اخبار نقض حقوق بشر در ایران VVMIran e.V Vereingung zur Verteigung der Menschenrechte im Iran e.V

Sunday, 29 September 2024

هه‌نگاو: تایید «لایحه حجاب وعفاف» توسط شورای نگهبان تثبیت آپارتاید جنسیتی در ایران است


 فارسی 

سازمان
حقوق بشری
هەنگاو

هه‌نگاو: تایید «لایحه حجاب وعفاف» توسط شورای نگهبان تثبیت آپارتاید جنسیتی در ایران است

۵ مهر ۱۴۰۳، ۱۸:۱۱
 

لایحه حجاب و عفاف که به عنوان طرحی حکومتی از طرف کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس در واکنش به جنبش اعتراضی «ژن ژیان ئازادی» ارائه شده بود، روز چهارشنبه تاریخ چهارم مهر ۱۴۰۳ به تایید شورای نگهبان جمهوری اسلامی درآمد. این لایحه طرحی است که به موجب آن وضعیت زنان و جامعه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی ایران را بعد از این با دشواری‌های بیشتری در وضعیت آپارتاید جنسیتی حکومت جمهوری اسلامی ایران مواجه خواهد کرد.

در این لایحه، علاوه بر برخورد‌های خشونت بار با زنان و جامعه کوئیر در رابطه با حجاب اجباری، بر اعمال گسترده‌تر «تفکیک جنسیتی» در دانشگاه‌ها، مراکز اداری و آموزشی، همچنین پارک‌ها و مکان‌های تفریحی و حتی بر تفکیک جنسیتی در «بخش درمان بیمارستان»‌ها نیز تاکید شده است.

این لایحه که حاوی ۶۹ ماده است، به سه دستگاه اطلاعاتی شامل وزارت اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه، سازمان اطلاعات فراجا، همچنین خود فرماندهی انتظامی، بسیج و ستاد امر به معروف و نهی از منکر، مجوز «برخورد میدانی» با زنان را داده است.

همچنین این لایحه با تعیین مجازات‌های نقدی جدید برای زنان و جامعه کوئیر که از حجاب سرباز می‌زنند آنها در شرایط فرودست‌سازی اقتصادی بیشتر از پیش قرار می‌دهد. این در حالی است که به موجب برخوردهای امنیتی جمهوری اسلامی، مجازات‌های در رابطه با مسئله حجاب از دستگیری شلاق و احکام زندان آغاز می‌شود و در جریان پرونده‌سازی‌های امنیتی در صورت اتهام مشخص «افساد فی الارض» تا حکم اعدام امکان پیش‌روی قانونی در قوانین مجازات اسلامی جمهوری اسلامی را دارند.

در ماده ۳۸ این لایحه تصریح شده «هر شخص با همکاری دولت‌ها، شبکه‌ها، رسانه‌ها، گروه‌ها یا سازمان‌های خارجی یا معاند و یا به‌صورت سازمان‌یافته مرتکب ترویج برهنگی، بی‌عفتی، بی‌حجابی یا بدپوششی گردد» به حبس و جزای نقدی درجه چهار محکوم می‌شود.

جزای نقدی درجه چهار بیش از ۵۰۰ میلیون ریال (۵۰ میلیون تومان) تا یک میلیارد ریال (۱۰۰ میلیون تومان) در نظر گرفته شده است.

این لایحه در ماده ۴۹ خود در تعریف «بدپوششی» در انظار عمومی به مساله پوشش زنان محدود نمانده و با توجه به پدیداری بیشتر جامعه کوئیر ایران در سالهای گذشته، خاصه در جریان جنبش «ژن ژیان ئازادی»، بیان جنسی و جنسیتی آزادانه مردان را نیز بدون ارجاع مشخص به جامعه کوئیر خطاب قرار داده است و برای این موارد در ماده ۴۹ این لایحه پیش بینی‌ کرده است که افراد متهم به بدپوششی در مرتبه اول معادل حداکثر جزای نقدی درجه شش و در مراتب بعدی به جزای نقدی درجه پنج محکوم می‌شود.

 در تعریف بدپوششی مردان در این ماده آمده است: «پوشیدن لباسی که خلاف عفت عمومی است از قبیل لباس بدن‌نما یا لباسی که قسمتی از بدن پایین‌تر از سینه یا بالاتر از ساق پا یا سرشانه فرد دیده شود»

با اینکه این نوع پوشش در مورد مردان را نمی‌توان فقط به مردانِ کوئیر نسبت داد، اما با توجه به مساله جرم‌انگاری بیان جنسیتی آزاد در رابطه با جامعه کوئیر این تبصره‌ها به شکل واضحی این بخش از جامعه را با جنسیت منتسب به مرد هدف قرار داده‌اند.

همین ماده «بدپوششی زنان» در انظار عمومی را اینگونه تعریف کرده است: « پوشیدن لباسی که خلاف عفت عمومی است از قبیل لباس بدن‌نما و تنگ یا لباسی که قسمتی از بدن پایین‌تر از گردن یا بالاتر از مچ پا یا بالاتر از ساعد دست‌ها دیده شود»

همچنین جمهوری اسلامی در این لایحه با پیش‌بینی مجازات‌های نقدی و بستن کسب و کارهایی که به افراد بی‌حجاب یا «بدحجاب» خدمات ارائه می‌دهند، در حال بسیج کردن بخش‌های دیگر جامعه در مقابل زنان و جامعه کوئیر است.

طبق ماده ۴۱ این لایحه «صاحبان حرف، مشاغل و کسب و کارهای مجازی و غیرمجازی در صورتی که در محل کسب یا حرفه یا شغل، به هر ترتیب بی‌حجابی» ترویج شود بار اول به جزای نقدی درجه سه یا پرداخت سه ماه سود ناشی از درآمد آن شغل و به تشخیص قاضی ممنوعیت از خروج از کشور از شش ماه تا دو سال محکوم می‌شوند.

این لایحه همچنین با تعیین مجازات‌هایی برای افراد تاثیرگذار در شبکه‌های اجتماعی به شکل واضحی فعالیت در حوزه آزادی‌های مربوط به پوشش توسط چهره‌های معروف و مطرح را با جرم‌انگاری‌های جدیدی مواجه کرده است.

طبق ماده ۴۳ این لایحه «هرگاه شخصی که دارای شهرت یا تأثیرگذاری اجتماعی است، در فضای مجازی یا غیرمجازی مرتکب جرائم موضوع این قانون شود، علاوه بر محکومیت به مجازات مقرر درخصوص جرم ارتکابی، به جزای نقدی درجه دو یا ۱۰ درصد از کل دارایی (به جز مستثنیات دِین) هر کدام که بیشتر باشد و محرومیت از فعالیت‌های شغلی یا حرفه‌ای به مدت شش ماه تا پنج سال و به تشخیص قاضی به ممنوعیت خروج از کشور به مدت دو سال و ممنوعیت از فعالیت عمومی در فضای مجازی از شش ماه تا دو سال و حذف محتوا‌های سابقِ ناقض قانون و لغو کلیه امتیازات، تخفیفات و معافیت‌های اعطایی، محکوم می‌شود».

تشدید جرم‌انگاری‌ها برای چهره‌های تاثیر‌گذاری که در حوزه مخالفت با حجاب اجباری عمل می‌کنند، به شکل روشنی در راستای جلوگیری از امکان جنبشی موجود در فضای پس از قتل ژینا امینی عمل می‌کند. امکانی که به واسطه واکنش‌های چهره‌های بسیاری به آن قتل و همراهی‌شان در مخالفت با حجاب اجباری این جنبش را گسترده‌تر کرد. 

جمهوری اسلامی از همان ابتدای شکل‌گیری خود جامعه مردسالار ایران را علیه زنان و جامعه کوئیر بسیج کرد. جرم‌انگاری حیات و بیان آزادانه زنان و اقلیت‌های جنسی و جنسیتی از مساله پوشش و بیان آزاد جنسیتی آغاز و تا جرم‌انگاری کامل حیات انسان‌ها در جامعه کوئیر پیش می‌رود. فرودست‌سازی اقتصادی زنان نه تنها از طریق شاخص شکاف جنسیتی ۱۴۳ ایران در میان ۱۴۶ کشور جهان قابل مشاهده است، بلکه آمار بسیار پایین اشتغال زنان که در بالاترین رقم‌ها به نهایتا ۱۸ در صد می‌رسد وهمچنین نداشتن آمار دقیق از وضعیت اقتصادی جامعه کوئیر ایران که در وضعیت بیماری‌انگاری و جرم‌انگاری مطلق زندگی می‌کند، جلوه دیگری از فرودست‌سازی اقتصادی این دو بخش از جامعه است؛ که بالای نیمی از جامعه را تشکیل می‌دهند.

سازمان حقوق بشری هه‌نگاو تشدید جرایم اقتصادی و امنیتی در رابطه با حجاب اجباری را در راستای تثبیت وضعیت آپارتاید جنسیتی در نظام جمهوری اسلامی ایران ارزیابی کرده و ضمن محکومیت شدید این اقدام جمهوری اسلامی، از جامعه حقوق بشری جهانی می‌خواهد، جمهوری اسلامی را با همین نام ـ یعنی آپارتاید جنسیتی ـ بخوانند.

هه‌نگاو همینطور از تمام نهادهای بین المللی جهانی که در رابطه با حقوق بین الملل فعالیت می‌کنند می‌خواهد، در راستای مسولیت جهانی در رابطه با اعتلای حقوق بشر، تعریف نظام آپارتاید جنسیتی را در نظم حقوقی بین المللی بگنجانند و نظام‌هایی چون جمهوری اسلامی که به شکل قانونی، ساختاری و نظام‌مند در تبعیض سیستماتیک زنان و جامعه کوئیر از جرم‌انگاری تا قتل حکومتی آنها پیش می‌روند را تحت همین عنوان دسته‌بندی کنند.

 

Saturday, 28 September 2024

گزارشی از اجرای حکم اعدام ۲۱ زندانی طی ۱۱ روز در زندان مرکزی شیراز

هه‌نگاو؛ شنبه ۷ مهر ۱۴۰۳

طی ۱۱ روز (۱۵ سپتامبر تا ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴)، حکم اعدام دست‌کم ۲۱ زندانی از جمله یک کودک مجرم، ۴ زندانی بلوچ، دو زندانی کُرد، دو تبعه افغانستان و دو زندانی لُر در زندان مرکزی شیراز (زندان عادل‌آباد) اجرا شده است. این زندانیان پیشتر از بابت اتهاماتی نظیر قتل عمد و جرایم مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، سحرگاه چهارشنبه ٤ مهرماه ١٤٠٣ (٢٥ سپتامبر ٢٠٢٤)، حکم اعدام رسول شنبدی، اهل منطقه گلکوب شیراز و اکبر سعدی‌خانی، اهل منطقه سرحد این شهرستان در زندان مرکزی عادل‌آباد شیراز اجرا شد. رسول شنبدی از ٧ سال پیش به اتهامات مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شد. همچنین، اکبر سعدی‌خانی از ٩ سال پیش بابت "قتل عمد" به اعدام محکوم شده بود.

روز دوشنبه ۲ مهرماه ۱۴۰۳ (۲۳ سپتامبر ۲۰۲۴) نیز، حکم اعدام چهار زندانی به نام‌های فردین احمدی، شهروند لُر و اهل شهرستان ممسنی، حسین نجاتی و محمدرضا نجاتی هر دو اهل شیراز و امین شهابی شهروند کُرد و اهل ایلام در زندان مرکزی این شهر اجرا شده است. این چهار زندانی پیشتر از بابت اتهام قتل عمد بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند.

در ادامه موج اعدام‌ها در زندان عادل‌آباد شیراز، روز چهارشنبه ۲۸ شهریور (۱۸ سپتامبر) نیز، سه زندانی به نام‌های سپهر نورانی، کامران حیدری و طاهر آرزومند و یک زندانی اهل شیراز با هویت شاهین سلامی از بابت قتل عمد در این زندان اعدام شده‌اند.

همچنین، روز دوشنبه ۲۶ شهریور (۱۶ سپتامبر نیز)، حکم اعدام دست‌کم دو زندانی بلوچ به نام‌های عبدالجلیل احسانی ۳۳ ساله، اهل سرباز و یحیی زرگری ۳۲ ساله، اهل ایرانشهر سیستان و بلوچستان که پیشتر از بابت جرایم مرتبط با مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند، در زندان عادل‌آباد شیراز اجرا شده است.

