افشای اسامی ۵۲ استاد دانشگاه اخراجی دیگر در دولت رئیسی؛ موج اخیر اخراج «از ۱۴۰۰ آغاز شده است»

روزنامه اعتماد در گزارشی تازه فهرستی از ۵۲ استاد اخراج‌شده از دانشگاه‌های ایران را منتشر کرده که نشان می‌دهد موج اخیر اخراج استادان دانشگاه از ابتدای دولت ابراهیم رئیسی در سال ۱۴۰۰ آغاز شده است.

روزنامه اعتماد در شماره روز پنج‌شنبه، ۹ شهریور، نوشت که در گزارش جدیدش، «نام ۵۲ نفر دیگر از استادانی كه از شهریور ۱۴۰۰ (آغاز فعالیت دولت سیزدهم) تا ۸ شهریور امسال، برخلاف خواست خود از بدنه آموزش عالی حذف شده‌اند»، به فهرست قبلی استادان اخراجی که این روزنامه منتشر کرده بود، اضافه شده است.

هفته گذشته، این روزنامه در گزارشی نام‌های ۱۵۷ استاد دانشگاه را که در دولت‌های احمدی‌نژاد، روحانی و رئیسی از دانشگاه‌ها اخراج شده‌ بودند منتشر کرد.

این روزنامه توانسته بود در گزارش پیشین خود، ۸۵ نفر از استادان حذف شده در دوران احمدی‌نژاد، ۱۴ استاد حذف شده در دوران روحانی و ۵۸ استاد حذف شده در دوران رئیسی را شناسایی کند.

اعتماد در گزارش تازه خود تأکید کرد که این اسامی، فهرست تمام استادان حذف شده در ۱۷ سال گذشته نیست، بلكه فقط نام‌هایی است كه این روزنامه درباره كناره‌گیری اجباری این استادان، اطمینان حاصل كرده است.

بررسی‌های اعتماد نشان می‌دهد که دانشگاه‌های آزاد، تهران، علوم پزشكی تهران، علامه طباطبایی و شهید بهشتی، بیشترین احكام تعلیق، انفصال موقت از تدریس، ممنوع الورودی، قطع حقوق استاد، پایان همكاری و بازنشستگی اجباری را در میان دانشگاه‌های ایران داشته‌اند.

گزارش اعتماد نشان می‌دهد که با وجود تداوم اخراج استادان منتقد در همه دولت‌های جمهوری اسلامی، اما روند این اخراج‌ها در دوران ابراهیم رئیسی شدت و ابعاد تازه‌ای یافته است.

یک منبع آگاه که نامش فاش نشده به «اعتماد» گفت: «حذف هیئت علمی دانشگاه‌های علوم پزشكی كشور از طریق واداشتن چهره‌های مستقل و اصلاح‌طلب به بازنشستگی زودهنگام، از نیمه دوم سال ۱۴۰۰ و چند هفته بعد از فعالیت دولت سیزدهم آغاز شده است.»

او ضمن اشاره به شنیده‌هایی درباره تركیب جدید هیئت علمی دانشگاه‌های علوم پزشكی به دنبال تصمیم به جذب فارغ‌التحصیلانی از اعضای بسیج جامعه پزشكی و با تفكرات نزدیك به كابینه و دولت سیزدهم، اضافه کرد: «به نظر می‌رسد انتقاد به عملكرد مسوولان و دولت و همراهی استادان با اعتراضات، در خانه‌تكانی هیئت علمی دانشگاه‌های علوم پزشكی تاثیرات مهمی داشته است.»

مقام‌های دانشگاهی اخراج استادان با انگیزه‌های سیاسی را رد کرده‌اند، اما مرکز اطلاع‌رسانی وزارت کشور روز دوشنبه در بیانیه‌ای به طور غیرمستقیم عوامل سیاسی را در این زمینه تایید کرد.

مشخص نبود که وزارت کشور چرا به جای وزارت علوم به اعتراض‌ها و انتقادها علیه اخراج اساتید پاسخ داد، اما در بیانیه این وزارتخانه آمده بود که اقدام وزارت علوم در اخراج استادان «وظیفهٔ انقلابی این وزارتخانه» بوده است.

