اخبار نقض حقوق بشر در ایران VVMIran e.V Vereingung zur Verteigung der Menschenrechte im Iran e.V

Saturday, 13 April 2024

یاسر اکبری،‌ نوکیش مسیحی، در نامه‌ای از زندان: من اسیری در دست دشمنان سرزمینم هستم

یاسر اکبری، یک نوکیش مسیحی زندانی در اوین، در نامه‌‌ای از شرایطش در زندان و ممانعت مقامات از حضورش در مراسم خاکسپاری فرزندش سخن گفته است.

مهدی اکبری که ترجیح می‌دهد با نام یاسر از او نام برده شود، برای نخستین بار فاش می‌کند که به او اجازه ندادند بر بالین پسر خود که با فلج مغزی مادرزاد روبرو بوده و نیاز به مراقبت داشت حاضر شود.

منصور برجی از سازمان «ماده ۱۸» در گفت‌وگویی با بخش فارسی صدای آمریکا با تایید صحت این نامه گفت یاسر اکبری فرزندی داشت که نیاز به مراقبت همیشگی داشت و از آن‌جایی که او در زندان بود، مسئولیت این کار برعهده خانواده یا سازمان توانبخشی بود. با این حال این پسر ۱۸ ساله در مقطعی با مشکلات جدی روبرو شد ولی پدرش اجازه مرخصی از زندان برای مراقبت از پسر خود را پیدا نکرد.

آقای برجی در ادامه گفت: «پس از این که در نهایت فقط ۲۰ دقیقه وقت ملاقات به او داده می‌شود، با مامور و دستبند و لباس زندان به بیمارستان می‌رود و پسر ۱۸ ساله خود را برای آخرین بار می‌بیند. پسرش چند روز بعد جان سپرد و به یاسر اکبری حتی اجازه حضور در مراسم دفن پسرش را ندادند.»

یاسر اکبری از جلسه دادگاه به عنوان روزی تلخ یاد کرده و می‌گوید قاضی مقیسه در این پرونده او را رهروی «فرقه ظاله مسیحیت» خواند و به او گفت یک «یهودی اسرائیلی» است.

او در این نامه می‌گوید: «بازجو به جای آن که به دنبال دلایل و شواهد بروز جرم باشد، تلاش می‌کرد با تحمیل سناریوی از پیش تعریف شده، اتهامات وارد شده تحمیلی را واجد مصداق نماید تا بتواند مرا با استفاده از لفاظی، و شکنجه سفید، مجرم خطاب کند و از من درس عبرتی برای دیگر هم‌کیشانم بسازد.»


Friday, 12 April 2024

گزارش تحقیقی؛ تلاش بی سابقه جمهوری اسلامی برای ربودن فعالان سیاسی و مدنی در منطقه




هه‌نگاو، چهارشنبه ۲۲ فروردین ۱۴۰۳

سازمان حقوق بشری هه‌نگاو متعاقب دریافت گزارش‌های متعدد از منابع آگاه مبنی بر تلاشهای گستردە جمهوری اسلامی جهت ربایش فعالان سیاسی و مدنی، تحقیقات گستردەای را آغاز کردە است، که نشان می‌دهد جمهوری اسلامی از طریق نفوذ در باند‌های قاچاق انسان در ترکیه و اقلیم کُردستان در عراق، در صدد دستگیری و ربایش فعالین سیاسی و مدنی ساکن در این کشورهاست.

در جریان جنبش زن زندگی آزادی/ژن ژیان ئازادی آسیب دیدگان و فعالین زیادی از ایران به اقلیم کُردستان و ترکیه پناه برده‌اند و جمهوری اسلامی از طریق استخدام و نفوذ عاملین محلی خود در میان باندهای قاچاق انسان درصد ربایش و انتقالشان به ایران است.
 