هم‌زمان، حکم اعدام یک زندانی به نام مهدی‌جهانپور ۲۳ ساله و از شهروندان لُر شهرستان فیروزآباد استان فارس که پیشتر و در زمانی که سن ایشان کمتر از ۱۸ سال بوده و به اتهام قتل عمد به اعدام محکوم شده بود، بدون اطلاع خانواده و حق استفاده از ملاقات آخر با خانواده اجرا شده است.

مهدی‌ جهانپور متول ۱۷ آذر ۱۳۸۱ در فوردین ماه ۱۳۹۸ و زمانی که تنها ۱۶ ساله بود، به اتهام قتل عمد بازداشت و توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران به اعدام محکوم شده بود. این دومین کودک مجرم است که در سال ۲۰۲۴ در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران اعدام شده است.

همان روز، حکم اعدام دو تبعه افغانستان به نام‌های عبدالله عبدالصمد و مبشر (فامیلی نامشخص) که پیشتر از بابت قتل عمد و جرایم مرتبَط با مواد مخدر به اعدام شده بودند، به همراه سه زندانی دیگر به نام‌های امیر نادرزاده و سجاد فدایی از بابت قتل عمد و بهزاد باقری اهل کرمانشاه از بابت جرایم مرتبط با مواد مخدر اجرا شده است.

همچنین روز یکشنبه ۲۵ شهریورماه ۱۴۰۳ (۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴) نیز، حکم اعدام دست‌کم دو زندانی بلوچ به نام‌های ساسان بنه / بیگ زاده، ۳۳ ساله اهل سرباز و ساکن ایرانشهر و سعید خواجە حیدری ۳۰ ساله و اهل کهنوج استان کرمان به همراه یک زندانی عرب و اهل اهواز با هویت حسین مقامی در زندان عادل‌آباد شیراز اجرا شده است. این سه زندانی پیشتر از بابت اتهام جرایم مرتبط با مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند.

Friday, 27 September 2024

اعدام ۵زندانی در زندان‌های رشت و اصفهان

سران حکومت در هراس از بالا گرفتن اعتراضات در جامعه دست‌کم ۵۵زندانی را از ابتدای شهریورماه اعدام کرده‌اند. اعدام این زندانیان در حالی است که آنها اولین قربانیان غارت اموال عمومی توسط سران حکومت می‌باشند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۶مهرماه ۱۴۰۳، پنج زندانی در زندان‌های رشت و اصفهان اعدام شدند. بامداد پنج‌شنبه ۵مهرماه ۱۴۰۳، یک زندانی در زندان دستگرد اصفهان اعدام شد. این زندانی که محمود عطایی نام داشت، ۵سال پیش به اتهام قتل بازداشت و به اعدام محکوم شده بود.

اعدام ۴زندانی در زندان لاکان رشت

بامداد چهارشنبه ۲۱شهریور ماه ۱۴۰۳، سه زندانی در زندان لاکان رشت اعـدام شدند. ۲تن از زندانیان به نام‌های مصطفی امانی و نصرالله پیراسته، به اتهام قتل بازداشت و به اعـدام محکوم شده بودند. زندانی سوم آرمان عطایی نام داشت که به اتهام مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود.

همچنین بامداد روز دوشنبه ۲مهرماه ۱۴۰۳، یک زندانی به نام رامین پورصفر، که۳سال پیش به اتهام مرتبط با مواد مخدر بازداشت شده بود اعـدام شد.

خبر اعـدام این ۵زندانی در رسانه‌های داخلی یا سایت‌های قوه قضاییه منتشر نشده است.

۲زندانی در زندان قزلحصار کرج اعـدام شدند. حکم اعـدام این ۲زندانی که هویت آنها مشخص نشده است سحرگاه چهارشنبه ۴مهرماه ۱۴۰۳، به مرحله اجرا درآمد. اتهام این زندانیان قتل در ۲پرونده مجزا بوده است. در همین روز ۳زندانی دیگر هم به پای چوبه دار برده شد که با اخذ مهلت به بند بازگشتند.

 


اعدام ۳زندانی در زندان‌های بروجرد، زاهدان و کرمانشاه
اعـدام ۳زندانی در زندان‌های بروجرد، زاهدان و کرمانشاه
اعدام ۳زندانی در زندان‌های بروجرد، زاهدان و کرمانشاه
سه زندانی در زندان‌های بروجرد، زاهدان و کرمانشاه اعـدام شدند. به گفته حال‌وش، بامداد پنج‌شنبه ۵مهرماه ۱۴۰۳ یک زندانی در زندان زاهدان اعـدام شد. این زندانی، امان‌الله نهتانی، ۴۱ساله، متاهل و پدر ۵فرزند بود. وی اهل و ساکن شهرستان زابل بود. وی در سال ۹۸ به اتهام مرتبط با موادمخدر بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود.

اعـدام یک زندانی در زندان کرمانشاه

بامداد چهارشنبه ۴مهرماه ۱۴۰۳، یک زندانی در زندان دیزل‌آباد کرمانشاه اعـدام شد. این زندانی جهانبخش محمودی نام داشت. وی پیش‌تر به اتهام قتل بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود. جهانبخش محمودی اهل بیستون از توابع استان کرمانشاه بود.

اعدام یک زندانی در زندان بروجرد

سحرگاه دوشنبه ۲مهرماه ۱۴۰۳، یک زندانی در زندان بروجرد اعـدام شد. این زندانی خدامراد زندی نام داشت. وی از ۳سال پیش به اتهام قتل بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود.

خبر اعـدام این زندانیان تا کنون از رسانه‌های داخلی یا سایت‌های قوه قضاییه منتشر نشده است.
اعدام ۲زندانی در زندان‌های شیراز و جیرفت
دو زندانی در زندان‌های شیراز و جیرفت اعدام شدند. بامداد دوشنبه ۲مهرماه ۱۴۰۳، یک زندانی در زندان عادل‌آباد شیراز اعدام شد. این زندانی فردین احمدی نام داشت وی به اتهام قتل بازداشت و به اعدام محکوم شده بود. فردین احمدی اهل شهرستان ممسنی از توابع استان فارس بود.

اعدام یک زندانی در زندان جیرفت
یک زندانی در زندان جیرفت اعدام شد. این زندانی یاسر بالنده نام داشت و پیش از این به اتهام قتل بازداشت و به اعدام محکوم شده بود

خبر اعدام این ۲زندانی تا کنون در رسانه‌های داخلی یا سایت‌های قوه قضاییه منتشر نشده است.


اعدام ۲زندانی در زندان مرکزی قزوین
اعدام ۲زندانی در زندان مرکزی قزوین
اعدام ۲زندانی در زندان مرکزی قزوین
دو زندانی در زندان مرکزی قزوین اعدام شدند. حکم این ۲زندانی بامداد دوشنبه ۲مهرماه ۱۴۰۳، در زندان مرکزی قزوین اجرایی شد. این دو زندانی سعید علیمردانی۴۵ساله اهل تبریز و محمد قصابان ۴۰ساله اهل قزوین می‌باشند. آنها در یک پرونده مشترک به اتهام مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعـدام محکوم شده‌اند.

خبر اعـدام این ۲زندانی تاکنون در رسانه‌های داخلی یا سایت‌های قوه قضاییه منتشر نشده است.

زندانی سیاسی محمد مهدی محمدی، صدور حکم زندان و پرداخت جریمه نقدی
زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی، بیش از ۵۰ روز محرومیت از تماس تلفنی با خانواده
با ارسال هرگونه اطلاعات در این زمینه به ما کمک کنید تا صدای زندانیان باشیم
اعدام یک کودک مجرم
سحرگاه دوشنبه ۲۶شهریورماه ۱۴۰۳، یک کودک مجرم در زندان مرکزی شیراز اعـدام شده است. کانون حقوق بشر ایران اعـدام این کودک مجرم را منتشر کرده بود اما اشاره‌ای به کودک مجرم بودن وی نکرده بود. وی هنگام ارتکاب جرم ۱۶ساله بوده است.

مهدی جهان‌پور به همراه دو زندانی دیگر به نام‌های عبدالجلیل احسانی و یحیی زرگری اعـدام شده است.

خبر اعـدام آنها از سوی رسانه‌های داخلی یا سایت‌های قوه قضاییه منتشر نشده است.


اعدام ۲زندانی در زندان لاهیجان
اعدام ۲زندانی در زندان لاهیجان
اعدام ۲زندانی در زندان لاهیجان
دو زندانی در زندان لاهیجان اعـدام شدند. این ۲زندانی علی افروز و امیرحسین برومند می‌باشند. حکم اعـدام آنها سحرگاه سه‌شنبه ۳مهرماه ۱۴۰۳ در زندان لاهیجان اجرایی شد. این ۲زندانی در ۲پرونده جداگانه به اتهام قتل بازداشت و به اعـدام محکوم شده بودند.

علی افروز ۳۱ساله در اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰ به اتهام قتل بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود. امیرحسین برومند ۳۴ساله اهل لنگرود، ۴سال پیش به اتهام قتل در یک نزاع جمعی بازداشت و به اعـدام محکوم شد. امیرحسین بارها در بازجویی و دادگاه اعلام کرده بود که مرتکب قتل نشده است اما دادگاه به اظهارات وی توجهی نکرد.

خبر اعـدام این دو زندانی تا کنون در رسانه‌های داخلی یا سایت‌های قوه قضاییه منتشر نشده است.

اعدام یک زندانی در زندان مرکزی همدان
یک زندانی در زندان مرکزی همدان اعـدام شد. حکم اعـدام این زندانی که ملک‌حسین ترکاشوند نام داشت، بامداد روز دوشنبه ۲مهرماه ۱۴۰۳، در زندان مرکزی همدان اجرایی شد. ملک‌حسین ترکاشوند پیش از این به اتهام مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود. وی متاهل و دارای یک فرزند دختر بود.

خبر اعـدام این زندانی تا کنون از رسانه‌های داخلی یا سایت‌های قوه قضاییه منتشر نشده است.

 


اعدام یک زندانی در زندان همدان 
اعـدام یک زندانی در زندان همدان
اعدام ۲زندانی در زندان مرکزی تبریز
دو زندانی در زندان تبریز اعـدام شدند. این دو زندانی به نام‌های ارسطو سفر قمی و رسول پورماجد بامداد روز یک‌شنبه ۲۵شهریورماه ۱۴۰۳، اعـدام شدند.

ارسطو سفر قمی ۳۵ساله قهوه‌خانه‌دار و رسول پورماجد ۴۵ساله به اتهام قتل در ۲پرونده جداگانه بازداشت و به اعـدام محکوم شده بودند.

خبر اعـدام این دو زندانی تا کنون در رسانه‌های داخلی و یا سایت‌های مرتبط با قوه قضاییه منتشر نشده است.

اعدام ۲زندانی در زندان مرکزی کرج
دو زندانی در زندان‌ مرکزی کرج اعـدام شدند. سحرگاه پنج‌شنبه ۲۹شهریورماه ۱۴۰۳، دو زندانی در زندان مرکزی کرج اعـدام شدند. این دو زندانی اکبر عزیزی و حامد جاهدی نام داشتند. این ۲زندانی در یک پرونده مشترک در ارتباط با موادمخدر بازداشت و به اعـدام محکوم شده بودند.

زندانی سیاسی پخشان عزیزی، محکومیت اعضای خانواده به زندان

عزیزی۴۸ساله، خواهر و حسین عباسی۴۸ ساله، شوهر خواهر زندانی سیاسی پخشان عزیزی، در یک پرونده مشترک به اتهام مساعدت مجرم برای فرار از محاکمه و محکومیت، هر یک به یک سال زندان محکوم شده‌اند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۶مهرماه ۱۴۰۳، سه تن از خانواده زندانی سیاسی پخشان عزیزی توسط دادگاه به زندان محکوم شدند. بر اساس حکم شعبه ۲۶دادگاه انقلاب تهران، به ریاست قاضی ایمان افشاری، ۳تن از خانواده زندانی سیاسی پخشان عزیزی، هر یک به یک سال حبس محکوم شدند. این حکم توسط دادگاه تجدیدنظر عینا تایید شد.

عزیز عزیزی۶۷ ساله، پدر، پرشنگ عزیزی۴۸ساله، خواهر و حسین عباسی۴۸ ساله، شوهر خواهر زندانی سیاسی پخشان عزیزی، در یک پرونده مشترک به اتهام مساعدت مجرم برای فرار از محاکمه و محکومیت، هر یک به یک سال زندان محکوم شده‌اند. این ۳تن همزمان با بازداشت زندانی سیاسی پخشان عزیزی، بازداشت، سپس با قید وثیقه آزاد شده‌اند.