همزمان حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامهٔ تندروی کیهان، نیز اخراج استادان دانشگاه را در ارتباط با حمایت آن‌ها از اعتراضات سراسری اخیر دانست و نوشت: «این کمترین و پیش‌پاافتاده‌ترین مجازات در مقابل اقدامات پلشت و غیر‌انسانی آن‌هاست.»

بر اساس گزارش اعتماد و رادیوفردا/ م. ت./ ف. دو.

گزارش هه‌نگاو از بازداشت ٧٠ عضو خانواده‌های دادخواه و صدور حکم حبس و شلاق برای چهار نفر از آنها 12:36 - 9 شهریور 1402

نهادهای حکومتی جمهوری اسلامی ایران از ابتدای سال ١۴٠٢ تاکنون، دست‌کم ٧٠ عضو خانواده‌های دادخواه را در شهرهای مختلف بازداشت کردند. این روند در آستانه سالگرد جنبش ژن، ژیان، ئازادی شتاب بیشتری به خود گرفته است. هم‌زمان چهار نفر از خانواده‌های دادخواه در سنندج به حبس و شلاق محکوم شده‌اند.

 

با اسناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، از ابتدای سال جاری خورشیدی (۵ ماه و ۸ روز معادل ۱۶۳ روز) دست‌کم ٧٠ عضو خانواده‌های دادخواه توسط نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شده‌اند که سنندج (سنه) با ٢٤ مورد در صدر این لیست قرار دارد و پیرانشهر با ٧ و اصفهان نیز با ۵ مورد، در رده‌های بعدی ثبت شدند.

 

با اسناد به این گزارش، در این بازه زمانی دست‌کم ٩ کودک زیر ۱۸ ساله و ٣١ عضو زن خانواده‌های دادخواه توسط نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایرانبازداشت شدند.

 

قابل ذکر است که، حسن درافتاده، پدر کومار درافتاده نوجوان ۱۶ ساله‌ای که در جریان جنبش ژن، ژیان، ئازادی در پیرانشهر جانباخت، دو مورد طی روزهای شنبه ٢١ مرداد ماه و چهارشنبه ٢۵ همان ماه، بازداشت شده بود.

 

از میان ۳۹ نفر از خانواده‌های دادخواه کُرد که بازداشت شده‌اند تاکنون چهار نفر از آنها به نام‌های هاشم ساعدی، حسن امینی، عبدارحمن نصری و آرمان حبیبی هر کدام توسط شعبه ۱۰۲دادگاه کیفری بوکان به ۶ ماه و ۱۵ روز حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده‌اند.

پیشتر هه‌نگاو، در پوشش خبری بازداشت خانواده‌های دادخواه، اعلام کرد که نهادهای حکومتی به این خانواده‌ها هشدار داده‌اند که از برگزاری مراسم ویژه زادروز و سالگرد جانباختن فرزندانشان خودداری کنند. در برخی موارد نیز، تلفن همراه این خانواده‌ها ضبط و حق فعالیت در فضای مجازی از آن‌ها سلب شد.

 در آخرین مورد بازداشت اعضای این خانواده‌ها، فرهاد زارع، اهل بابل و برادر میلاد زارع از جانباختگان جنبش ژن ژیان ئازادی توسط نیروهای حکومتی جمهوری اسلامی بازداشت شد. میلاد زارع روز ۲۹ شهریور ماه ۱۴۰۱، با شلیک مستقیم نیروهای سرکوبگر حکومتی کشته شد.

 

هه‌نگاو تاکید می‌کند که برخی موارد بازداشت اعضای خانواده‌های دادخواه، به دلیل تهدیدهای نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی توسط بستگان آن‌ها رسانه‌ای نشده و آمار واقعی، بیش از موارد ثبت‌شده در مرکز ثبت آمار و اسناد این سازمان حقوق بشری است.

 

هم‌زمان هه‌نگاو مطلع شده است که ده‌ها تن از خانواده‌های دادخواه طی روزهای اخیر توسط نهادهای امنیتی احضار و مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته‌اند که در سالگرد جنبش ژن ژیان ئازادی نباید هیچ فعالیتی داشته باشند و مردم را به حضور در خیابان‌ها دعوت کنند.

جواد روحی، از معترضان محکوم به اعدام، تحت بازداشت «درگذشت»

قوه قضاییه ایران مرگ جواد روحی را تایید کرده است. جواد روحی یکی از بازداشت‌شدگان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» بود که به اعدام محکوم شد و در زندان نوشهر نگهداری می‌شد.