در همین رابطه هه‌نگاو از طریق گفتگو و ثبت روایت‌های مستقیم افراد درگیر در فرایند‌های پناه‌جویی در اقلیم کُردستان دریافته است، که جمهوری اسلامی با نفوذ در میان عواملی که تحت عنوان کمک به پناهجویان در مسیر اروپا فعالیت می‌کنند، از طریق نفوذی‌های خود در حال ناامن‌سازی راه‌های خروج پناه‌جویان و عبور آنها از ترکیه است.
یکی از فعالین ساکن در اقلیم کُردستان که نمی‌خواهد نامش فاش شود، مشاهدات خود در این زمینه را برای هه‌نگاو روایت کرده است: «مدتی است کە اطلاعات سپاە بە دنبال شناسایی فعالان مدنی و سیاسی است کە در ترکیە فعال هستند. آنها ابتدا خانوادەهایشان را در ایران برای همکاری تحت فشار قرار می‌دهند، سپس در صورت عدم همکاری، بە شدت تهدید می‌کنند و در مرحلە بعد با خود فعالان سیاسی و مدنی در ترکیە برای شناسایی افراد دیگر در ازای مبالغ قابل توجە و وعده‌های دیگر درخواست همکاری می‌کنند. عوامل سپاه اکثراً افرادی را تحت فشار قرار می‌دهند کە بە ایران رفت و آمد دارند». این منبع در ادامه افزوده است: "آنها برای این منظور از باند‌های قاچاق انسان، دلالان و صرافیها هم برای بە دام انداختن فعالان سیاسی و مدنی بهرە می‌گیرند".


در این راستا هه‌نگاوهمچنین دریافته است که شبکه‌ای از عواملین جمهوری اسلامی تحت عنوان «کمک به پناه‌جویان» در مناطق مختلف ترکیه به خصوص در سه شهر وان، استانبول و آگری (آغری) مستقر شد‌اند. این شبکه در حال ارتباط‌گیری بی‌سابقه‌ای با پناهجویان سیاسی به منظور بازداشت، اعمال فشار و اخاذی از آن‌ها هستند.


یکی دیگر از این راویان که در ترکیه ساکن است و نمی‌خواهد نامش فاش شود، در این مورد به هه‌نگاو گفته است: «با توجه به وضعیت کنونی، باید در این مقطع پناهجویان سیاسی حتی‌الامکان از حرکت به سمت اروپا خودداری کنند».


هه‌نگاو همچنین از طریق منابع خود مطلع شده است که در این رابطه «حتی فعالان سیاسی خوشنام و قاچاقبرهای باسابقه نیز از سوی جمهوری اسلامی بە شدت تحت فشار هستند و جمهوری اسلامی در صورت عدم همکاری آنها را بدنام می‌کند».


این منبع آگاه هه‌نگاو همچنین افزود: «عوامل جمهوری اسلامی در ترکیه با ادعای یاری‌رسانی با پناهجویان ارتباط گرفته و با وعده دریافت مبالغی تا ۵٠ درصد کمتر از میزان متداول، به دنبال بازداشت مستقیم آن‌ها و یا ارائه اطلاعاتشان به دستگاه‌های اطلاعاتی حکومت جمهوری اسلامی ایران هستند».

همچنین، یکی از پناهجویانی که اخیراً به دلایل شرایط یادشده، از ترکیه به اقلیم کُردستان بازگشته، از تجربه شخصی خود می‌گوید: «شخصا از سوی افرادی در ترکیه تحت تعقیب قرار گرفتم و با یقین پیدا کردن از مخاطرات اقامت در آنجا، از ادامه مسیر منصرف شده و بازگشتم».


منبع آگاه هه‌نگاو از این بابت اعلام نگرانی کرده‌ است که «دیگر روش کار جمهوری اسلامی بە کلی تغییر کردە است. آنها افرادی را بە نام فعال سیاسی یا حزبی آموزش دادە‌اند تا اعتماد فعالان سیاسی و مدنی را جلب کنند. برای این منظور افراد تعلیم دیده حتی مبلغ کمتری تا شصت الی هفتاد درصد کمتر برای انتقال درخواست می‌کنند تا بتوانند فعالان را بە دام بیاندازند».

این منبع با اضافه کردن این موضوع که جمهوری اسلامی برای این پیش بردن طرح ربایش و نفود خود از به کارگذاری عوامل کُرد خود برای جلب اعتماد استفاده می‌کند، گفت: «با همین روش مسیر ربایش فعالان از ترکیە بە ایران بە قدری برای جمهوری اسلامی تسهیل شدە کە دیگر حتی در این مسیرها نیروهای مرزبانی هم وجود ندارند. وضعیت به شکلی است که در حال حاضر جمهوری اسلامی حتی از نام و مشخصات فعالانی کە از اقلیم کُردستان وارد ترکیە می‌شوند کاملا مطلع است و در شهرهای استانبول، وان و آکری با استفادە از عاملین استخدام شدەاش آنها را بە ایران منتقل می‌کند».