همچنین ایوب انیسی ینگجه بابت اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی به ۲سال حبس تعزیزی محکوم شده است.

اعدام ۵زندانی در زندان‌های رشت و اصفهان
زندانی سیاسی محمد مهدی محمدی، صدور حکم زندان و پرداخت جریمه نقدی
با ارسال هرگونه اطلاعات در این زمینه به ما کمک کنید تا صدای زندانیان باشیم.

در تاریخ ۲ مرداد ماه به زندانی سیاسی پخشان عزیزی ابلاغ شد که به اعدام محکوم شده است. او پیش از این به بغی متهم شده و از اوایل تیرماه به دستور مقامات زندان اوین از ملاقات و تماس با خانواده اش محروم شده بود.

زندانی سیاسی پخشان عزیزی در ۱۳مرداد ۱۴۰۲، در شهرک خرازی تهران، بازداشت و در بازداشتگاه اطلاعات این شهر تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت. وی سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین و پس از آن به بند زنان این زندان منتقل شد.

زندانی سیاسی پخشان عزیزی، تحت شکنجه و فشارهای مقامات امنیتی قرار داشت تا مجبور به اعترافات اجباری شود. وی در زمستان ۱۴۰۲، توسط شبعه ۵ بازپرسی دادسرای امنیت اوین به «بغی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف» نظام متهم شده است.

همچنین دو جلسه دادگاه این زندانی سیاسی در روزهای ۸ و ۲۷ خرداد ۱۴۰۳، به اتهام «بغی» در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار شده است.

تحصن زنان زندانی سیاسی اوین در اعتراض به احکام اعدامزندانی سیـاسی پخشان عزیزی، اهل مهاباد و فارغ‌التحصیل مددکاری اجتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی است. وی اولین بار در آبان ۱۳۸۸ در یک گردهمایی اعتراضی دانشجویان علیه اعدام‌های سیـاسی در کردستان بازداشت شد. پخشان عزیزی در ۲۸اسفند ۱۳۸۸، با قید وثیقه سنگین ۱۰۰میلیون تومانی‌آزاد شده بود. این زندانی سیاسی آخرین بار در ۱۳مرداد ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی به اتهام «عضویت در گروه‌های مخالف نظام» بازداشت شد.

نامه‌ سرگشاده‌ی جمعی از استادان اخراجی و تعلیقی دانشگاه به رئیس جمهور

🔴 نامه‌ سرگشاده‌ی جمعی از استادان اخراجی و تعلیقی دانشگاه به رئیس جمهور


ریاست جمهوری اسلامی ایران
جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان
با سلام

نظر به دستور اخیر شما به وزیر علوم، تحقیقات و فناوری مبنی بر بازگشت و ادامه‌ی کار استادان و دانشجویانی که به دلایل ناموجه، غیرقانونی و سیاسی از حقوق و فرصت‌های شهروندی خود محروم شده‌ و در وضعیت اخراج، تعلیق، بازنشستگی و استعفای اجباری قرار گرفته‌اند، نکاتی را خدمت شما عرض می‌نماییم: 


_ علی رغم دستور صریح شما، هنوز سازوکار روشنی در خصوص بازگشت استادان اخراجی به دانشگاه اعلام نشده و اقدام موثری درین مورد صورت نگرفته است. قرائن و شواهد موجود حکایت از موانعی دارد که سد راه بازگشت این افراد به دانشگاه شده‌اند.
ما جمعی از استادان اخراجی، خواهان اظهار نظر روشن و اقدام قاطع  درین مورد هستیم تا روشن شود آیا اراده‌ای واقعی در کار است یا صرفا با بازگشت تعدادی انگشت شمار قرار است این موضوع مورد بهره‌برداری تبلیغاتی قرار گیرد! 
در حافظه‌ی تاریخ بماند که در کشوری با نام جمهوری اسلامی مسئولانی بودند که استادان دانشگاه را به جرم سعادت‌خواهی، راست‌گویی و احساس مسئولیت اجتماعی از حق طبیعی و اولیه کارکردن باز داشتند.
_ آنچه که به ناروا بر ما گذشته است محصول سازوکار غیر علمی و غیرشفاف تعیین صلاحیت عمومی و تبدیل وضعیت، تفتیش عقاید، سرکوب آزاداندیشی و ناشکیبایی در برابر تفکر انتقادی است. بخش اصلی مسئله وجود قوانین و مقررات ناقض «آزادی آکادمیک» است که در سالهای اخیر به تصویب رسیده است. قوانین و مقرراتی که دست نهادهای اقتدارگرای غیر دانشگاهی را در سرکوب استادان باز گذاشته است. 
_  فرایند تحقیق و تعیین صلاحیت عمومی در دانشگاه جولانگاه اعمال اقتدار نهادهای ایدئولوژیک و سیاسی و امنیتی است، به گونه‌ای که عملا نهاد دانشگاه و مجموعه‌ی علمی و اداری آن تبدیل به اپراتور این نهادها برای گزینش و تعیین صلاحیت اعضای هیات علمی شده‌‌اند! آنچه تحت عنوان «قانونی بودن» اخراج استادان مطرح می‌شود، محصول این سازوکار شبه‌ قانونی ناسالم و غیر مسئولانه است. پیداست که قانون در صورتی محترم است که حافظ حقوق انسانی تمامی شهروندان بوده و در تضاد با اصل بیطرفی و عدالت به مثابه انصاف نباشد. این چنین «قانونگذاری» اقتدارگرایانه و ناعادلانه‌ای ریشه فساد و ناکارآمدی در دانشگاه است. 
_ بدیهی است که بازگشت استادان دگراندیش و منتقد در شرایطی ممکن و مطلوب است که شاهد تغییری در این سازوکار ناسالم باشیم. ما همچنان از حق انسانی و شهروندی خود برای اظهار نظر، نقد حکمرانی و تعهد به مبانی علمی و دانشگاهی که راستگویی، تفکر انتقادی و زیستن در دایره‌ی حقیقت است، دفاع کرده و حق اعتراض و انتقاد مردم از حاکمان را یک اصل بنیادین و خدشه‌ناپذیر می‌دانیم.

درین ارتباط خواستار آنیم تا ضمن جبران حق و حقوق تضییع شده استادان اخراجی، بدون تشریفات اداری و بورکراتیک فرسایشی امکان «حضور مجدد همه‌ی آنها» در دانشگاه فراهم شود. 
تقاضا داریم ضمن حفظ حرمت و کرامت اعضای هیات علمی دانشگاه، از سرگردانی‌های بی‌حاصل اداری و اخذ تعهدهای عقیدتی و سیاسی توسط نهادهای اقتدارگرا ممانعت شود.
همچنین به عنوان بخشی از بدنه‌ی انسانی دانشگاه «خواهان بازگشت بی‌قید و شرط تمامی دانشجویان اخراجی و تعلیقی و دلجویی از آنها» هستیم.
امید است با تغییر نگرش‌ و اصلاح ساختارها و موانع موجود شاهد اعتلای جایگاه دانشگاه و نیروی انسانی آن باشیم. 

راستی آور که شوی رستگار
راستی از تو ظفر از کردگـار


امضا کنندگان: 

_ دکتر مرتضی نعمتی، هیات علمی دانشگاه چمران اهواز
_ دکتر حسن باقری‌نیا، هیات علمی دانشگاه حکیم سبزواری
_ دکتر ابولفضل شایان، هیات علمی دانشگاه جهرم
_ دکتر بهروز چمن‌آرا، هیات علمی دانشگاه کردستان
_ دکتر آمنه عالی، هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی
_ دکتر سید جواد امامی، هیات علمی دانشگاه علم و صنعت
_ دکتر حمیده سادات خادمی، هیات علمی  دانشگاه علامه طباطبایی
_ دکتر احمد رحیمی، مدرس دانشگاه فردوسی و دانشکده‌ی فنی شهید منتظری مشهد
_ دکتر ابولقاسم رحیمی،  هیات علمی دانشگاه حکیم سبزواری
_ دکتر زهرا خشک جان، هیات علمی دانشگاه باهنر کرمان
_ دکتر محمد سلطانی رنانی، هیات علمی دانشگاه اصفهان
_ دکتر مهشید گوهری کاخکی، مدرس دانشگاه فردوسی مشهد



Tuesday, 24 September 2024

فراخوان آزادی توماج در آستانه سخنرانی پزشکیان در سازمان ملل


حقوق بشرایران
فراخوان آزادی توماج در آستانه سخنرانی پزشکیان در سازمان ملل 
12 ساعت پیش12 ساعت پیش
رئیس جمهور ایران در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی خواهد کرد. سه نهاد حقوق بشری در آستانه ایراد این سخنرانی، کشورهای عضو سازمان ملل را فراخوانده‌اند برای آزادی توماج صالحی، پزشکیان را زیر فشار بگذارند.


توماج صالحی، خواننده رپ و منتقد ایرانی، به رغم برائت همچنان در زندان به سر می‌برد. 

مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری اسلامی ایران عصر امروز سه‌شنبه ۲۴ سپتامبر (سوم مهرماه) به وقت نیویورک در برابر مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی خواهد کرد. او روز یکشنبه در رأس هیأتی تهران را به مقصد نیویورک ترک کرد و دیروز دوشنبه وارد این کلان‌شهر میزبان سازمان ملل متحد شد.

سفر پزشکیان به نیویورک در حالی انجام می‌شود که توماج صالحی، خواننده مشهور رپ و فعال حقوق بشر به‌رغم محکومیت‌های گسترده بین‌المللی و به رغم صدور حکم برائت همچنان در زندان جمهوری اسلامی به سر می‌برد.

فراخوان به مجمع عمومی در آستانه نطق پزشکیان
پیش از سخنرانی امروز مسعود پزشکیان، خانواده صالحی به همراه تیم مشاوران حقوقی بین‌المللی توماج از سه نهاد حقوق بشری "داوتی استریت چمبرز"، "شاخص سانسور" و "بنیاد حقوق بشر" از مقامات جمهوری اسلامی خواستند که صالحی را به فوریت و بدون قید و شرط آزاد کنند.

نگین نیکنام، دوست توماج و مدیر اکانت‌های او در شبکه‌های اجتماعی در این رابطه گفته است: «توماج به‌رغم عدم صدور حکم بازداشت همچنان در زندان دستگرد به سر می‌برد و به فوریت به مراقبت‌های پزشکی نیاز دارد تا مانع از معلولیت دائمی ناشی از جراحت‌ها و شکنجه‌های مسئولان بازداشتگاه شود.

خانم نیکنام افزود: «من از کشورهای عضو سازمان ملل می‌خواهم که فوراً با طرح این نگرانی‌ها، تعهدات قانونی را به مقامات جمهوری اسلامی ایران یادآوری کنند و پیش از سخنرانی پزشکیان در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک، خواستار تعهد کامل او برای آزادی فوری توماج شوند.»

آرزو اقبالی بابادی، دخترعموی توماج صالحی در این رابطه گفته است: «همبستگی و حمایت جامعه جهانی تاکنون نقش کلیدی در تضمین لغو مجازات اعدام پسرعموی من توماج صالحی داشته است. اکنون جامعه جهانی باید به سخن آید و رئیس جمهور ایران را تحت فشار بگذارد تا توماج را قبل از اینکه خیلی دیر شود، آزاد شود.

توماج صالحی پیش از این از سوی دادگاه انقلاب اصفهان به اتهام "معاونت در بغی"، "اجتماع و تبانی"، "تبلیغ علیه نظام" و "دعوت به آشوب" به اعدام محکوم شده بود اما صدور این حکم، خشم افکار عمومی ایران و جهان را برانگیخت و بسیاری از چهره‌های سرشناس جهانی به این حکم اعتراض کردند.سه سازمان حقوق بشری "داوتی استریت چمبرز"، "شاخص سانسور" و "بنیاد حقوق بشر" پیش از این، در سوم مردادماه سال جاری، در اعتراض به ادامه بازداشت خودسرانه، شکنجه و آزار و اذیت توماج صالحی بطور مشترک شکایت‌نامه‌ای به کارگروه بازداشت خودسرانه سازمان ملل(UNWGAD) ارسال کردند.

این سازمان‌ها در نامه خود علاوه بر محکوم کردن شکنجه‌های جسمی و روانی اعمال شده بر این خواننده رپ منتقد حکومت، به پرونده‌سازی‌های جدید علیه او اشاره کرده و گفته‌اند که جمهوری اسلامی به تعهدات حقوقی بین‌المللی خود در برخورد با او پایبند نیست. آنها خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط این هنرمند شده‌اند.

