آرام حبیبی، اهل سنندج، بر اثر شلیک ماموران امنیتی، تاریخ شهادت ۲۶ آبان۱۴۰۱

آرام حبیبی، اهل سنندج، بر اثر شلیک ماموران امنیتی، تاریخ شهادت ۲۶ آبان

روز بیست و ششم آبان‌ماە ١٤٠١، مردم سنندج پس از بازگشت از مراسم چهلم پیمان منبری، داریوش علیزادە، یحیی رحیمی و محمد امینی، از جانباختگان خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی دست به تجمع اعتراضی زدند.

نیروهای سرکوبگر در این روز اقدام بە تیراندازی بە سوی شهروندان معترض کردند که در پی آن، دو معترض بە نام‌های "شاهو بهمنی" و "آرام حبیبی" جان خود را از دست دادند

آرام حبیبی در میدان "محمدی" از ناحیە شقیقە سر با اسلحە جنگی مورد اصابت گلولە قرار گرفتە بود و مردم وی را بە بیمارستان کوثر سنندج انتقال دادە بودند کە قبل از رسیدن بە بیمارستان کوثر بە دلیل جراحت شدید و خونریزی داخلی جان خود را از دست داد.

به گروگان گرفتن پیکر آرام حبیبی و اخذ تعهد از خانواده آرام حبیبی؛

این منبع مطلع بە کُردپا اعلام کرد: نیروهای سرکوبگر پیکر آرام حبیبی را بە پزشک قانونی سنندج منتقل و در پزشک قانونی، گلولە را از سر وی خارج کردە بودند.

این منبع مطلع افزود: پس از چند ساعت به گروگان گرفتن پیکر آرام، نیروهای سرکوبگر خانوادە حبیبی را مجبور بە امضای تعهدی مبنی بر برگزاری مراسم خاکسپاری فرزندشان در سکوت کامل و بدون حضور مردم کردند.

این منبع مطلع اظهار داشت: نیروهای سرکوبگر مادر آرام حبیبی را تهدید کردند که بدون حضور مردم مراسم خاکسپاری پیکر فرزندش را برگزار کند در غیر اینصورت پیکر وی را تحویل نخواهند داد.

این منبع مطلع اضافه کرد: مراسم خاکسپاری پیکر آرام حبیبی شبانە با حضور گسترده نیروهای سرکوبگر و بدون حضور مردم در بهشت محمدی سنندج برگزار شد.

به گفتە این منبع مطلع، مراسم هفتم و چهلم آرام حبیبی تحت تدابیر شدید امنیتی در بهشت محمدی سنندج برگزار شد.

احضار خانوادە حبیبی برای پرداخت دیە

منبع کُردپا اظهار داشت: نیروهای سرکوبگر خانوادە حبیبی را احضار و از آنان خواسته بودند که با پرداخت دیه موافقت و درباره موضوع جانباختن آرام سکوت کنند، ولی خانوادە حبیبی این خواسته نیروهای سرکوبگر نپذیرفتە بودند و خواستار مجازات قاتل فرزندشان شدە بودند.

این منبع مطلع گفت: خانوادە آرام حبیبی به صورت محسوس و نامحسوس زیر نظر نیروهای امنیتی - سرکوبگر هستند.

آرام حبیبی فرزند محمد و کلثوم، متولد شانزدهم فروردین‌ماە سال ١٣٧٤ و پیمانکار سازهای فلزی بوده است.

کودکان کشته شده انقلاب زن زندگی آزادی

این بچه‌های نازنین ایران و گل‌های پاک معطر پرپر شده بدست خون‌آشامان و درندگان،

امروز باید سر کلاس درس پای صحبت معلم می‌نشستند 

اما خود معلم بزرگ آزادی شده اند...

ادامه «ابراز نگرانی» مسئولان از شتاب گرفتن مهاجرت متخصصان از ایران

۱۵/شهریور/۱۴۰۲

رادیو فردا

یک سند «محرمانه» درز کرده از وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی نشان می‌دهد مسئولان حکومت ایران به دنبال جلوگیری از «مهاجرت گروه‌های علمی و نخبگی» هستند.

بر اساس این نامه که گروه «قیام تا سرنگونی»، نزدیک به سازمان مجاهدین خلق، روز چهارشنبه ۱۵ مردادماه با موضوع «مهاجرت کادر درمان» منتشر کرده، دستیار وزیر اطلاعات گفته است که مهاجرت نخبگان از ایران «تنها محدود به حوزهٔ بهداشت و درمان» نبوده و علت آن «تشدید مشکلات اقتصادی و معیشتی در کشور» است.

در این نامه که تاریخ ۲۹ فروردین را بر خود دارد، دستیار وزیر اطلاعات به غلامحسین اسماعیلی،‌ رئیس دفتر ریاست جمهوری، می‌گوید بر اساس قوانین مصوب کشور در حوزهٔ آموزش عالی «به‌صورت قانونی نمی‌توان مانع از خروج» کادر درمان شد.