بنا به آنچه روابط عمومی قوه قضاییه گفته جواد روحی در ساعت‌های آغازین پنجشنبه دچار «تشنج» شده و به بیمارستانی در نوشهر منتقل شد، اما با بی‌نتیجه بودن اقدامات درمانی درگذشت.

مجید کاوه، وکیل آقای روحی، اعلام کرده که مرگ او به خانواده‌اش اطلاع داده شده است.

ساعتی پیش از اعلام رسمی، چند فعال حقوق بشر ضمن اعلام جان باختن جواد روحی در شبکه‌های اجتماعی، مقام‌های قضایی و امنیتی را به «کشتن» او متهم کردند.

علت مرگ جواد روحی هنوز روشن نیست و روابط عمومی زندان نوشهر گفته است که دوربین‌های مداربسته زندان و وسایل شخصی جواد روحی، از جمله یادداشت‌ها و دارو‌های او بررسی خواهد شد و همچنین پیکر او برای کالبدشکافی و آزمایش سم‌شناسی به پزشکی قانون فرستاده شده است.

در ماه‌های اخیر این چندمین مورد از مرگ معترضان تحت بازداشت است. فعالان حقوق بشر می‌گویند برخی از آنها به دلیل بدرفتاری ماموران یا در اثر شکنجه کشته شده‌اند.

موج اعتراضات سراسری سال گذشته نیز با خشم عمومی از کشته شدن مهسا (ژینا) امینی تحت بازداشت گشت ارشاد آغاز شد.

جواد روحی یکی از سه بازداشتی نوشهر بود که به اعدام محکوم شدند.

«افساد فی الارض»، «محاربه»، «تخریب اموال»، «ایجاد حریق» و «هتک حرمت به قرآن» اتهام‌هایی بود که دادگاه انقلاب ساری علیه جواد روحی مطرح کرد و او برایشان حکم «سه بار اعدام» گرفت.

این در حالی است که ویدئویی که از اعتراضات نوشهر منتشر شده بود جواد روحی را در حال رقصیدن در میان دیگر معترضان نشان می‌داد.

عفو بین‌الملل در زمستان سال گذشته دستگاه قضایی و امنیتی ایران را متهم کرده بود که آقای روحی را از طریق «زندان انفرادی طولانی، شلاق، خشونت جنسی از طریق گذاشتن یخ روی بیضه‌ها» تحت فشار گذاشته شده بود.

عفو بین‌الملل در بیانیه خود گفته بود که «در نتیجه این شکنجه‌ها، جواد روحی دچار پارگی کتف، عدم کنترل ادرار، عوارض گوارشی و اختلالات حرکتی و گفتاری» شده بود.

خانواده جواد روحی گفته بودند که در سه ماه نخست بازداشت او از محل نگهداری‌اش بی خبر بودند.

دیوان عالی کشور در خرداد ماه حکم اعدام جواد روحی را نقض کرد و بر این مبنا باید دوباره به پرونده او رسیدگی می‌شد.

دو ماه پس از نقض حکم، جواد روحی همچنان بلاتکلیف بود و دادگاه‌های مازندران در چگونگی رسیدگی به پرونده او تصمیم نمی‌گرفتند.

مجید کاوه، وکیل جواد روحی، سه هفته پیش از جان باختن موکلش تحت بازداشت به روزنامه شرق گفته بود که انتظار دارد تا به زودی این مساله رفع شود و «امکان ارائه تقاضا مبنى بر تبدیل قرار تأمین کیفرى موکل از بازداشت موقت به سایر قرارهاى تأمینى خفیف‌تر برای آزادى او از زندان و بازگشتش به آغوش خانواده با توجه به نقض حکم بدوى در دیوان عالى کشور و نیز موجبات رسیدگى مجدد و دفاع از موکل در دادگاه هم‌عرض فراهم شود.»

اما به این خواسته رسیدگی نشد و جواد روحی پس از ۳۴۴ روز «بازداشت موقت» در حبس جان باخت.