امیر رئیسیان، از وکلای پرونده این خواننده اعتراضی ماه گذشته اعلام کرد: «شعبه ۵ دادگاه انقلاب اصفهان در پرونده ۱۴۰۱ توماج صالحی پیرامون اتهام افساد که قبلا حکم اعدام صادر شده بود، رای برائت صادر کرد.»


Saturday, 21 September 2024

دومین سالگرد قتل حکومتی ژینا امینی؛ اعتصاب گسترده و ممانعت نیروهای امنیتی از حضور خانوادە ژینا بر مزار وی

۲۵ شهریور ۱۴۰۳، ۱۷:۱۳
هەنگاو؛ یکشنبە ٢٥ شهریور ١٤٠٣

اعتصاب گسترده‌ای به مناسبت دومین سالگرد قتل حکومتی ژینا امینی دست‌کم در ١٠ شهر برگزارو همزمان نیروهای امنیتی در شهر سقز مانع از حضور خانوادە ژینا امینی بر مزار وی در آرامستان آیچی شدند و والدین ژینا از صبح امروز در حبس خانگی به سر می‌برند.

بنابر گزارشات ارسالی بە سازمان حقوق بشری هەنگاو، روز یکشنبە ٢٥ شهریور ١٤٠٣ (١٥ سپتامبر ٢٠٢٤) در شهرهای مهاباد، سقز، بوکان، دیواندره، سنندج، مریوان، اشنویه (شنو)، کرمانشاه (کرماشان) ، قروه و پیرانشهر اعتصاب گسترده‌ای از سوی کسبە و بازاریان به مناسبت سالروز قتل حکومتی ژینا امینی برگزار گردید .این اعتصاب به دعوت سازمان‌های مدنی و حمایت احزاب سیاسی کُردستان انجام گرفت.

شاهدان عینی در شهرهای مهاباد، بوکان، سنندج و پیرانشهر به هه‌نگاو اعلام کرده‌اند که از ساعت دو به بعد نهادهای امنیتی در برخی از خیابان‌ها با تهدید کسبه و مغازه‌داران خواهان بازگشایی مغازه‌ها شده و در چند مورد نیز قفل مغازه‌ها را شکسته‌اند.

 اعتصابات کسبە و بازاریان در حالی برگزار شد کە در روزهای اخیر، فضای امنیتی در شهرهای کُردستان به شدت افزایش یافته است. نیروهای امنیتی با حضور سنگین و اقدامات محدودکننده، سعی در جلوگیری از برگزاری مراسم سالروز قتل حکومتی ژینا امینی داشته‌اند.

هەنگاو پیشتر در گزارشات متعددی اعلام کردە بود کە در شهر سقز، زادگاه ژینا، نیروهای حکومتی با میلیتاریزه کردن شهر و باز کردن آب سد چراغ ویس، تلاش کردند تا راه‌های ارتباطی بە آرامستان آیچی را مسدود و مانع از برگزاری هرگونە مراسمی در این شهر شوند. همچنین امروز نیروهای سرکوبگر حکومتی به ویژه نیروهای مسلح سپاه پاسداران در طول مسیر آرامستان آیچی مستقر شده و پنج فروند هلیکوپتر نظامی بر فراز شهر در حال گشت زنی بودند.

همچنین طی روزهای گذشته شمار زیادی از نیروهای یگان ویژه از شهرهای همدان، زنجان، تبریز، میاندوآب و ارومیه وارد شهرهای دیواندره، سنندج، بیجار، مهاباد و بوکان شده و در این شهرها مستقر شده‌اند.

از سوی دیگر، بر طبق اطلاعاتی که هه‌نگاو از طریق منابع موثق خود کسب کرده است، اداره اطلاعات شهر سقز، خانواده ژینا امینی را تهدید کرده‌اند که حق خروج از منزل و حضور در آرامستان آیچی و مزار فرزندشان را ندارند. خانواده امینی تحت فشار و نظارت شدید قرار و حصر خانگی قرار دارند و تهدید بە بازداشت شدەاند. منابع هەنگاو تاکید کردەاند کە منزل خانوادە امینی تحت نظارت نیروهای امنیتی قرار دارد.

شایان ذکر است کە سال گذشتە نیز با ایجاد محدودیتهای شدید و تداخل نظامی، شهر سقز بە مدت سە روز بە حالت حکومت نظامی در آمدە بود و در سالروز قتل حکومتی ژینا امینی ، مجد امینی پدر وی برای ساعاتی بازداشت شد و اجازە حضور بر مزار فرزند خود را نداشت.

 

گزارش جامع هەنگاو از کشته شدن ۱۴۲ شهروند کُرد در جریان جنبش "ژن، ژیان، ئازادی" همزمان با دومین سالگرد جنبش


 فارسی 

سازمان
حقوق بشری
هەنگاو

گزارش جامع هەنگاو از کشته شدن ۱۴۲ شهروند کُرد در جریان جنبش "ژن، ژیان، ئازادی" همزمان با دومین سالگرد جنبش

۲۳ شهریور ۱۴۰۳، ۱۴:۳۵
هه‌نگاو؛ جمعه ۲۳ شهریور ۱۴۰۳

با استناد به آمار ثبت‌شده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، در جریان جنبش ژن ژیان ئازادی (زن، زندگی، آزادی)، دست‌کم ۱۴۲ شهروند کُرد، از جمله ١٦ کودک، ۶ زن، و ۸ نفر از پیروان اقلیت دینی یارسان، جان خود را از دست داده‌اند.

 

این گزارش شامل ۱۳ بخش به شرح زیر است:

۱ـ مقدمه
۲ـ جنسیت جانباختگان جنبش ژن ژیان ئازادی در کُردستان
۳ـ وضعیت تأهل جانباختگان
۴ـ میانگین سنی جانباختگان
۵ـ چگونگی جانباختن جانباختگان
۶ـ پراکندگی محل کشته شدن شهروندان
۷ـ کشته شدن ۱۶ کودک کُرد
۸ـ کشته شدن دست‌کم ۶ زن کُرد
۹ـ جانباختن ۸ نفر از اقلیت دینی یارسان
۱۰ـ جانباختن در زیر شکنجه و مرگ پس از آزادی
۱۱ـ تفکیک جانباختگان بر اساس شهر زادگاه
۱۲ـ تفکیک جانباختگان بر اساس استان
۱۳ ـ بخش پایانی شامل اطلاعات همراه با عکس

 

 مقدمه

در دومین سالگرد جان‌باختن ژینا (مهسا) امینی، نام او همچنان به عنوان نمادی از مبارزه برای آزادی، برابری و کرامت انسانی در خاطره‌ها زنده است. سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، با هدف پاسداشت یاد و خاطره تمامی قربانیان جنبش "ژن، ژیان، ئازادی"، اقدام به انتشار لیستی از اسامی کشتەشدگان و اعدام‌شدگان این جنبش در کُردستان کرده است. این فهرست، بیش از یک گزارش آماری ساده است؛ این یادآوری از هزاران زندگی بی‌گناه است که در راه آرمانهایی چون آزادی، عدالت و حقوق بشر، بی‌رحمانه از بین رفتند.

کُردستان، به عنوان یکی از کانونهای اصلی مقاومت، صحنه‌ یکی از تاریکترین دورانهای سرکوب و خشونت سیستماتیک بوده است. انتشار این آمار، نه تنها بازتاب‌ دهنده‌ ایستادگی و مقاومت مردم این سرزمین است، بلکه بازگوکننده‌ ابعاد گسترده‌ نقض حقوق بشر و تراژدی انسانی در این منطقه می‌باشد. هر نام در این فهرست، داستانی از رنج، مقاومت و شجاعت است که هیچ‌گاه نباید از یادها برود.

مستندسازی و ثبت این اسامی، تلاشی است برای حفظ یاد و خاطره‌ی کسانی که در راه تحقق آرمان‌های والای انسانی جان خود را فدا کردند. این لیست، فریادی است برای دادخواهی و مسئولیت‌پذیری، و تأکیدی بر لزوم به رسمیت شناختن و بزرگداشت خاطره‌ کسانی که با ایثار خود به نمادهایی از مقاومت و پایداری تبدیل شده‌اند.

این گزارش بر پایه داده‌های دقیق و مستند از منابع معتبر و محلی تهیه شده و در پی آن است که صدای کسانی باشد که در کُردستان برای تحقق حقوق و آزادی‌های اساسی ایستادند و جان باختند. سازمان حقوق بشری هه‌نگاو امیدوار است که این اقدام بتواند گامی مؤثر در مسیر دادخواهی خانواده‌های جان‌باختگان و همچنین افزایش آگاهی عمومی نسبت به ابعاد وسیع این سرکوبها باشد.

 

جنسیت جانباختگان جنبش ژن، ژیان، ئازادی در کُردستان

براساس گزارشی که توسط سازمان حقوق بشری هه‌نگاو تهیه شده است، از مجموع ۱۴۲ نفری که در جریان این جنبش جان خود را از دست داده‌اند، ۶ نفر معادل ۴٪ زن بوده‌اند و ۱۳۶ نفر مرد. از میان جان‌باختگان زن، یک نفر و از میان جان‌باختگان مرد، ۱۵ نفر کودک و زیر ۱۸ سال بوده‌اند.



 

 وضعیت تأهل جانباختگان جنبش

طبق آمار هه‌نگاو، از مجموع ۱۴۲ شهروند کُرد که در جریان جنبش ژن، ژیان، ئازادی جان خود را از دست داده‌اند، ۴۵ نفر معادل ۳۲٪ متاهل بوده‌اند، ۲ نفر نامزد داشته و ۹۵ نفر معادل ۶۷٪ مجرد بوده‌اند.



 

میانگین سنی جانباختگان جنبش ژن، ژیان، ئازادی

براساس آمار هه‌نگاو، از مجموع ۱۴۲ شهروند کُرد که در جریان این جنبش جان باخته‌اند، ۱۶ نفر زیر ۱۸ سال بوده‌اند. همچنین ۱۱۷ نفر بین ۱۹ تا ۵۰ سال سن داشته و ۹ نفر نیز بالای ۵۱ سال سن داشته‌اند.

در این میان، امیرحسین بساطی از کرمانشاه با ۱۵ سال سن، جوان‌ترین جانباخته و حسین عبدپناه از سنندج با ۷۲ سال سن، مسن‌ترین جانباخته این جنبش در کُردستان بوده‌اند.



 

چگونگی جان‌باختن افراد در جریان جنبش

بر اساس گزارش هه‌نگاو، ۹۰ نفر از جانباختگان با استفاده از سلاح جنگی توسط نیروهای حکومتی کشته شده‌اند که معادل ۶۳٪ از کل موارد است. همچنین ۱۴ شهروند پس از بازداشت و تحت شکنجه جان باخته و دو زندانی نیز اعدام شده‌اند. از دیگر موارد می‌توان به کشته شدن یک نفر با سلاح قناسه و ۴ نفر با سلاح سنگین دوشکا اشاره کرد.

- کشته شدن با سلاح جنگی: ۹۰ نفر 
ـ کشته شدن با سلاح ساچمه‌ای: ۱۹ نفر 
 - جان‌باختن در اثر شکنجه: ۱۴ نفر 
ـ جان‌باختن در اثر ضربه باتوم به سر: ۶ نفر 
ـ کشته شدن با سلاح سنگین دوشکا: ۴ نفر 
- کشته شدن با سلاح کلت کمری: ۳ نفر
- اجرای حکم اعدام: ۲ نفر 
ـ کشته شدن با سلاح قناسه: ۱ نفر 
ـ زیر گرفتن با خودرو نظامی: ۱ نفر 
ـ خفگی در اثر پرتاب گاز اشک‌آور: ۱ نفر 
ـ جانباختن در اثر حملات شیمیایی به مدارس: ۱ نفر 

 

پراکندگی محل کشته شدن شهروندان کُرد در جریان جنبش

طبق آمار ثبت شده توسط مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، ۲۲ شهروند در شهر سنندج، ۱۷ نفر در بوکان و ۱۵ نفر در مهاباد کشته شده‌اند.

همچنین دو شهروند کُرد در قوچان و دست‌کم ۱۸ شهروند دیگر کُرد در شهرهای مرکزی ایران از جمله تهران، کرج، قزوین، قلعه حسن‌خان و فردیس جان خود را از دست داده‌اند.