در این نامه، دستیار وزیر اطلاعات خواستار «وضع قوانین سختگیرانه‌تری» برای کم کردن میزان تمایل به خروج از کشور شده، اما در ادامه نوشته است: «اگرچه این اقدام نیز می تواند به عنوان بهانه‌ای در حوزه حقوق بشر، بر علیه کشور مورد استفاده قرار گیرد.»

غلامحسین اسماعیلی در انتهای این نامه اشاره کرده استکه پیشنهادات برای جلوگیری از خروج متخصصان حوزهٔ بهداشت می‌تواند «مفید و موثر» باشد، «اما بدیهی است به صورت جامع، مانع خروج اقشار تحصیل‌کردهٔ کشور نخواهد گردید».

رادیوفردا به‌طور مستقل نمی‌تواند صحت اطلاعات این سند درزکرده را تأیید کند.

دو روز پیشتر، رئیس اتحادیه شرکت‌های مسافربری ایران، دربارهٔ افزایش تمایل مهاجرت متخصصان در ایران گفت که «امروز با افرادی تحصیل‌‌کرده و حتی خلبان مواجه هستیم که به دنبال دریافت گواهینامه رانندگی پایه‌یک هستند تا بتوانند مهاجرت کنند».

احمدرضا عامری در گفت‌و‌گو با ایلنا افزود خلبانان از آن رو به‌دنبال دریافت گواهینامه رانندگی پایه‌یک هستند که «در حال حاضر برخی از کشورها به رانندگان در بخش حمل و نقل باری هم اقامت و هم حقوق چند هزار دلار پرداخت می‌کنند».

مهاجرت متخصصان از ایران تنها به پزشکان و خلبانان محدود نمی‌شود، بلکه در سال‌های گذشته آمارهای تأمل‌برانگیزی درباره مهاجرت ماماها و پرستاران نیز منتشر شده است.

منصور جعفری نمین، رئیس شورای هماهنگی نظام پزشکی کشور، اواسط اردیبهشت امسال از مهاجرت بیش از ۸۰۰ ماما به خارج از کشور در سال گذشته خبر داده بود.

محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، نیز ماه بهمن پارسال گفته بود: «سالانه دست‌کم ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ پرستار از کشور مهاجرت می‌کنند.»

از این آمار چنین برمی‌آید که ماهانه حداقل ۲۰۰ پرستار ایران را به مقصد کشورهایی که در آن‌ها می‌توانند درآمد بیشتری کسب کنند، ترک می‌کنند.

با استفاده از گزارش‌های شبکه‌ اجتماعی و رادیوفردا؛ پ.م/ پ.پ

روایت یکی از دانشجویان شریف از عکس ۱۳ نفره

 خودش است و لابد مثل بقیه رو به دوربین می‌خندد، خاطره غم‌انگیزی دارد.

«سال پیش تولد الف بود و ما با هم بودیم، آن شب الف به شدت بغض داشت و گریه کرد، حالش اصلا خوب نبود، الف می‌گفت احتمالا امسال آخرین سالی باشد که برای تولدم ایران و در جمع دوستان و خانواده‌ام باشم، سال بعد مهاجرت می‌کنم و معلوم هم نیست کی بتوانم باز به ایران برگردم.»

محمد تعریف می‌کند که الف اصلا دلش نمی‌خواسته از ایران برود، اما از دوستانی تعریف می‌کند که مانده‌اند و دارند کار می‌کنند با حقوق‌های ناچیز، تجربه‌های ناخوشایند از فضای کاری یا ادامه تحصیل در کشور.

الف با این حال دلش نمی‌خواسته از ایران برود اما شرایط برای ماندن هم چندان راضی‌کننده نبوده است.

محمد می‌گوید: «مهاجرت همیشه و در تمام این سال‌ها در دانشگاه شریف ترند بود اما تا پیش از این، بچه‌ها می‌رفتند تا شاید برگردند، یا دست‌کم از برگشتن حرف می‌زدند اما حالا نه، همه می‌دانند که بروند دیگر برنخواهند گشت، کسی به برگشتن فکر نمی‌کند و می‌داند که دیگر برگشتی در کار نیست.»

دلایلش متفاوت است اما مسائل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و آنچه در حال حاضر می‌بینیم، بسیار موثر بوده است، محمد گریزی می‌زند به حوادث بعد از ۲۵ شهریور سال گذشته، آنجا که به قول خودش در آن یکشنبه سیاه آن‌طور به دانشجویان دانشگاه شریف حمله شد، آن همه رعب و وحشت بخاطر اعتراض، بخاطر سلف مشترک و همه آنچه که می‌تواند حداقل خواسته‌های دانشجویان باشد.