چطور صدایمان را بلند کنیم»؛ انتشار ترجمهٔ کتاب نرگس محمدی در آلمان

ترجمهٔ آلمانی جلد نخست کتاب «شکنجهٔ سفید» تألیف نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در ایران، هفته گذشته با عنوان «زن زندگی آزادی؛ چطور صدایمان را بلند کنیم» منتشر شده است. دیگر موضوع گزارش هفتگی مرور رسانه‌های آلمان نیز درباره زنانی در تهران است که در گفت‌وگو با خبرگزاری آلمان از پیشه یا ورزش «مردانهٔ» خود گفته‌اند.

انتشار کتابی از نرگس محمدی به زبان آلمانی

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر، به‌دلیل فعالیت‌های مدنی خود ازجمله انتقاد از سرکوب اعتراضات مردم، حمایت از زندانیان سیاسی، افشای شکنجه و فشار روحی در زندان‌های جمهوری اسلامی، مخالفت با مجازات اعدام و دفاع از حقوق شهروندان، طی سال‌های اخیر بارها روانهٔ زندان شده و هم‌اکنون نیز در زندان است.

در پی حکم جدیدی که خانم محمدی مرداد امسال دریافت کرد، مجموع دورهٔ زندان او به ۱۰ سال و ۹ ماه همراه با ۱۵۴ ضربه شلاق افزایش یافته، اما در همین حال هفته‌نامهٔ آلمانی اشپیگل در گزارشی از انتشار کتابی با عنوان اصلی «زن زندگی آزادی» و زیرعنوان «چطور صدایمان را بلند کنیم» تألیف او خبر داده که از فارسی به زبان آلمانی منتشر شده است.

این کتاب در واقع ترجمه‌ای است از جلد نخست کتاب «شکنجهٔ سفید» تألیف خانم محمدی که دو سال و اندی پیش در نشر باران در سوئد به فارسی منتشر شد. نرگس محمدی در این کتاب گفت‌وگوهای مخفیانه‌ای را که در دوران زندان‌های خود با شماری از زندانیان سیاسی عقیدتی زن انجام داده، گردآوری کرده است.

این کنشگر مدنی در این کتاب شرایط غیر قابل تحمل زندان، شجاعت و همبستگی زندانیان سیاسی را بازتاب داده است. به‌نوشتهٔ رسانه‌های آلمان، ترجمهٔ آلمانی کتاب «زن زندگی آزادی» مانند اصل فارسی آن سندی است از نقض مداوم حقوق بشر در ایران.

ترجمهٔ این کتاب به زبان آلمانی با پیشگفتاری از شیرین عبادی، حقوقدان و برندهٔ جایزهٔ صلح نوبل، و ناتالی امیری، روزنامه‌نگار سرشناس ایرانی آلمانی، آغاز می‌شود. در این کتاب، دیدگاه زنان زندانی دربارهٔ وضعیت سلول‌های انفرادی در زندان‌های جمهوری اسلامی بازتاب یافته است. جلد اول کتاب «شکنجهٔ سفید» به فارسی با سه خاطره از نرگس محمدی در زندان‌های ایران آغاز می‌شود و سپس خواننده با افکار و اندیشه ۱۲ زندانی سیاسی ازجمله آتنا دائمی، نازنین زاغری، هنگامه شهیدی، ریحانه طباطبایی و هشت زندانی دیگر آشنا می‌شود. این ۱۲ زن زندانی از طیف‌های گوناگون فکری و عقیدتی، متشکل از فعالان حقوق مدنی، بهائیان، دراویش، نوکیشان مسیحی و کنشگران حقوق بشر هستند.

نرگس محمدی در جلد دوم کتاب «شکنجهٔ سفید» که آن هم قرار است به زبان آلمانی منتشر شود، با ۱۵ فعال زن و مرد سیاسی که تجربهٔ زندان انفرادی را پشت سر گذاشته‌اند، گفت‌وگو کرده است.

عبدالفتاح سلطانی، مصطفی نیلی، شهناز اکملی، اکرم نقابی، عبدالله مؤمنی و ۱۰ تن دیگر زندانیانی هستند که خانم محمدی با آن‌ها به گفت‌وگو نشسته است. شکنجهٔ سفید که نام این کتاب دوجلدی است، با شکنجهٔ فیزیکی تفاوت دارد و نوعی شکنجه است که آثار مخرب و ویرانگر آن از زمان شروع تا سال‌های پس از رهایی از سلول انفرادی، بر ذهن و رفتار و سبک زندگی زندانی باقی می‌ماند.