- سنندج: ۲۲ نفر 
ـ بوکان: ۱۷ نفر 
ـ مهاباد: ۱۵ نفر 
ـ کرمانشاه: ۹ نفر
ـ سقز و جوانرود: هر کدام ۸ نفر 
ـ پیرانشهر: ۷ نفر 
ـ تهران ۶ نفر
ـ کرج: ۵ نفر 
ـ اشنویه، دیواندره و بانه: هر کدام ۴ نفر 
ـ ارومیه، سردشت، نازلوی ارومیه، اسلام‌آباد غرب و دهگلان: هر کدام ۳ نفر 
ـ قوچان، مریوان، کامیاران و ایلام: هر کدام ۲ نفر 
ـ ورامین، فردیس، قزوین، الوند، اراک، قلعه حسن‌خان، همدان، ثلاث‌باباجانی، موچش و قصرشیرین: هر کدام ۱ نفر 



 

 کشته شدن ۱۶ کودک کُرد در جریان جنبش ژن، ژیان، ئازادی

طبق آمار ثبت شده توسط سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، دست‌کم ۱۶ کودک کُرد که سن آنها زیر ۱۸ سال بوده است، در جریان این جنبش جان خود را از دست داده‌اند که معادل ۱۳.۳٪ از کل جانباختگان کُرد در این جنبش است.

از این تعداد، دو نفر به دلیل ضربه باتوم به سر و ضرب و شتم، یک نفر به دلیل آثار شکنجه حین بازداشت و یک نفر نیز در اثر حملات شیمیایی به مدارس جان باخته‌اند. ۱۱ کودک نیز در نتیجه شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شده‌اند که معادل ۶۹٪ کل آمار است.

پنج نفر از این کودکان به نام‌های امین معرفت، عبدالله محمدپور، انوشیروان فولادی، امیرحسین بساطی و علی مظفری سالانقوچ در تاریخ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲ جان باخته‌اند. همچنین نیما شفق‌دوست که در تاریخ ۴ اکتبر جان باخت، همان روز زخمی شده بود.

اسامی کودکان جانباخته:

۱ـ زکریا خیال، ۱۶ ساله از پیرانشهر، در تاریخ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۲ـ امین معرفت، ۱۶ ساله از اشنویه، در تاریخ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۳ـ عبدالله محمدپور، ۱۶ ساله از نازلوی ارومیه، در تاریخ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۴ـ انوشیروان (امیر) فولادی، ۱۶ ساله از اسلام‌آباد غرب، در تاریخ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۵ـ امیرحسین بساطی، ۱۵ ساله از کرمانشاه، در تاریخ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۶ـ علی مظفری سالانقوچ، ۱۷ ساله از قوچان، در تاریخ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۷ـ نیما شفق‌دوست، ۱۷ ساله از سلماس، در تاریخ ۴ اکتبر ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد. وی دو هفته قبل مجروح شده بود.
۸ـ آرمین صیادی، ۱۸ ساله از کرمانشاه، در تاریخ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۹ـ سارینا ساعدی، ۱۶ ساله از سنندج، در تاریخ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۲ در اثر ضربات باتوم نیروهای حکومتی به سرش کشته شد.
۱۰ـ کومار درافتاده، ۱۶ ساله از پیرانشهر، در تاریخ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۱۱ـ دانیال پابندی، ۱۷ ساله از سقز، در تاریخ ۱۶ نوامبر ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۱۲ـ بهاالدین ویسی، ۱۶ ساله از جوانرود، در تاریخ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۱۳ـ کاروان قادر شکری، ۱۶ ساله از پیرانشهر، در تاریخ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۱۴ـ محمد آریان خوشگوار، ۱۸ ساله از سنندج، در تاریخ ۱۴ مارس ۲۰۲۳ پس از ۴ ماه در اثر شدت جراحات وارده ناشی از برخورد باتوم به سرش جانباخت.
۱۵ـ کارو پشابادی، ۱۶ ساله اهل کامیاران که در جریان حملات شیمیایی به یکی از مدارس تهران مسموم شده بود، در تاریخ ۷ آوریل ۲۰۲۳ پس از سه هفته بستری بودن جانباخت.
۱۶ـ برزین حمزه‌زاده، ۱۶ ساله از سردشت، در تاریخ ۲ ژانویه ۲۰۲۴، در اثر شدت جراحات وارده ناشی از شکنجه در بازداشتگاه پس از ۱۳ ماه درگذشت.



 

کشته‌شدگان ۶ زن کُرد در جریان جنبش

در جریان جنبش «ژن، ژیان، ئازادی» زنان در کل ایران و به ویژه در کُردستان نقش مهمی ایفا کردند و در این جنبش دست‌کم ۶ زن کرد کشته شدند. بر اساس آمار هه‌نگاو، دست‌کم ۲۲۲ زن کُرد نیز که هویت کامل آنها احراز شده است، بازداشت شده‌اند.

اسامی زنان جانباخته:

۱- مینو مجیدی، ۶۲ ساله از قصرشیرین، در تاریخ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲ در کرمانشاه با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۲ـ نگین عبدالملکی، دانشجوی ۲۱ ساله اهل قروه، در تاریخ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۲ با ضربه باتوم نیروهای حکومتی بر سرش در همدان کشته شد.
۳ـ کبری شیخه‌سقا، ۵۲ ساله و اهل مهاباد، در تاریخ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۲ در مهاباد با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۴ـ سارینا ساعدی، ۱۶ ساله و اهل سنندج، در تاریخ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۲ با ضربات باتوم به سرش در سنندج توسط نیروهای حکومتی کشته شد.
۵ـ فرشته احمدی، ۳۲ ساله و اهل سردشت، در تاریخ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۲ در مهاباد با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
۶ـ نسرین قادری، ۳۸ ساله و اهل مریوان، در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۲۲ در تهران با ضربه باتوم به سرش توسط نیروهای حکومتی کشته شد.



 

کشته‌شدگان از اقلیت دینی یارسان

یارسان، آیینی عرفانی است که بر اصول حقیقت‌جویی، برابری، و عشق به انسانیت تأکید دارد و پیروانش به یگانگی با خداوند معتقدند. پیروان آیین یارسان عمدتاً کُرد هستند و بیشتر در استان کرمانشاه و شهرهای کُردستان عراق زندگی می‌کنند، اما در شهرهایی مانند همدان، خرم‌آباد، تبریز، کلاردشت، قزوین و تهران نیز حضور دارند.

پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷، یارسانیان با چالش‌هایی مواجه شدند و به دلیل اختلافات مذهبی و سیاسی تحت فشار، سرکوب و تبعیض قرار گرفتند. بسیاری از آنان با مشکلات اجتماعی و فرهنگی روبرو شدند و برخی از رهبران و فعالان یارسانی به خاطر فعالیت‌هایشان مورد آزار و اذیت قرار گرفته و به زندان محکوم شدند. در جریان جنبش ژن ژیان ئازادی نیز، پیروان این آیین در شهرهای مختلف حضور فعالی داشتند و دست‌کم ۸ شهروند کُرد و از اقلیت‌آیینی یارسان در جریان این جنبش جانشان را از دست داده‌اند که اسامی آنها به شرح زیر است.

۱ـ مینو مجیدی ۶۲ ساله و از قصرشیرین، که در تاریخ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲ در کرمانشاه کشته شد.
۲ـ آرمین صیادی، ۱۸ ساله و از کرمانشاه، که در تاریخ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۲ در کرمانشاه کشته شد.
۳ـ سینا نادری، ۲۲ ساله و اهل کرمانشاه، که در تاریخ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۲ در کرمانشاه کشته شد.
۴ـ رامین کرمی، ۳۱ ساله و اهل سرپل ذهاب، در تاریخ ۲۰ اکتبر ۲۰۲۲ در کرمانشاه کشته شد.
۵ـ افشین آشام، ۲۸ ساله از قصرشیرین، که در تاریخ ۲۶ اکتبر ۲۰۲۲ در کرمانشاه کشته شد.
۶ـ کورش پاژخ، ۲۷ ساله از قصرشیرین، که در تاریخ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۲ در کرمانشاه کشته شد.
۷ـ سپهر اعظمی، ۲۴ ساله از صحنه، که در تاریخ ۶ دسامبر ۲۰۲۲ در کرج کشته شد
۸ـ رضا رسایی، ۳۵ ساله از صحنه، که در تاریخ ۶ آگوست ۲۰۲۴ در کرمانشاه اعدام شد.



 

جانباختن زیر شکنجه و مرگ پس از آزادی از زندان

بر اساس آمار و اسناد ثبت شده که توسط تیم هه‌نگاو راستی‌آزمایی شده است، دست‌کم ۱۴ شهروند کرد که در جریان جنبش «ژن، ژیان، ئازادی» توسط نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت شده بودند، زیر شکنجه جانباخته‌اند و یا مدتی پس از آزادی در اثر آثار شکنجه جانشان را از دست داده‌اند.

شش نفر از این زندانیان در زندان‌های استان کُردستان (سنندج)، شش نفر در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های استان آذربایجان‌غربی و دو نفر نیز در ایلام و تهران جانباخته‌اند. در میان این افراد، برزین حمزه‌زاده، کودک اهل سردشت که در سن ۱۶ سالگی جانباخت، حین جنبش در حالی که تنها ۱۵ سال داشت و بازداشت شده بود، در اثر شکنجه به شدت مجروح و کلیه‌های خود را از دست داده بود و در نهایت پس از ۱۳ ماه جانش را از دست داد.

۱ـ اسماعیل دزوار، ۳۹ ساله و اهل سقز، در تاریخ ۹ اکتبر ۲۰۲۲ در سقز زیر شکنجه جانباخت.
۲ـ محمد عبداللهی، ۳۶ ساله و اهل ایلام، در تاریخ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۲ در ایلام زیر شکنجه جانباخت.
۳ـ رامین فاتحی، ۴۶ ساله و اهل سنندج، در تاریخ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۲ در تهران زیر شکنجه جانباخت.
۴ـ سامان قادرپور، ۳۷ ساله و اهل اشنویه، در تاریخ ۲۹ اکتبر ۲۰۲۲ در تهران زیر شکنجه جانباخت.
۵ـ امید حسنی، ۲۲ ساله و اهل سروآباد، در تاریخ ۱۷ نوامبر ۲۰۲۲ در سنندج زیر شکنجه جانباخت.
۶ـ هیمن امان، ۲۶ ساله و اهل بوکان، در تاریخ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۲ در ارومیه زیر شکنجه جانباخت.
۷ـ متین نصیری، ۱۹ ساله و اهل سنندج، در تاریخ ۷ دسامبر ۲۰۲۲ در سنندج زیر شکنجه جانباخت.
۸ـ شادمان احمدی، ۳۳ ساله و اهل دهگلان، در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۲۲ در دهگلان زیر شکنجه جانباخت.
۹ـ شهریار عادلی، ۲۵ ساله و اهل سردشت، در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۲۲ در سردشت زیر شکنجه جانباخت.
۱۰ـ محمد حاجی‌رسولپور، ۵۲ ساله و اهل بوکان، در تاریخ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۲ در بوکان، دو روز پس از آزادی، در اثر تبعات ناشی از شکنجه در بیمارستان جانباخت.
۱۱ـ ابوبکر سعیدزاده، ۳۱ ساله و اهل مهاباد، در تاریخ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۲ در مهاباد، ۲۲ روز پس از آزادی، در اثر تبعات ناشی از شکنجه جانباخت.
۱۲ـ شیرزاد احمدنژاد، ۴۱ ساله و اهل بوکان، در تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۲۳ در ارومیه زیر شکنجه جانباخت.
۱۳ـ برزین حمزه، ۱۶ ساله و اهل سردشت، در تاریخ ۲ ژانویه ۲۰۲۴، ۱۳ ماه پس از آزادی، در اثر تبعات ناشی از شکنجه جانباخت.
۱۴ـ مهران اکرمی، ۳۲ ساله و اهل تکاب، در تاریخ ۱۳ مارس ۲۰۲۴ در سقز، زیر شکنجه جانباخت.



 تفکیک جانباختگان جنبش بر حسب شهر زادگاه

با استناد به آمار هه‌نگاو، بیشترین تعداد جانباختگان شهروندان کرد در جریان جنبش «ژن، ژیان، ئازادی» در شهر بوکان با ۱۹ مورد ثبت شده است. پس از آن، شهرهای سنندج با ۱۸ مورد، مهاباد با ۱۵ مورد و سقز و جوانرود هر کدام با ۸ مورد و پیرانشهر با ۷ مورد در جایگاه‌های بعدی قرار دارند.