.
این در شرایطی است که بسیاری از فعالان مدنی ایران، خاصه فعالان کُرد، در وضعیت ناروشن و بلاتکلیفی‌های سختی در اقلیم کُردستان به سر می‌برند. عدم وجود سازوکارهای حقوق بشری مورد حمایت سازمان‌های بزرگ‌تر حقوق بشری ایرانی و جهانی شرایطی را در اقلیم کُردستان برای این فعالان ایجاد کرده است، که در نتیجه‌اش این مسیر‌ها نه فقط برای فعالان کُرد، که برای هیچ فعال مدنی امن نیست. بسیاری از فعالان ساکن در اقلیم کُردستان، برای حفظ امنیت خود مجبور هستنند که حضور خود در اقلیم کُردستان را علنی نکنند، امری که ضربه جدی نیز به فعالیت مدنی آنها می‌زند.

هه‌نگاو به تازگی از احتمال بسیار بالای ناپدید‌سازی قهری یکی از همکاران خود حسین باقری (ژاکان باران) توسط عاملین جمهوری اسلامی، از طریق ادعای یاری‌رسانی برای رسیدن به اروپا، خبر داده است.

در همین رابطه سازمان حقوق بشری هه‌نگاو از تمامی فعالین سیاسی و مدنی پناه‌جو و ساکن در ترکیه و اقلیم کُردستان در عراق می‌خواهد که روایت‌های خود، و در صورت تهدید شدن مستندات تهدیدات را، برای هه‌نگاو ارسال کنند.


Monday, 8 April 2024

روز جهانی زنان؛ گزارش آماری هه‌نگاو از نقض گسترده حقوق زنان در ایران طی سال ۲۰۲۳

هەنگاو؛ پنج‌شنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲

هشت مارس روز جهانی زنان است که به مناسبت آن به طور خاص همیشه از تاریخ مبارزه زنان علیه نابرابری جنسیتی یاد می‌شود. این تاریخ در رابطه با زنان در ایران به طور خاص به فرمان حجاب اجباری و لغو قانون حمایت از خانواده بلافاصله پس از حضور خمینی در ایران بر‌ می‌گردد که پس از آن زنان علیه این فرمان و در آستانه و به مناسبت هشت مارس روزها در تهران تظاهرات کردند. تظاهرات‌هایی که با سرکوب مواجه شدند و این سرکوب‌ها فصل جدیدی در زمینه نقض گسترده حقوق زنان در ایران را آغاز کرد.

گزارش پیش ‌رو که به مناسبت ۸ مارس، روز جهانی زنان،  با موضوع نقض حقوق زنان در ایران طی سال ۲۰۲۳ میلادی آماده شده است، آماری از نقض گسترده حقوق زنان در سال ۲۰۲۳ بر اساس اسناد بررسی شده در سازمان حقوق بشری هه‌نگاو ارائه می‌شود.

با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، در سال ۲۰۲۳ میلادی دست‌کم حکم اعدام ۲۲ زن در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران اجرا شده است. ۳۲۵ فعال زن توسط نهادهای امنیتی بازداشت و ۱۴۷ فعال زن نیز توسط دستگاه قضایی به حبس، شلاق و اعدام محکوم شده‌اند. همچنین دست‌کم ۱۲۲ مورد زن‌کشی در شهرهای مختلف ایران ثبت شده است.

گزارش ماهانه هه‌نگاو از نقض حقوق زنان در ایران، مارس ۲۰۲۴

 ماه سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند و اسامی آنها به شرح زیر است؛