بیشتر در این باره: نرگس محمدی خطاب به پارلمان اروپا: «گذار از نظام، خواست مردم ایران است»

نرگس محمدی، زندانی سیاسی در اوین، چند سال پیش فیلم مستندی نیز دربارهٔ همین زندان‌های انفرادی در جمهوری اسلامی با نام «شکنجهٔ سفید» تهیه کرده بود که اواخر هفتهٔ گذشته ابتدا در سینمای دلفی لوکس شهر برلین به نمایش گذاشته شد.

خانم محمدی در این مستند با ۱۶ زندانی سیاسی که دوران حبس خود را در این‌گونه زندان‌ها سپری کرده‌اند، گفت‌وگو کرده است. این فیلم چندی پیش در پارلمان اروپا هم به تماشا گذاشته شد و قرار است در شماری از جشنواره‌ها و خانه‌های فرهنگی اروپا هم به نمایش درآید.

نرگس محمدی، ۵۱ ساله، سخنگوی پیشین کانون مدافعان حقوق بشر، از سال‌ها پیش در زندان است و هر بار پس از آزادی، به اتهامات دیگر محاکمه و به حبس‌های درازمدت محکوم شده است.

بیشتر در این باره: قوه قضاییه یک سال دیگر به حکم حبس نرگس محمدی اضافه کردت

بازداشت نزدیک به «یک صد» خبرنگار و روزنامه‌نگار در پی آغاز اعتراضات زن، زندگی، آزادی

۱۷/مرداد/۱۴۰۲

رادیو فردا

همزمان با هفدهم مرداد ماه که در ایران «روز خبرنگار» نام‌گذاری شده است، رئیس هیات‌مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران با اشاره به بازداشت بیش از یک صد خبرنگار و روزنامه‌نگار پس از آغاز اعتراضات در ایران، تاکید کرد که «دوران سیاه روزنامه‌نگاری» همچنان ادامه دارد.

همزمان روزنامه هم‌میهن فهرستی از اسامی ده‌ها خبرنگار بازداشت‌ شده را منتشر کرد و با اشاره به موج گسترده بازداشت خبرنگاران و روزنامه‌نگاران، نوشت که دست‌کم ۷۶ خبرنگار، روزنامه‌نگار و عکاس از آغاز اعتراضات زن، زندگی، آزادی در ایران بازداشت شده‌اند.

همزمان اکبر منتجبی، رئیس هیات‌مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران، با تاکید بر اینکه «بررسی‌ها نشان می‌دهد در یک‌سال گذشته بیش از ۱۰۰ خبرنگار بازداشت شده‌اند»، گفت: «با این دستگیری‌ها اما جریان اطلاع رسانی متوقف نمی‌شود و مثل آب مسیرش را پیدا می‌کند.»

رئیس هیات‌مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران با بیان اینکه «در یک‌سال گذشته شرایط برای رسانه‌ها و به‌صورت مشخص خبرنگاران، همچنان سخت است، آن را «دوران سیاه روزنامه نگاری» خواند و افزود: «دوران سیاه روزنامه نگاری، تمام نشده و یک‌دست سازی سیستم بیشترین فشار و تمرکزش روی بازداشت، حذف و طرد و در گزینه جدیدی، تبعید روزنامه نگاران است.»

در گزارش روزنامه هم‌میهن، با اشاره به «موج گسترده بازداشت خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای از ۲۹ شهریور ماه پارسال همزمان با آغاز اعتراضات شروع شد»، تاکید شده که «روز خبرنگار» در ایران در حالی فرا رسیده که حدود ۳۲۰ روز از بازداشت نیلوفر حامدی و الهه محمدی گذشته است.

نیلوفر حامدی، خبرنگار روزنامه شرق، به خاطر گزارشی از وضعیت مهیا امینی پس از بازداشت و انتقال به بیمارستان کسری و الهه محمدی، خبرنگار روزنامه هم‌میهن، پس از انتشار گزارشی از مراسم خاکسپاری مهسا امینی در سقز، بازداشت شده‌اند.

جلسه پایانی دادگاه نیلوفر حامدی و الهه محمدی روزهای سوم و چهارم مرداد ماه در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران در حالی برگزار شد که این دو روزنامه‌نگار همه اتهامات را رد کرده و تاکید کردند که در کار روزنامه‌نگاری خود صدای مردم بوده‌اند و به آن افتخار می‌کنند.