  شهر بوکان: ۱۹ مورد
 شهر سنندج (سنه): ۱۸ مورد
 شهر مهاباد: ۱۵ مورد
 شهرهای سقز و جوانرود: هر کدام ۸ مورد
شهر پیرانشهر: ۷ مورد
شهرهای اشنویه، کرمانشاه و دیواندره: هر کدام ۵ مورد
 شهرهای سنقر، سردشت، اسلام‌آباد غرب و دهگلان: هر کدام ۴ مورد
شهرهای کامیاران، قصرشیرین، نازلوی ارومیه و مریوان: هر کدام ۳ مورد
 شهرهای تکاب، سروآباد، صحنه، قوچان، کنگاور و ایلام: هر کدام ۲ مورد
  شهرهای سرپل ذهاب، سلماس، ثلاث‌باباجانی، ربط، قروه، ماهیدشت، موچش، هرسین، گیلانغرب، بیجار، بانه و اقلیم کُردستان عراق: هر کدام ۱ مورد

 

 تفکیک جانباختگان جنبش بر حسب استان

با استناد به آمار هه‌نگاو، بیشترین تعداد جانباختگان شهروندان کرد در جریان جنبش «ژن، ژیان، ئازادی» در استان آذربایجان‌غربی (ارومیه) با ۵۷ مورد ثبت شده است. در استان کُردستان ۴۸ مورد، کرمانشاه ۳۳ مورد و استان‌های ایلام و خراسان رضوی نیز هر کدام ۲ مورد جانباختگان ثبت شده است.

- استان آذربایجان‌غربی (ارومیه): ۵۷ مورد
- استان کُردستان (سنندج): ۴۸ مورد
ـ استان کرمانشاه (کرماشان): ۳۳ مورد
ـ استان ایلام: ۲ مورد
ـ استان خراسان رضوی: ۲ مورد

 

Monday, 16 September 2024

سازمان حقوق بشری آلمان: از اخراج پناهجویان ایرانی پرهیز کنید

پرش به گزارش
پرش به منوی اصلی
پرش به دیگر صفحات دویچه وله
حقوق بشرآلمان
سازمان حقوق بشری آلمان: از اخراج پناهجویان ایرانی پرهیز کنید
3 ساعت پیش3 ساعت پیش
به مناسبت دومین سالگرد موج اعتراضات سراسری در ایران، سازمان حقوق بشری آلمانی "پرو آزول" بار دیگر خواستار ممنوعیت سراسری اخراج ایرانیان از آلمان شد. این سازمان همچنین خواستار حمایت بیشتر از پناهجویان ایرانی شده است.

https://p.dw.com/p/4kgSt
تظاهرات ایرانیان در برلین برای آزادی توماج صالحی، خواننده رپ ایرانی از زندان
تظاهرات ایرانیان در برلین برای آزادی توماج صالحی، 

سازمان حمایت از پناهندگان "پرو آزول" با انتقاد از "اداره فدرال مهاجرت و پناهندگان" (بامف) می‌گوید: «با وجود بازداشت‌‌های خودسرانه، شکنجه‌های بی‌رحمانه در زندان‌ها و اعدام‌ها، درخواست‌های پناهندگی ایرانیان در آلمان تا حد زیادی از سوی اداره فدرال مهاجرت و پناهندگان (بامف) رد می‌شود.
بر اساس این سازمان حقوق بشری، در سال ۲۰۲۳، نرخ حمایت انسانی و پذیرش پناهندگی برای پناهجویان ایرانی در آلمان تنها ۴۵.۶درصد بوده است. در سه ماهه اول سال ۲۰۲۴، نرخ این حمایت حتی به ۳۹.۱درصد کاهش یافته است.
به گزارش خبرگزاری آلمان، "پرو آزول" هشدار داد که اخراج‌ها پناهجویان ایرانی خطر بزرگی برای افراد آسیب‌دیده ایجاد می‌کند؛ به ویژه که بسیاری از پناهجویان در تظاهرات علیه حکومت جمهوری اسلامی در آلمان شرکت کرده‌اند یا به عنوان مثال به دلیل تعلقات مذهب یا جنسیتی در ایران مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
این نهاد حقوق بشری می‌افزاید که اخراج پناهجویان ایرانی به کشورهای ثالث به ظاهر امن نیز می‌تواند منجر به اخراج زنجیره‌ای بینجامد که زندگی آن‌ها را تهدید خواهد کرد.






Wednesday, 11 September 2024

به بهانه ترویج “همجنس‌ گرایی”؛ برای شماری از شهروندان پرونده قضایی تشکیل شد

به بهانه ترویج “همجنس‌ گرایی”؛ برای شماری از شهروندان پرونده قضایی تشکیل شد
خبرگزاری هرانا – پلیس فتا اقدام به شناسایی و تشکیل پرونده برای افرادی کرده است که در شبکه‌های اجتماعی از جمله اینستاگرام ویدیوهایی در حمایت از حقوق اقلیت‌های جنسی منتشر کرده‌اند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از تسنیم، برای شماری از شهروندان پرونده قضایی تشکیل شد.
در روزهای گذشته برخی کاربران ایرانی در شبکه اجتماعی اینستاگرام اقدام به نشر ویدیوهایی کرده‌اند که رسانه های نزدیک به نهادهای امنیتی همچون تسنیم، محتوای این ویدیوها را “غیر اخلاقی” دانسته‌اند.
در این ویدیوها، مجری با افرادی که به‌صورت تصادفی با آنها در خیابان روبه‌رو می‌شود، درخواست می‌کند تا با شریک احساسی خود تماس بگیرند و از آن فرد درخواست کمک مالی کنند.
در یکی از این مصاحبه ها، مجری با پسری روبه‌رو می‌شود و از او درخواست می‌کند تا با شریک احساسی خود تماس بگیرد و درخواست پول کند تا واکنش طرف مقابل را ضبط کنند؛ آن پسر با معشوقه‌اش تماس می‌گیرد و تلفن خود را روی حالت اسپیکر می‌گذارد که در نهایت معلوم می‌شود شریک احساسی وی یک پسر است.
در پی انتشار این ویدیو در اینستاگرام، سازندگان آن به دلیل آنچه “ترویج همجنس‌گرایی” عنوان شده با تشکیل پرونده قضایی توسط پلیس فتا مواجه شدند.
در این گزارش به تعداد و هویت شهروندانی که با گشایش پرونده و برخورد قضایی مواجه شدند، اشاره ای نشده است.
قوانین در ایران نه تنها در خدمت حمایت از حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی نیست بلکه در نقطه مقابل به سلاحی مرگبار علیه آنان تبدیل شده است، بعنوان مثال در فصل اول باب دوم قانون مجازات اسلامی رابطه جنسی رضایتمندانه با همجنس بزرگسال جرم‌انگاری شده و در صورت اثبات، مجازات‌هایی از شلاق تا اعدام را برای افراد پیش‌بینی کرده است.

Tuesday, 10 September 2024

دیده‌بان حقوق بشر: حکومت ایران همچنان به مجازات خانواده‌های دادخواه ادامه می‌دهد

۲۰/شهریور/۱۴۰۳
رادیو فردا
دیده‌بان حقوق بشر اعلام کرد مقامات حکومت ایران، اعضای خانواده ده‌ها نفر از افرادی را که در جریان اعتراضات دو سال گذشتهٔ ایران، کشته، اعدام یا زندانی شده‌اند، به اتهامات واهی بازداشت یا تهدید کرده و یا مورد آزار و اذیت قرار داده‌اند.

بر اساس این گزارش، دو سال پس از شروع اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱، حکومت ایران همچنان به ساکت کردن و مجازات اعضای خانواده‌هایی که خواستار پاسخگویی در قبال نقض حقوق بستگان خود هستند، ادامه می‌دهد.

ناهید نقشبندی، پژوهشگر موقت ایران در دیده‌بان حقوق بشر، می‌گوید: «مقامات ایرانی دوبار به مردم ظلم می‌کنند؛ اعدام یا کشتن یکی از اعضای خانواده و سپس دستگیری عزیزانشان به خاطر درخواست پاسخگویی.»

این سازمان حقوق بشری از قوه قضائیه ایران خواسته «فوراً اعضای خانواده‌های بازداشت‌شده غیرقانونی را آزاد و محاکمهٔ عادلانه و روند قضایی شفاف را برای هرکسی که متهم به جرمی است، تضمین کند.»

بیشتر در این باره: گزارش‌ها از بازداشت‌ چند نفر در مناطق کُردنشین ایران در آستانه دومین سالگرد مهسا
مقامات ایرانی سابقه‌ای طولانی در اعمال فشار بر خانواده‌های داغدار دارند. این تهدیدها و فشارها شامل خانواده‌های اعتراضات آبان ۱۳۹۸ خورشیدی و همچنین خانواده‌های کشته‌شدگان پرواز پی‌اس ۷۵۲، هواپیمای اوکراینی که در سال ۲۰۲۰ توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سرنگون شد، می‌شود تا آنها را از پیگیری پاسخگویی بازدارند.

خانم نقشبندی تأکید کرده «برای دولت‌هایی که با ایران تعامل دارند، بسیار مهم است که آشکارا این بی‌عدالتی‌های هولناک علیه افرادی را که عزیزانشان قبلاً با نقض‌های جدی توسط دولت بی‌رحم ایران مواجه شده‌اند، محکوم کنند.»

در این گزارش به‌طور مفصل به نمونه‌هایی از آزار و اذیت و بازداشت خانواده‌های دادخواه در نقاط مختلف ایران اشاره شده است.

از جمله به تازگی، دادگاه کیفری نظرآباد در استان البرز در شمال ایران، ماشالله کرمی، پدر محمدمهدی کرمی، از اعدام‌شدگان اعتراضات را به ۸ سال و ۱۰ ماه حبس به اتهام «مشارکت در پولشویی» و «تحصیل مال از طریق نامشروع» محکوم کرد.

او همچنین با جریمه نقدی و مصادره اموال خود به عنوان بخشی از حکم خود روبه‌رو است.

بیشتر در این باره: متین حسنی، از آسیب‌دیدگان چشمی اعتراضات، زندانی شد
این در حالی است که علی شریف‌زاده اردکانی، وکیل آقای کرمی، در مصاحبه‌ای با روزنامه شرق گفته که وجوه و دارایی‌ها، کمک‌های مردمی برای حمایت از این خانواده بوده و هیچ‌یک از اهداکنندگان شکایتی برای بازپرداخت طرح نکرده‌اند.

دادگاه ویژه نوجوانان در استان خراسان رضوی نیز به تازگی، حکم هشت ماه حبس را برای فرامرز آبیل براهویی، برادر ۱۵ ساله اسماعیل آبیل براهویی، از قربانیان سرکوب «جمعه خونین» معترضان در زاهدان صادر کرد.

بر اساس گزارش وب‌سایت حال‌وش که اخبار مربوط به بلوچ‌ها در ایران را پوشش می‌دهد، فرامرز براهویی پس از بازدید از مزار برادرش دستگیر شد.

هفته گذشته نیز مأموران امنیتی به خانه خانواده زانیار ابوبکری که در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در مهاباد هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد، یورش بردند و برادر ۱۶ ساله‌اش، رامیار، را بازداشت کردند.

این گزارش در آستانهٔ فرارسیدن دومین سالگرد جان باختن مهسا (ژینا) امینی در بازداشت گشت ارشاد در اواخر شهریور ۱۴۰۱ منتشر شده که ایران را صحنهٔ اعتراضات سراسری کرد.

Monday, 9 September 2024

شکایت دختر نوجوان زخمی‌شده به‌ دست گشت ارشاد «به جایی نرسیده است»

۱۹/شهریور/۱۴۰۳
رادیو فردا
مادر یکی از دختران نوجوانی که تیرماه امسال در تهران در ارتباط با حجاب اجباری با ضرب‌ و شتم شدید مأموران بازداشت شد، در گفت‌وگویی تازه خبر داد که با گذشت دو ماه و نیم از این واقعه، مسئولان حتی جلسه دادگاه این پرونده را نیز برگزار نکرده‌اند.

او همچنین خبر داد که دخترش از آن زمان دچار اضطراب و استرس شدید شده و افزود که دخترش «از خانه بیرون نمی‌رود» و «مدام از من می‌خواهد از ایران برویم.»