۱ـ مریم عباسی نیکو اهل نجف‌آباد اصفهان به تحمل ۶ ماه حبس محکوم شده است.
۲ـ شبنم تبیانیان شهروند بهایی اهل سمنان به ۶ ماه حبس محکوم شده است.
۳ـ لاله ساعتی نوکیش مذهبی اهل تهران به تحمل ۲ سال حبس محکوم شده است.
۴ـ زهره دادرس فعال اهل رشت به تحمل ۹ سال و ۶ ماه و ۲ روز حبس محکوم شده است.
۵ـ یاسمین حشدری فعال اهل بندرانزلی به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۶ـ شیوا شاه سیاه فعال اهل لاهیجان به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است. 
۷ـ نگین رضایی فعال اهل فومن به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۸ـ فروغ سمیع‌نیا فعال اهل رشت به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۹ـ سارا جهانی فعال اهل رشت به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۱۰‌ـ آزاده چاوشیان فعال اهل رشت به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۱۱ـ زهرا دادرس فعال اهل رشت به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۱۲ـ متین یزدانی فعال اهل رشت به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۱۳ـ جلوه جواهری فعال اهل رشت به تحمل ۱ سال حبس محکوم شده است.
بازداشت زنان و محکومیت زنان یک روند تبعیض معمول در جمهوری اسلامی است. در جریان جنبش انقلابی ژن ژیان ئازادی فشارها برای فعالین زن ابعاد شدید‌تری به خود گرفته بود. جمهوری اسلامی به شکل سازماندهی شده‌ای همواره از ابتدای ظهورش تلاش کرده است که عرصه ظهور فعالیت اجتماعی، سیاسی و حقوق بشری را برای زنان تا جای ممکن تنگ کند. سیاست‌های جداسازی جنسی و جنسیتی و همینطور به حاشیه بردن هر چه تمام جامعه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی از طریق جرم‌انگاری هویت آنها یکی از سیاست‌های جدی آپارتاید جنسیتی در ایران است.

ثبت ۱۳ مورد زن‌کشی در ماه مارس ۲۰۲۴

با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، طی ماه مارس ۲۰۲۴ دست‌کم ۱۳ زن در شهرهای مختلف ایران کشته شده‌اند که ۱۲ مورد آن توسط افراد نزدیک خود ازجمله همسر، همسر سابق، داماد و برادر انجام گرفته است.

بر طبق این گزارش ۶ زن توسط همسران خود، ۴ زن توسط همسران سابق، یک زن توسط داماد خانواده، یک زن توسط پسر و یک زن نیز به دست مردی ناشناس به قتل رسیده است.

بر طبق این گزارش در ۱۰ مورد انگیزه فرد قاتل اختلافات خانوادگی عنوان شده است.


تفکیک قتل زنان بر حسب استان

استان کرمانشاه (کرماشان): ۳ مورد
استان آذربایجان‌شرقی: ۲ مورد
استان آذربایجان‌غربی (ارومیه): ۲ مورد
استان تهران: ۲ مورد
استان خراسان رضوی: ۲ مورد
استان خراسان شمالی: ۱ مورد
استان مازندران: ۱ مورد


زن‌کشی بالاترین سطح بروز زن‌بیزاری و زن‌ستیزی در جامعه است. قتل‌های منتسب به قتل‌های ناموسی تنها بخشی از زن‌کشی‌ها را شامل می‌شوند. ریشه اصلی زن‌کشی در جوامع تاریخ، مناسبات و قوانین مردسالار و زن‌ستیزانه است. بر أساس گزارش‌های حقوق بشری هه‌نگاو تنها در سال گذشته ۱۲۲ زن‌کشی در ایران به ثبت رسیده است که بخش عظیمی از این قتل‌ها توسط اعضای خانواده نزدیک زن انجام شده‌اند. قوانین وتفکر زن‌ستیزانه نفرت عمیق علیه زنان را عادی‌سازی می‌کند و این خود باعث می‌شود که کشتن زنان ساده‌تر و بی‌هزینه‌تر باشد.



بیانیه هه‌نگاو در مورد تهدید جانی اعضایش توسط نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران

هه‌نگاو؛ یک‌شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۳

سازمان حقوق بشری هه‌نگاو به اطلاع تمامی سازمانهاحقوق بشری، فعالان مدنی، رسانەها و دغدغەمندان نقض حقوق بشر در ایران می‌رساند که تمامی اعضا و همکاران این سازمان بەویژە اعضای ساکن در اقلیم کُردستان تحت جدیدترین تهدیدات جانی، تعقیب‌ و فشار‌های شدید امنیتی توسط عاملین جمهوری اسلامی قرار گرفتەاند.