روزنامه هم‌میهن در گزارش روز دوشنبه خود از فشارهای گسترده به خبرنگاران و روزنامه‌نگاران، «فهرستی طولانی» از اسامی خبرنگاران و روزنامه‌نگاران و عکاسان بازداشت شده پس از آغاز اعتراضات زن، زندگی، آزادی را منتشر کرده است.

«یلدا معیری عکاس خبری، هدی توحیدی، علیرضا خوشبخت، جبار دست‌باز، سمیرا علی‌نژاد، روح‌الله نخعی، ایمان به‌پسند، مجتبی رحیمی، احمد حلبی‌ساز، سامان غزالی، فرشید قربان‌پور» تعدادی از این خبرنگاران و روزنامه‌نگاران بازداشت شده هستند.

همچنین «امیرحسین بریمانی، آریا جعفری، نسترن فرخه، دنیا راد، سیاوش سلیمانی، صفیه قره‌باغی، فهیمه نظری، سجاد رحمانی، مهدی امیرپور، مریم وحیدیان، میلاد علوی، مهدی قدیمی، نسیم سلطان‌بیگی، مریم شکرانی، افشین امیرشاهی، نگین باقری و الناز محمدی» نیز از جمله خبرنگاران و روزنامه‌نگارانی هستند که پس از آغاز اعتراضات بازداشت شدند.

در کنار نیلوفر حامدی و الهه محمدی که بیش از ۳۲۰ روز است تحت بازداشت موقت قرار دارند، ویدا ربانی، کامیار فکور، نازیلا معروفیان، زهرا و هدی توحیدی به‌چشم می‌خورد که یا در «بازداشت موقت» هستند یا «در حال گذراندن احکام حبس» هستند.

گزارش روزنامه هم‌میهن همچنین به انواع مجازت‌های صادره طی یک سال اخیر برای خبرنگاران و روزنامه‌نگاران اشاره کرده است که شامل «حبس تعزیری، ارائه خدمات عمومی رایگان، تهیه پژوهش، منع خروج از کشور، منع استفاده از تلفن همراه و شبکه‌های اجتماعی، منع اقامت در استان تهران و شلاق» است.

علاوه بر این، بهروز بهزادی، مدیرمسئول و سردبیر روزنامه اعتماد، که در پی شکایت قرارگاه ثارالله، قرارگاه امنیتی سپاه در تهران، به ۶ماه حبس محکوم شد و این‌حکم «به یک‌سال ممنوعیت فعالیت رسانه‌ای» تبدیل شده است.

مرضیه محمودی، سردبیر سایت تجارت نیوز، نیز به تازگی با شکایت حمید رسایی، نماینده سابق مجلس، به ۲۴ میلیون تومان جریمه نقدی و یک‌سال تبعید به تربت‌جام محکوم شده است.

سعیده شفیعی و نسیم سلطان بیگی دوشنبه ۹ مرداد توسط شعبهٔ ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، هر یک به‌اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال و هفت ماه حبس و به‌اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۸ ماه زندان محکوم شدند که درمجموع به معنای مجازات چهار سال و نیم زندان برای هریک از آن‌ها است.

علی‌ پورطباطبایی، سردبیر سایت خبری قم نیوز، نیز پس از پوشش خبری مسمومیت دانش‌آموزان دختر در قم، برای چندین هفته بازداشت و در روزهای اخیر محاکمه شده و در انتظار حکم دادگاه است.

نازیلا معروفیان، روزنامه‌نگار ایرانی، برای چهارمین بار ظرف کمتر از یک سال بازداشت شد

۰۸/شهریور/۱۴۰۲

رادیو فردا

نازیلا معروفیان، روزنامه‌نگار ایرانی، که دو هفته پیش از زندان آزاد شده بود، روز چهارشنبه هشتم شهریور بار دیگر بازداشت شد.

بر اساس گزارش‌های دریافتی رادیو فردا، خانم معروفیان در خانه‌اش و با ضرب‌وشتم مأموران امنیتی بازداشت شده است.

این چهارمین بار ظرف یک سال اخیر است که این روزنامه‌نگار منتقد بازداشت می‌شود.