تصاویر ویدئویی که روز ۱۶ مرداد امسال منتشر شد اما گفته شد که مربوط به تیرماه است، حاکی از برخورد نیروهای طرح موسوم به «نور» با دو دختر نوجوان در خیابان وطن‌پور شمالی تهران است و نشان می‌دهد که مأموران این دو دختر را که روسری بر سر ندارند با ضرب‌وشتم بازداشت می‌کنند.
مریم عباسی، مادر یکی از دو دختر یادشده به نام نفس حاجی‌شریف که ۱۴ سال دارد، روز دوشنبه ۱۹ شهریور در گفت‌وگو با روزنامه «اعتماد» از بی‌اعتنایی دستگاه قضایی برای پیگیری این پرونده سخن گفت.
او در شرح ماجرا گفت: «وقتی رسیدم، دیدم صورت دخترم زخمی و خونی است. گردنش کبود شده و جای چنگ در جای‌جای بدنش وجود دارد. لباس‌هایش پاره‌پاره و او برای اینکه پیراهنش نیفتد، آن را گره زده است. حیرت‌آور اینکه بدون روسری جلوی آن همه مرد، بی‌حال نشسته بود.»
به گفته خانم عباسی، مأموران برای اینکه فیلم‌های ون باعث محکومیت آنها نشود ابتدا نفس حاجی‌شریف را «در یک ون و سپس در خودروی دوم قرار دادند.»

مادر نفس حاجی‌شریف در ادامه توضیح داد که «بلافاصله به همه نهادهای قانونی شکایت کردم ... و اکنون دو ماه و نیم است که من و وکیلم در حال رفت و آمد هستیم. اما نتیجه‌ای نگرفته‌ایم.

به گفته خانم عباسی، «بعد از دو ماه و نیم، یک جلسه دادگاه‌مان برگزار نشده، اما یکی از مأموران خانم که نفس را گرفته، مدت‌ها بعد ادعا کرده انگشتش دررفته، بلافاصله برای او وقت دادرسی تشکیل داده‌اند.»
او تأکید کرد که در رابطه با پرونده دخترش، «پلیس امنیت به دستور قضایی پاسخ نداده و حتی فیلمی که مأمور انتظامی با هندی‌کم گرفته و در فیلم مشخص است، را ارائه نمی‌کنند.»
آن بخش از تصاویر ویدئویی که روز ۱۶ مرداد از ضرب‌وشتم این دو دختر نوجوان در خیابان وطن‌پور شمالی تهران منتشر شد، خشم و ناراحتی بسیاری از کاربران فارسی‌زبان شبکه‌های اجتماعی را به‌دنبال داشت که بسیاری از آن‌ها مسعود پزشکیان را خطاب قرار داده و وعده‌های او برای پایان دادن به این برخوردها را یادآوری کرده‌اند.
رئیس‌جمهور ایران در جریان مبارزات انتخابات ریاست‌جمهوری امسال بارها از گشت ارشاد و برخورد با زنان و دختران ایرانی به‌دلیل تن ندادن به حجاب اجباری انتقاد کرد و طرح‌های مختلف حکومت در این راستا را به چالش کشید.
او از جمله دربارهٔ یکی از این کارزارهای مقابله با زنان و دختران که عنوان «طرح نور» را بر خود دارد گفته بود که این طرح «جامعه ما را به سمت سیاهی می‌برد».
اما با گذشت دو ماه و نیم از ضرب‌وشتم دو دختر نوجوان توسط مأموران اجرای این طرح در تهران، خبری در مورد توجه مسعود پزشکیان به این پرونده یا کمک به تسریع رسیدگی قضایی به آن منتشر نشده است.
اواخر شهریور ۱۴۰۱ بازداشت مهسا امینی به دست مأموران گشت ارشاد و مرگ او در حین بازداشت اعتراضات گسترده‌ای را در سراسر ایران رقم زد که به جنبش «زن، زندگی، آزادی» شهرت یافت.
آن اعتراضات شاخص‌ترین کارزار علیه حجاب اجباری در ایران بود و بسیاری از خانواده‌ها و نیروهای سنتی در ایران نیز از آن حمایت کردند.

با استفاده از روزنامه اعتماد و گزارش‌های رادیوفردا/ پ. پ./ ف. دو.

گزارش دو سازمان مردم‌نهاد درباره سرکوب و آزار هنرمندان حامی «زن، زندگی، آزادی»

۱۹/شهریور/۱۴۰۳
رادیو فردا
در آستانه دومین سالگرد اعتراضات «‌زن، زندگی، آزادی»، سازمان‌های «ابتکار آزادی هنری» و «صداهای بدون مرز» با انتشارگزارش مشترکی با اشاره به نقش هنرمندان در این اعتراضات خواستار حمایت بین‌المللی از آنها شد.

این دو سازمان مردم نهاد روز دوشنبه ۱۹ شهریورماه با اشاره به نقش حیاتی هنر در الهام‌بخشی وپایداری جنبش اعتراضی سال ۱۴۰۱ تاکید کرده‌اند که هنرمندان از نخستین گروه‌هایی بودند که از سوی حکومت جمهوری اسلامی هدف حمله قرار گرفتند.

بر پایه این گزارش از شهریور ۱۴۰۱ تا کنون، گزارش‌هایی از تهدید و آسیب زدن به هنرمندان ایرانی به‌دلیل حمایتشان از این جنبش منتشر شده است.

این گزارش تصریح می‌کند که از آغاز این جنبش، دولت جمهوری اسلامی با حملات متعدد ازجمله ممنوعیت کار، بازداشت و محاکمه‌های خودسرانه، شکنجه، فشار برای اعترافات نادرست، محدودیت‌های سفر و سرکوب فراملی، هنرمندان را تحت فشار قرار داده است.

در بخش دیگری ازاین گزارش مفصل با اشاره به وضعیت نگران‌کننده بسیاری از هنرمندان ایرانی تاکید شده که بسیاری از آنان به حمایت فوری از سوی جامعه بین‌المللی، مانند کمک‌های مهاجرتی و اسکان مجدد نیاز دارند.

این گزارش از جامعه بین‌المللی می‌خواهد که مشارکت‌ هنرمندان ایرانی در این جنبش را به عنوان اشکالی از فعالیت سیاسی در دفاع از حقوق بشر به رسمیت بشناسد.

بیشتر در این باره: کدام چهره‌های معروف ایرانی کنار مردم ایستادند؟
سازمان ابتکار آزادی هنری (AFI) و صداهای بدون مرز (VU) همچنین با استفاده از منابع مختلف به شناسایی قوانین، سیاست‌ها و اقداماتی که جمهوری اسلامی ایران برای سرکوب هنرمندان به کار می‌برد، پرداخته‌ و نقش بسیاری از هنرمندان ایرانی را در دفاع از حقوق بشر در این جنبش آشکار کرده است.

نویسندگان این گزارش با تاکید بر نقش کلیدی هنرمندان در گسترش جنبش زن، زندگی، آزادی به تحلیل و بررسی ۲۶ نمونه از آثار هنری خلق شده از این جنبش پرداخته که چگونه هنرمندان چگونه با استفاده از هنر خود به موضوع مرگ ژینا- مهسا امینی پرداخته‌اند.

این گزارش همچنین به موضوع سانسور، نظارت و تدابیر تنبیهی جدید علیه هنرمندان توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پرداخته که نشان می‌دهد که پس از شهریور ۱۴۰۱ ، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌‌طور قابل توجهی تلاش‌های خود را برای سرکوب بیان هنری و کنترل بر هنرمندان برجسته افزایش داده است.

این سرکوب از جمله از طریق نظارت آنلاین، ایجاد تیم‌های ویژه برای نظارت بر افراد مشهور، ممنوعیت کار و تهدید به اقدام قانونی انجام شده است.

طی دو سال گذشته گزارش‌های متعددی درباره سرکوب هنرمندان حامی اعتراض‌های سال ۱۴۰۱ توسط دستگاه‌های امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی منتشر شده است که به‌ویژه زنان هنرمند مخالف حجاب اجباری را هدف قرار داده است.

Sunday, 8 September 2024

اختصاصی | زرتشت احمدی راغب، زندانی سیاسی: جلوه قانون در ایران از بهمن ۵۷ «اعدام، خشونت و سرکوب» است

زرتشت احمدی راغب، زندانی سیاسی در قزل‌حصار، با تأکید بر این که نقض آشکار حقوق بشر در زندان‌های جمهوری اسلامی از راه‌های مختلف از جمله شنود تلفن‌‌ها و قطع مکالمه ادامه دارد، گفت از بهمن ۵۷ جلوه قانون در جمهوری اسلامی اعدام و خشونت و سرکوب است.

اعتراض زرتشت احمدی راغب به «شنود تلفن‌ها و قطع مکالمه» زندانیان سیاسی در حالی است که فایل‌های صوتی این زندانی سیاسی که یک‌شنبه ۱۸ شهریور در اختیار صدای آمریکا قرار گرفته نشان می‌دهد دست‌کم دو بار تماس او از طریق تلفن عمومی زندان، ناگهان قطع می‌شود.

به گفته آقای احمدی راغب، «شنود تلفن‌ها و قطع مکالمه، نشانه و مصداقی از سانسور و نقض آشکار حقوق بشر است» و «کرامت انسانی و حقوق بشر» در ایران توسط جمهوری اسلامی به طور مکرر نقض می‌شود.

او با بیان این که «دادخواه کار» خود است، گفت که در شهریور ۱۳۹۷، در حالی که ۱۷ سال به عنوان نیروی رسمی شهرداری فردوسیه در شهریار کار کرده و آتش‌نشان بود، کسانی در «حراست، شهرداری، و شورای شهر» و با همکاری «نیروهای امنیتی» به دلیل این که او «دگراندیش» و معترض بوده، «نامه بیکاری‌» برایش صادر کردند که «همان‌ها بعدا به جهت تخلفات مالی و دست‌اندازی به بیت‌المال بازداشت شدند.»

زرتشت احمدی راغب، با به کار بردن تعبیر «ترور اقتصادی»، گفت که کاپشن آتش‌نشانی خود را به عنوان «سمبل ایستادگی یک کارگر» نگه داشته و افزود: «معیشت من و خانواده‌ام را گرفتند و شش سال تمام گذشت. دادخواهی کردم بارها به اشکال گوناگون اما پاسخ آنها زندان بود؛ و همچنان از زندان دادخواه کارم هستم.»

پیش از این نیز، پوران ناظمی مدافع حقوق بشر در ایران، به صدای آمریکا گفته است که یکی از کارهای جمهوری اسلامی این است که برای ایجاد فشار بیشتر بر فعالان مدنی و سیاسی «شاهرگ‌های اقتصادی» آنها را قطع می‌کند.
زرتشت احمدی راغب که از امضاکنندگان «بیانیه ۱۴» برای استعفای خامنه‌ای و گذار از جمهوری اسلامی است، گفت که پس از امضای آن بیانیه، در شهریور ۹۸ نیروهای حکومتی به خانه‌اش هجوم بردند و برای بازداشت «اسلحه بر سر» او گذاشتند.

آقای احمدی راغب با اشاره به این که در «شهریور ۱۴۰۱ مردم ایران جنبش مهسا را به راه انداختند»، گفت که «زنان پیشروان آن بودند و هنوز هم چه درون زندان و چه بیرون، پیشرو هستند.»

این فعال حقوق بشر زندانی، با بیان این که در شهریور ۱۴۰۲ مقامات قضایی جمهوری اسلامی او را به همراه «تنی چند از زندانیان سیاسی در اوین با غل و زنجیر به قزل‌حصار تبعید کردند»، گفت: «همچنان این جا هستیم. ما سکوت نکردیم. صداها و فریادها و بیانیه‌هایی که دادیم همه در زندان برای ما پرونده‌سازی شد. سلول انفرادی می‌فرستند، پرونده‌سازی می‌کنند تهدید می‌کنند تلفن‌هایمان را قطع می‌کنند. مگر ما چه می‌گوییم؟»

او با تأکید بر این که «من جمهوری اسلامی را هیچ وقت نپذیرفتم»، اضافه کرد: «چون جلوه قانون و عدالت را پس از بهمن ۵۷ چنین دیدم: اعدام، خشونت، سرکوب، و فاصله‌های طبقاتی که روز به روز بیشتر می‌شود. حاکمان باید فقط خدمت کنند و خدمتگزار بی‌منت مردم باشند نه این که آزادی‌خواهان را برای بیان و اعتراض به زندان بفرستند.»

زرتشت احمدی راغب، زندانی سیاسی و آتش‌نشان پیشین، که در پی فعالیت مدنی و حقوق بشری از کار خود اخراج شده، پیش از این نیز بارها بازداشت شده و چندین بار در زندان در اعتراض به نقض حقوق بشر در ایران اعتصاب غذا کرده است.