در تازەترین اقدامات دستگاه امنیتی، جمهوری اسلامی ایران، چندین عضو هیئت مدیره هه‌نگاو از جمله ارسلان یار‌احمدی و ژیلا مستاجر، ساکن اربیل (هەولێر) پایتخت حکومت اقلیم کُردستان در عراق، از طرف عاملین سپاه مورد تهدید مستقیم ربایش و قتل قرار گرفته‌اند. این در حالیست که هه‌نگاو به تازگی از احتمال بسیار بالای ناپدید‌سازی قهری یکی از همکاران خود حسین باقری (ژاکان باران) توسط عاملین جمهوری اسلامی خبر داده است. یکی از افراد مشکوک به همکاری با سپاه در پروژه ناپدیدسازی قهری ژاکان باران، ارسلان یاراحمدی، ژیلا مستاجر از هیئت مدیره هه‌نگاو و خانوادەهایشان در داخل ایران را تهدید بە قتل کردە و گفتە است: " برای بە هلاکت رساندن شما چە در داخل و چە در خارج از طریق نیروهای قدس و قرارگاە رمضان اقدام خواهم کرد".

از سوی دیگر و با گذشت دو هفته از ناپدیدسازی ژاکان باران، زندانی سیاسی سابق و از همکاران هه‌نگاو در ایلام، تاکنون اطلاع دقیقی از سرنوشت وی در دسترس نیست و پیگیری‌های هه‌نگاو و دوستان ژاکان در اینباره بی‌نتیجه مانده است. وی از دو هفته پیش حین رفتن به ترکیه در مرز اقلیم کُردستان ناپدید شده است و افرادی که مسئولیت انتقال وی را بر عهده داشته‌اند از هرگونه جوابی سر باز می‌زنند و همین امر احتمال ربایش ژاکان باران را بیشتر می‌کند.

در همین رابطه، در چند هفته گذشته سازمان حقوق بشری هه‌نگاو بارها چە در شبکه‌های اجتماعی و چە بصورت پیام‌های خصوصی مورد حمله بی‌سابقە سایبری‌ و نیروهای جمهوری اسلامی و امنیتی‌کاران همدستشان در خارج از کشور قرار گرفته است. محتوای این حملات غالباً «تروریست»، «تجزیه طلب» و «قوم‌گرا» خواندن هه‌نگاو و اعضایش بوده‌ و تهدید بە حذفشان بودە است.

هه‌نگاو به جامعه مدنی و فعالین دموکراسی‌خواه ایران و همچنین رسانەهای جریان اصلی هشدار می‌دهد که تضعیف نهادهای حقوق بشری و مدنی کُردستان که کاملا مستقل و بدون وابستگی جناحی، حزبی و سیاسی در حال فعالیت برای کُردستان و برای ایران هستند، اهمیت حیاتی دارد و این حملات با هدف قرار دادن فعالیت مدنی و اطلاع رسانی گستردە از وضعیت نقض حقوق بشر در ایران را هدف قرار دادە است و با تکرار کلیده واژه‌های تکراری دستگاه‌های امنیتی، قتل و ربایش اعضای ما در جای جای جهان، خاصه در منطقه عادی‌سازی شود.

در جریان جنبش ژن ژیان ئازادی/زن زندگی آزادی، هه‌نگاو فعالیت خود در زمینه اطلاع رسانی و ثبت و مستند‌سازی نقض حقوق بشر در کُردستان را به کل ایران گسترش داد. از همان زمان فشارهای امنیتی بر اعضای این مجموعه بطور بی‌سابقەای گسترش یافته است. و تنها جهت یاداوری، پیش از این نیز یکی از کانال‌های سپاه پاسداران جمهوری اسلامی برای شیوه قتل حکومتی ارسلان یاراحمدی از بنیان‌گذاران هه‌نگاو نظرسنجی برگزار کردە بود. 

سازمان حقوق بشری هه‌نگاو ضمن ابراز نگرانی شدید از سرنوشت اعضا و همکارانش، به‌ویژه کسانیکە در کشورهای ناامن هستند، نسبت بە حفظ جان آنها هشدار جدی می‌دهد و از جامعه مدنی ایران، رسانه‌ها و تمامی سازمانها و فعالان حقوق بشری می‌خواهد بازتاب صدای این تهدید‌ها در رابطه با فعالین سازمان حقوق بشر هەنگاو باشند.

Monday, 1 April 2024

دوازدهم فروردین سالروز تحمیل جمهوری اسلامی به مردم ایران



Homeیادداشت روز

یادداشت روز

دوازدهم فروردین سالروز تحمیل جمهوری اسلامی به مردم ایران

 کولبر نیوز 2 روز ago

یک‌شنبه ۱۲ فروردین، سالروز تحمیل رژیمی به مردم ایران است که «جمهوری اسلامی ایران» نام گرفت. ۴۵ سال پیش در چنین روزی مصادره کنندگان انقلاب مردم ایران به رهبری خمینی، طی نمایشی به نام: «همه‌پرسی از مردم ایران» حاکمیت جهل و خرافه و سرکوب خود را بر ایران رسمیت بخشیدند.