خبرگزاری تسنیم، نزدیک به سپاه پاسداران، در این زمینه خبر داده که خانم معروفیان با حکم دادسرای ارشاد و به اتهام «ترویج اباحه‌گری» دستگیر شده است.

تسنیم افزوده است: «حضور با پوشش نامناسب در فضای عمومی و انتشار این تصاویر در فضای مجازی از جمله دلایل حکم دادسرای ارشاد برای بازداشت وی اعلام شده است».

خانم معروفیان روز سه‌شنبه در یک پست توئیتری به خبر بازداشت مهدی یراحی، خوانندۀ معترض، که او نیز این هفته دستگیر شد، واکنش نشان داده و از او حمایت کرده بود.

این روزنامه‌نگار نخستین بار هشتم آبان پارسال به‌دلیل انتشار و بازتاب مصاحبه با امجد امینی، پدر مهسا امینی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین زیر نظر وزارت اطلاعات منتقل شد. او ۲۲ دی‌ماه به طور موقت از زندان آزاد شد.

امجد امینی در آن مصاحبه خبر داده بود که معاون پزشکی قانونی صراحتاً به او گفته بود که در مورد جان‌باختن دخترش «هر چه را که به صلاح مملکت باشد» می‌نویسد.

خانم معروفیان بهمن پارسال خبر داد که به‌دلیل انتشار این مصاحبه، دادگاه انقلاب او را به «دو سال حبس، ۱۵ میلیون تومان جریمه و پنج سال ممنوع‌الخروجی از کشور» محکوم کرده است.

این خبرنگار اهل سقز همچنین اعلام کرد که صدور این حکم «بدون تشکیل دادگاه و دفاعیات» او صورت گرفته و حکم دو سال زندان به مدت پنج سال معلق خواهد بود.

خانم معروفیان ۲۵ خرداد امسال خبر داد که از محل کار جدیدش «اخراج» شده است.

او در شبکه اجتماعی توئیتر سابق نوشته بود که بعد از انتشار روایتی از برخورد توهین‌آمیز نیروی «یگان ویژه» با خود در تئاتر شهر، «خیلی محترمانه از تحریریه جدید اخراج شدم».

این روزنامه‌نگار پیشتر با انتشار عکسی بدون حجاب اجباری نوشته بود که «یگان ویژه تو تئاترشهر به من گفت این چه سر و وضعیه؟ البته چون جنده‌ای اینطوری لباس میپوشی».

خانم معروفیان روز ۱۷ تیر بار دیگر پس از مراجعه به دادسرا بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. خانه او پیش از این تاریخ توسط مأموران امنیتی مورد هجوم قرار گرفته بود و وسایل الکترونیکی‌اش ضبط شده بود.

او سپس روز ۲۲ مرداد از زندان آزاد شد ولی پس از انتشار عکسی بدون حجاب اجباری از خود، بلافاصله دوباره بازداشت شد. خانم معروفیان روز ۲۵ مرداد بار دیگر آزاد شد و در توئیتی با تاکید بر مواضع خود نوشت: «آیا از عکسی که موقع آزادی گذاشتی، پشیمونی؟ قبول داری اشتباه کردی؟، خیر من هیچ اشتباهی نکردم».

او از آن زمان تا روز چهارشنبه به قید وثیقه آزاد بود.

رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران ۱۷ مرداد امسال در گزارشی اعلام کرد که پس از آغاز اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی» در ایران، بیش از یک صد خبرنگار و روزنامه‌نگار دستگیر شده‌اند.

او تأکید کرد که «دوران سیاه روزنامه‌نگاری» همچنان ادامه دارد.

بر اساس گزارش رادیو فردا، تسنیم و شبکه‌های اجتماعی/ک.ر/آ.ت

اخراج گسترده استادان دانشگاه ها توسط دولت ناکارآمد و فاسد رئیسی و رهبر دیکتاتور ایران علی خامنه ای

رژیم آخوندی در آستانه بازگشایی دانشگاهها و سالگرد قیام هم‌چنان به اخراج استادان و جایگزین کردن آنها با عناصر هم‌سو با دولت رئیسی جلاد ادامه می‌دهد. رسانه‌های حکومتی به گوشه‌یی از این موج تصفیه اعتراف می‌کنند.