آقای احمدی راغب آخرین بار روز ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ در حالی که قصد داشت در تجمع اعتراض معلمان به مسمومیت‌های سریالی دانش‌آموزان شرکت کند، «با ضرب و شتم» بازداشت شد.

قوه قضاییه جمهوری اسلامی بدون ابلاغ حکم، این فعال حقوق بشر را به «سه سال و ۹ ماه زندان» محکوم کرده است. زرتشت احمدی راغب حین بازداشت بارها با پرونده‌سازی مجدد مواجه شده است.

Friday, 6 September 2024

پدری که فرزند ترنس خود را به قتل رسانده بود، از زندان آزاد شد

تماس با مادرباره ما

7th of September 2024     

     خانه  > دگرباشان جنسی, کودکان  >  پدری که فرزند ترنس خود را به قتل رسانده بود، از زندان آزاد شد  تاریخ : ۱۴۰۳/۰۶/۱۶  دسته : دگرباشان جنسی,کودکان  لینک کوتاه :  کد خبر : 030616934

چاپ خبر

پدری که فرزند ترنس خود را به قتل رسانده بود، از زندان آزاد شد

خبرگزاری هرانا – مردی که به اتهام قتل فرزند ۱۷ ساله‌اش که از جامعه (+LGBTQ) بود، بعد از تحمل شش ماه حبس آزاد شد. این مرد پیشتر توسط دادگاه کیفری دو تبریز از بابت این اقدام به ۳ سال حبس محکوم شد که قاضی پرونده اخیرا مدت زمان حکم صادره را به ۶ ماه حبس کاهش داده است. در قوانین جمهوری اسلامی، پدر به عنوان “اولیای دم” در صورت قتل و یا مشارکت در قتل فرزند از مجازات جدی در امان می ماند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رکنا، مردی که به اتهام قتل فرزند ترنس خود در زندان بود، آزاد شد.

بر اساس این گزارش، وی پیشتر به اتهام قتل توسط شعبه ۱۱۷ دادگاه کیفری دو تبریز به ۳ سال حبس محکوم شده بود. مدت حبس صادره توسط قاضی پرونده به شش ماه کاهش یافته است و ماه گذشته این مرد از زندان آزاد شده است.

او در جلسه دادگاه در دفاع از خود مدعی شده بود که “پارسا تمایلات جنسی زنانه داشت و برای درمانش تلاش زیادی کردم اما به دلیل عدم همکاری پارسا و فرارهای مکررش، هیچ درمانی مؤثر واقع نشد. تصمیم به سپردن او به بهزیستی گرفتم، اما بهزیستی به دلیل وضعیت پارسا از پذیرش او خودداری کرد.”

در قوانین جمهوری اسلامی، پدر به عنوان “اولیای دم” در صورت قتل و یا مشارکت در قتل فرزند از مجازات جدی در امان می ماند. موضوعی که همواره مورد انتقاد بسیاری از منتقدین قوانین رایج در کشور بوده است. در برخی موارد پدران، پس از بررسی این موضوع که پدر به دلیل قتل فرزند از مجازات سنگین در امان است، دست به قتل زده‌اند.

لازم به توضیح است، افراد ترنس کسانی هستند که هویت جنسیتی آنها مغایر با جنس تشخیص داده شده در زمان تولدشان است. به علاوه تمامی افراد ترنس نیازی به انجام عمل‌های جراحی بازتایید جنسیت نمی‌بینند. اما به دلیل شرایط قانونی حاکم بر ایران، هویت جنسیتی افراد ترنس تنها پس از انجام عمل و عقیم‌سازی فرد به رسمیت شناخته می‌شود.

در متن قوانین ایران تاکنون مقررات مشخصی در این خصوص وضع نشده است؛ با این حال در سال ۱۳۹۲ در متن لایحه حمایت از خانواده، بخشی به قوانین طی کردن پروسه گذار افراد ترنس نیز اختصاص داده شده است. روح‌الله خمینی در سال ۱۳۶۱ طی فتوایی عمل “تغییر جنسیت” را مشروع دانسته بود. عدم وضع قوانین واحد برای تغییر مدارک و اخذ مجوز عمل‌های بازتایید جنسیت موجب سردرگمی شهروندان ترنس در پیچ و خم‌های قانونی و رفتارهای سلیقه‌ای و سواستفاده برخی از مراجع قانونی جهت سنگ اندازی در روند گذار شده است.

FacebookTwitterShare

مطالب مرتـبطکریم اسماعیل زاده از زندان تبریز آزاد شدبوشهر؛ یک نوزاد رها شده در خیابان پیدا شدبازماندگی از تحصیل ۱۶۴۰۰۰ دانش آموز در کشورتیراندازی بی ضابطه نیروهای نظامی در کهنوج؛ دو شهروند از جمله یک کودک کشته و زخمی شدنددر سایه عدم دسترسی به آب؛ یک کودک اهل چابهار در هوتک غرق شد

برچسب ها: LGBTQ+ تبریز ترنس قتل فرزند کودکان

بدون نظر

نظر بگذارید

نـــام (لازم) 

ایمیل(لازم) 

وب سایــت 

صفحه اصلیدگرباشان جنسیبهداشت و محیط زیستسایر گروههااصنافاقلیت های دینیاندیشه و بیاناقلیت های قومیحقوق آکادمیکزنانزندانیانفرهنگیاعدامکارگرانکودکان


© 2024 کلیه حقوق این سایت متعلق به خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران است

Tuesday, 3 September 2024

افزایش مرگ‌ومیر ناشی از سوءمصرف مواد مخدر در ایران

تحقیقات گروه داده‌کاوی رادیو فردا نشان می‌دهد که از حدود هر ۷۰ مرگ در ایران، یکی به علت سوءمصرف مواد مخدر بوده است.

داده‌های موجود در گزارش وضعیت فرهنگی و اجتماعی ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که در این سال، حدود ۶۵۰۰ مرگ ناشی از سوءمصرف مواد مخدر در پزشکی قانونی ثبت شده است؛ این تعداد، بالاترین آمار ثبت‌شده در پنج سال گذشته را نشان می‌دهد.

با مقایسه این آمار با کل آمار رسمی مرگ‌ومیر در ایران، می‌توان گفت که در سال گذشته حدود یک‌ونیم درصد از همه مرگ‌ها به‌دلیل سوءمصرف مواد مخدر بوده است.

طبق گزارش‌های سازمان ثبت احوال، در سال ۱۴۰۲ تعداد ۴۴۲ هزار و ۱۸۲ سند فوت صادر شده که پس از رکوردهای ثبت‌شده در دوران همه‌گیری کرونا (سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰)، بالاترین میزان مرگ‌ومیر ثبت‌شده در ایران به شمار می‌رود.

در گزارش‌های پزشکی قانونی، مرگ‌های ناشی از سوءمصرف مواد مخدر به چهار دسته زیر تقسیم می‌شوند:

۱. مسمومیت ناشی از مواد مخدر

۲. مسمومیت ناشی از مواد محرک

۳. مسمومیت ناشی از مصرف چندگانه

۴. مسمومیت ناشی از داروی مخدر

بیش از نیمی از این مرگ‌ها به مسمومیت ناشی از داروهای مخدر اختصاص دارد. این داروها طیف گسترده‌ای از داروهای مخدر را شامل می‌شوند که برخی از آن‌ها مانند متادون در ایران مصرف بالایی دارند و گاهی به‌صورت تصادفی نیز موجب مرگ افراد می‌شوند. برای نمونه، در یکی از شهرستان‌های استان خراسان رضوی، در چهار ماه نخست سال ۱۴۰۳، چهار کودک به‌دلیل مصرف داروهای مخدر جان باختند.

پس از داروهای مخدر، مسمومیت ناشی از مصرف چندگانه، مواد محرک و مواد مخدر به ترتیب در رده‌های بعدی قرار دارند.

مواد مخدر شامل طیف گسترده‌ای از مواد طبیعی و صنعتی است که از شایع‌ترین نمونه‌های آن می‌توان به تریاک و مشتقات آن مانند هروئین اشاره کرد.

در بین مواد محرک، شیشه و کوکائین از معروف‌ترین نمونه‌ها هستند. بر اساس برخی برآوردهای غیررسمی ستاد مبارزه با مواد مخدر ایران، حدود یک سوم افراد معتاد در کشور به مصرف شیشه روی آورده‌اند.

Sunday, 1 September 2024

نرگس محمدی جمهوری اسلامی را مسئول «قتل عمد» محمد میرموسوی در لاهیجان دانست

/شهریور/۱۴۰۳

رادیو فردا

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه صلح نوبل، جمهوری اسلامی را مسئول «قتل عمد» محمد میرموسوی زیر «شکنجه وحشیانهٔ مامورانش» در شهر لاهیجان دانست و خواستار پاسخگویی مقام‌های حکومت شد.

او در پیامی که روز شنبه ۱۱ شهریور ماه در حساب کاربری اینستاگرام نوشت: حکومت چه «بلاهت‌بار و بی‌شرمانه» کشته شدن یک انسان بی‌گناه را زیر شکنجه «استثناء» و «شکنجه سیستماتیک مرگ‌بار در بازداشتگاه را عدمِ کنترل احساسات و خشمِ مامور» و «هیجان ناشی از اصطکاک» می‌نامد.

در روزهای اخیر خبر جان‌ باختن محمد میرموسوی، ۳۶ ساله و اهل روستای سیدمحله از توابع لاهیجان که در جریان یک نزاع محلی توسط مأموران یگان ویژه بازداشت شد، به‌دلیل «ضرب و جرح شدید» در پاسگاه لنگرود خبرساز شد.

پس از انتشار گسترده ویدئوی زخم‌های فراوان بر پیکر آقای موسوی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، دادستان لاهیجان از بازداشت پنج نفر در این ارتباط خبر داد و مسعود پزشکیان، رئیس جمهور ایران، از وزیر کشور خواست موضوع را پیگیری کند.

به دنبال واکنش بیشتر شهروندان به این واقعه نیروی انتظامی صبح ۱۰ شهریور از برکناری رئیس پلیس لاهیجان خبر داد.

خانم محمدی در پیام خود در اینستاگرام با اشاره به وقایع اعتراضات ۱۴۰۱ و برخورد ماموران و حکومت با معترضان نوشته آیا این همان حکومتی است که «معترض جوان جنبش زن، زندگی، آزادی را به جرم گذاشتن یک سطل زباله وسط خیابان به‌عنوان یک حرکت اعتراضی‌ مدنی اعدام کرد و اکنون جنایت فاجعه‌بار مامورانش را عدم کنترل احساسات و خشم مامورانش اعلام می‌کند؟»

این فعال حقوق بشر تاکید کرده که حکومت درکی از رنج جان‌کاه مردم بی‌پناه تحت ستم ندارد و «چه می‌فهمد که مردم به چه سختی در شرایط فقر، تورم، بی‌کاری و هزار و یک درد بی‌درمان حاصل از سیاست‌های سراپا فسادآلود و تبعیض‌آمیز حکومت، فرزندانشان را بزرگ می‌کنند که جوانی رعنا و رشید و امیدی برای آینده خانواده شوند و چه راحت به دست مأمورانِ حکومت در شکنجه‌گاه‌ها، بر سر طناب‌های دار یا کف خیابان‌های شهر، جان عزیزشان را می‌ستانند؟»

او در ادامه نوشته که جمهوری اسلامی اصول قانون، عدالت، شرافت و انسانیت را زیر پا گذاشته و «شقاوت، سنگدلی و ظلم توقف‌‌ناپذیر و بی‌امان حکومت، هر روز نمایشی استثنایی برای تاریخ بشریت خلق می‌کند».

این برنده نوبل صلح در پایان نیز تاکید کرده که این نمایشی که در آن حکومت به «قمار مرگ و زندگی ما انسان‌ها بدل شده، قماری است که در پایان باخت بزرگی را برای حکومت دینی استبدادی رقم خواهد زد».

نرگس محمدی در خرداد ماه ۱۴۰۳ به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس جدید محکوم شد.

این فعال حقوق بشر طی سه سال گذشته، شش بار در دادگاه‌های انقلاب و کیفری محاکمه و در مجموع به ۱۳ سال و سه ماه حبس، ۱۵۴ ضربه شلاق، تبعید، دو سال ممنوع‌الخروجی محکوم شده است.

نرگس محمدی، به دلیل اعتراض، افشا و روایت تعرض و اذیت و آزار جنسی مأموران حکومت، چهار بار محاکمه و محکوم شده است.

با این حال او حتی در پشت میله‌های زندان نیز فعالیت‌های خود را ادامه می‌دهد.