روز ۱۲ فروردین سال ۵۸، در حالی‌که هنوز دو ماهی از پیروزی قیام مردم نگذشته بود و توده‌های مردم به تمامی پی به ماهیت افکار ارتجاعی و اهداف بورژوایی غاصبان انقلاب نبرده بودند، که دارو دسته خمینی با شعار: «جمهوری اسلامی نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر» به میدان آمدند تا مردم را ملزم گردانند که از میان دو رأی «آری و نه» یکی را انتخاب کنند و با شرکت در این باصطلاح «همه‌پرسی» به نظام جمهوری اسلامی آری یا نه بگویند. خمینی برای برگزاری این نمایش تعجیل بسیار داشت. زیرا می‌دانست اگر مردم فرصت بیابند با چشمان باز در مورد ماهیت حکومت اسلامی قضاوت کنند، نتایج رفراندوم آن‌گونه نمی‌بود که وی انتظار داشت.

سوالی فریبکارانه و پاسخ «آری یا نه» که برای این رفراندوم تعیین کرده بودند، به شیوه‌ای بود که گویا اگر کسی رای «آری» را به صندوق نیاندازد، به معنای آن است که طرفدار بازگشت رژیم پادشاهی است. طبعاً در شرایطی که توده‌های مردم جانبازانه و وسیعاً در قیام برای سرنگونی رژیم پهلوی شرکت کرده بودند، انتساب چنین نسبتی به آنان مایه سرشکستگی بود و بسیاری از همین مردم از فرط نفرت‌شان نسبت به رژیم و نظام پیشین و علی‌رغم میل باطنی‌شان، به حاکمیت مذهبی و حکمرانی مشتی آخوند و مرتجع، ناچاراً و بخشاً نیز از روی توهم رأی «آری» را انتخاب می‌کردند و به صندوق‌های رأی می‌ریختند.

البته در آن هنگام نیز آن دسته از مردم که ماهیت حاکمیت مذهبی و قدرت‌گیری مرتجعان را همسان حاکمیت استبدادی و دیکتاتوری نظام شاهنشاهی می‌دانستند، نه تنها این رفراندوم را تحریم کردند، بل‌که تا جایی که توان داشتند، توده‌های مردم را هم از شرکت در آن برحذر می‌داشتند. کارگزاران تازه به قدرت رسیده برخوردار از امکاناتی که به چنگ آورده بودند و با استفاده از تریبون‌هایی که در اختیار داشتند و با اتکاء به سنت‌های مذهبی رایج در میان مردم، نتایج به اصطلاح همه‌پرسی را به نفع خود و به نام جمهوری اسلامی ایران اعلام کردند. سابقه تمامی انتخابات فرمایشی ۴۵ سال اخیر به چنین روزی بر می‌گردد و با تثبیت چنین روزی بود که سنت انتخابات‌های نمایشی و فرمایشی در این رژیم تکرار می‌گردد. ۱۲ فروردین، برای مردمی که تحت حاکمیت این رژیم به سر می‌برند، یادآور اولین روزهای نفی حق انتخاب در تعیین سرنوشت خویش و اولین روز تثبیت رسمی حاکمیت جهل و خرافه و اولین روز شکل‌گیری حاکمیتی است که هم ارتجاعی و هم سرمایه‌داری است.

روز ۱۲ فروردین، اگر برای جمهوری اسلامی روز آغاز چهل و ششمین سال از حاکمیت نظام سرمایه‌داری اسلامی است، برای توده‌های مردم سالروز اعلام پایان نقش توده‌های مردم در یک انقلاب شکوهمند و سالروز آغاز یک رژیم ارتجاعی و سالروز تداوم یک عمر سرکوب، تحقیر، تحمل فقر و گرسنگی است و آغاز چهل و ششمین سال تداوم سلب ابتدایی‌ترین آزادی‌های فردی و اجتماعی است.