سایت حکومتی رویداد۲۴ روز ۵شهریور نوشت: اخراج استادان در دولت رئیسی به شکل پرشتابی در حال اجراست و تمام استادانی که به‌زعم آنها منتقد هستند، به‌بهانه‌های مختلف از جمله بازنشستگی و توان علمی اخراج شده‌اند.

سایت حکومتی انتخاب روز ۵شهریور با عناوین «همه دانشگاهها، امام صادقی می‌شوند! و پاکسازی به‌سرعت در حال انجام است»، نوشت: در مورد اخراج اساتید در روزهای اخیر، بهانه‌هایی آورده می‌شود تا نشان داده شود این اخراج ها بر اساس قانون و منطبق با امتیازات علمی اساتید بوده؛ طبعاً چنین موضوعاتی در سطح جامعه دانشگاهی قابل پذیرش نیست. هم‌چنان که نشانه‌هایی نیز وجود دارد که خلاف این موضوع را گوشزد می‌کند.

یکی از استادان اخراج شده دانشگاه علامه به سایت حکومتی رویداد۲۴ گفت: به ما هیچ توضیح ندادند، ولی با توجه به صحبت‌هایی که در دانشکده می‌شنیدیم خودمان علتش را می‌دانیم. بیانیه‌ها را امضا کرده بودیم، در تحصنهای دانشجویی همراهی داشتیم و نسبت به تعلیق دانشجویان اعتراض کردیم (سایت رویداد۲۴ رژیم- ۵شهریور ۱۴۰۲).

کانون صنفی استادان دانشگاهی طی بیانیه‌یی به اخراج استادان اعتراض کردند.

در قسمتی از این بیانیه آمده است: هم‌اکنون صد‌ها پرونده در این رابطه در دانشگاههای مختلف به بهانه امضای بیانیه یا اظهارنظر توسط استادان متوقف است و چندین عضو هیأت علمی در دانشگاههای مختلف یا اخراج شده‌اند یا در آستانه اخراج قرار گرفته‌اند.

در ادامه این بیانیه آمده است: در بند ۵ مصوبه شورای امنیت کشور از وزارتخانه‌های علوم و بهداشت خواسته می‌شود ترتیب استخدام ۱۵۰۰۰عضو هیأت علمی هم‌سو با این جریانهای ضداستقلال دانشگاه داده شود. در این نامه اعضای هیأت علمی به‌عنوان بزرگترین عامل ناآرامی‌های سال ۱۴۰۱ معرفی می‌گردند (سایت عرش نیوز رژیم - ۵شهریور ۱۴۰۲).

در جریان جنگ گرگها و نگرانی‌های ناشی از پیام اخراج استادان از دانشگاهها، محمدرضا عارف عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام آخوندی از هیأت جذب دانشگاه شریف استعفا داد (تلگرام چند ثانیه رژیم ۵شهریور ۱۴۰۲).

پاسدار شریعتمداری نماینده خامنه‌ای در کیهان از اخراج استادان استقبال کرد و نوشت: چند تن از اعضای هیأت علمی دانشگاهها که در جریان اغتشاشات پائیز سال گذشته نه فقط از اغتشاشات و اغتشاشگران حمایت کرده بودند بلکه در پاره‌ای از موارد با اراذل و اوباش اغتشاشگر در جنایت علیه مردم مظلوم این مرز و بوم همراه بوده‌اند، از دانشگاه اخراج شده‌اند و این کمترین و پیش‌پا افتاده‌ترین مجازات در مقابل اقدامات آنهاست. (عصر ایران‌ رژیم-۶شهریور)

از سوی دیگر دولت رئیسی جلاد عناصر وابسته به خود را جایگزین استادان اخراجی کرده است. سایت حکومتی دیدبان گزارش داد: امیرحسین ثابتی مجری پایداری چی تلویزیون شبکه افق، استاد درس «انقلاب اسلامی» دانشگاه شریف شد. (سایت دیده‌بان رژیم ۵شهریور ۱۴۰۲)

بر اساس اسناد منتشر شده توسط کانال تلگرامی قیام تا سرنگونی که اواخر مردادماه پخش شد رژیم دست به اخراج، احضار و ممنوع الورود کردن گسترده دانشجویان در دانشگاههای مختلف به‌خاطر شرکت در قیام سراسری مردم ایران کرده است.