکیل‌آباد مشهد هستند.

اعدام دهمین معترض؛ بی‌خبری خانواده، خاکسپاری دور از خانه

رضا رسایی، دهمین معترض از بازداشت‌شدگان جنبش "زن، زندگی، آزادی" دیروز بدون اطلاع خانواده‌اش اعدام و پیکرش تحت تدابیر شدید امنیتی به خاک سپرده شد. پیش‌تر ۹ معترض دیگر به نام‌های محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمد حسینی، محمدمهدی کرمی، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهره‌وند و محمد قبادلو، اعدام شده بودند.

 

به گزارش ایران‌وایر، رضا رسایی از پیروان آیین یارسان بود و ماموران امنیتی اجازه خاکسپاری پیکرش را در آرامستان مردم یارسان ندادند. به خانواده رسایی گفته شد که نمی‌توانند فرزند خود را در شهر صحنه (کرمانشاه) دفن کنند و باید پیکرش را در جاده‌ای دور‌ از خانه‌اش به خاک بسپارند.