اگرچه در آن هنگام نیز بخش‌های نسبتاً وسیعی از مردم در اولین نمایش انتخاباتی شرکت نداشتند، اما جمهوری اسلامی اولین آمار جعلی خود را از یک باصطلاح رفراندوم اعلام کردو ادعا نمود که گویا بیش از ۹۸ درصد مردم در نمایش «جمهوری اسلامی آری یا نه» شرکت داشته‌اند. این ادعای جمهوری اسلامی در حالی اعلام می‌گردید که مردم کوردستان با جمعیتی چند میلیونی، علی‌رغم این فریب‌کاری آشکار، با هوشیاری کامل در این رفراندوم شرکت نکردند و باین ترتیب مشروعیت این رژیم را نپذیرفتند. رژیم حتی شانس این را هم نداشت که دکه‌های انتخاباتی‌اش را در کوردستان دایر کند. برای بسیاری از مناطق دور افتاده در سراسر ایران هم اصلاً برگه انتخاباتی فرستاده نشد. در چندین نقطه و از جمله مناطقی از ترکمن‌صحرا صندوق رای مستقر نشد.

امروز میلیون‌ها نفر از مردم ایران به مردم کوردستان و به همه آنهایی که آگاهانه در این نمایش دادن مشروعیت به رژیم اسلامی شرکت نکردند دست مریزاد می‌گویند. امروز اکثریت قاطع مردم ایران، زنان، جوانان، کارگران، معلمان ،بازنشستگان، ملت‌های تحت‌ستم و بسیاری از اقشار دیگر خواهان سرنگونی این رژیم هستند. اما چنین خواستی تنها با تکرار صحنه‌های پرشور خیزش انقلابی سال ۱۳۵۷، خیزش‌های سرنگونی خواهانه دی‌ماه ۹۶، آبان ۹۸ و انقلاب ژینا با ایفای نقش آگاهانه و متشکل طبقه کارگر در صحنه‌ها و عرصه‌های مختلف، میسر می‌شود. بگذارید دست در دست هم زمینه‌های چنین انقلابی را با اراده میلیونی‌مان فراهم کنیم.

در روز استقرار حکومت جنایت، تحمیق و ویرانی جمهوری اسلامی جا دارد یاد کمونیست‌ها، انقلابیون، پیشقراولان زن و مردی را گرامی بداریم که در جهت جلوگیری از قدرت این هیولای ضدبشری و تحقق آرمان‌های واقعی انقلاب، در میدان نبرد و یا در زندان‌ها جانشان را فدا کردند. یاد الهام‌بخش آنان امروز بیشتر از هر روز دیگر ما را در رزم بی‌امان، نقشه‌مند، سازمان‌یافته و پیوسته علیه رژیم اسلامی و نظام سرمایه‌داری یاری خواهد بخشید.


Saturday, 30 March 2024

استعفای یکی از اعضای استقبال مسجد مکی تحت فشار دستگاه های امنیتی

۹فروردین ۱۴۰۳ #مولوی_نعمت_الله_ریگی یکی از اعضای تیم استقبال #مسجد_مکی که برای دومین بار در هفته جاری احضار و تهدید شده بود تحت فشار دستگاه امنیتی مجبور به استعفا شده است.
مولوی ریگی پیشتر در۶ فروردین به همراه #مولوی_عبدالمالک_ملک_زاده و #مولوی_مهدی_براهویی دو تن دیگر از اعضای استقبال مکی احضار و تهدید شده بود که بدون توجه به فشارها به وظایف خود در راهنمایی مسافران نوروزی در مسجد مکی ادامه داده بود تا اینکه برای بار دوم احضار و تحت فشار دستگاه های امنیتی نهایتا مجبور به استعفا شده است.
#مولوی_محمد_طیب فرزند #مولوی_عبدالحمید در حساب کاربری اینستاگرام خود از فشار دستگاه های امنیتی جهت جلوگیری از ورود مسافران و مهمانان نوروزی به داخل مسجد مکی خبر داده و از این رویکرد حاکمیت انتقاد کرده بود.

قانون اساسی :
اصل ۲۲-رعایت حقوق ذاتی و شهروندی (امنیت زندگی) 
اصل۲۳-منع تفتیش عقاید 
اصل۳۴-رعایت حقوق انسانی توسط قانون

اعلامیه جهانی حقوق بشر:
ماده ۸- رعایت حقوق انسانی توسط قانون  
ماده۱۸-حق آزادی عقیده
ماده ۲۲- حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران 
#مهسا_امینی 
#vvmiran 
@baschariyat 
#MahsaAmini