هیچ‌کس دقیقا نمی‌داند چه کسی آن عکس را که چند نفر از خانواده‌های بچه‌ها گرفته‌اند، انتشار داده، اما چه ۱۳ نفر، چه ده نفر، چه سه نفر و چه حتی یک نفر، مهاجرت حتی یک نفرش هم، برای داشتن حق تحصیل و زندگی بهتر، زیاد است. چه دانشگاه شریف تکذیب کند، چه تایید.

سید علی اسکانی شهروند بلوچ شامگاه ۲۸شهریور۱۴۰۲ با شلیک مستقیم افراد لباس شخصی به قتل رسید.

‏‎#سیدعلی_آسکانی شهروند ‎#بلوچ شامگاه ۲۸شهریور۱۴۰۲ با شلیک مستقیم افراد لباس شخصی به قتل رسید.

سیدعلی متاهل دارای فرزند، اهل روستای قاسم آباد، هٌنگ از توابع بخش پارود واقع در شهرستان راسک احراز شده است.

قانون اساسی:

اصل ۲۲-رعایت حقوق ذاتی و شهروندی (امنیت زندگی)

‏اصل۳۴-رعایت حقوق انسانی توسط قانون

اعلامیه جهانی حقوق بشر:

ماده ۳-حق حیات برای همه 

ماده ۸- رعایت حقوق انسانی توسط قانون

ماده ۲۲-حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران 

‎#مهسا_امینی 

‎#vvmiran 

@baschariyat 

‎#MahsaAmini

بیش از ۵۰۰ فعال مدنی و سیاسی ایران: ادامه حصر، قتل تدریجی است

میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی که به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ اعتراض داشتند در بازداشت خانگی هستند

۳ ساعت پیش

بیش از ۵۰۰ نفر از فعالان مدنی و سیاسی ایران در بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری مهدی کروبی، زهرا رهنورد و میرحسین موسوی از حصر شده‌اند.

آن‌ها در این بیانیه با اشاره به سالگرد آغاز اعتراضات زن، زندگی، آزادی ایران نوشته‌اند: « به‌رغم تحمل صدمات و خسارت‌های بی‌شمار از سوی مردم ایران در سال گذشته، هم‌چنان شاهد استمرار اسارت‌ها، مرگ‌های ناگهانی و اعتصاب غذای زندانیان سیاسی-عقیدتی هستیم و سوءِ‌مدیریت بحران‌ها و سیاست سرکوب اعتراض‌ها هم‌چنان از سوی حاکمیت ادامه دارد.»

این فعالان در ادامه نامه خود آورده‌اند: «حصر ۱۳ ساله‌ی این رهبرانِ سیاسیِ معترض که با نقض قانون آغاز شد، با روش‌های غیرانسانی ادامه یافته‌ و در پی نومیدیِ زندانبانان از شکستن مقاومت محصوران، با افزایش فشارهای روزافزون، در حال حاضر نوعی قتل تدریجیِ آنها در حال وقوع است. اکنون تازه‌ترین گزارش‌ها حکایت از آن دارد که آزمایش‌های پزشكیِ محصوران اختر كه از فیلتر لایه‌های مختلف امنیتی عبور می‌كند، با بروز مکرر علائم بیماری تطابق ندارد و در ماه‌های اخیر تغییرات واضحی در وضع سلامتی آنها رخ داده‌ است.»

حدود دو هفته پیش وب‌سایت کلمه نزدیک به میرحسین موسوی درباره «افت ملموس سلامت» آنها و «بروز مکرر علائم فیزیکی بیماری‌ها» هشدار داده و نوشته بود آزمایش‌های پزشکی با وضعیت جسمی آنها همخوانی ندارد.

بر

اساس گزارش کلمه «پس از حمايت میرحسین موسوی و زهرا رهنورد از جنبش زن‌، زندگی‌، آزادی در يک سال گذشته، مطابق مشاهدات و گزارش‌های متعدد واصله ازسوی پزشکان و افراد مطلع، به شكل ملموسی وضعيت سلامتی ايشان دچار افت‌ شده است».

اول مهر؛ گرامیداشت دانش‌آموزان کشته‌شده در اعتراضات و تأکید مسئولان درباره «نظارت» بر محصلان

۰۱/مهر/۱۴۰۲

رادیو فردا

همزمان با روز اول مهر و بازگشایی مدارس،‌ ابراهیم رئیسی خواستار «نظارت» بر دانش‌آموزان در جامعه شد و کاربران شبکه‌های اجتماعی با تصویر گرافیکی چسبِ زخمی که روی آن «همشاگردی سلام» نوشته شده است،‌ یاد دانش‌آموزان کشته شده در اعتراض‌های سال گذشته را گرامی داشتند.

ابراهیم رئیسی که روز شنبه اول مهر برای آغاز سال تحصیلی جدید به یک مرکز آموزشی در بهارستان استان تهران رفت، از والدین دانش‌آموزان خواست که ارتباط خود را مدرسه حفظ کنند، چون به گفته او «رها کردن بدون نظارت دانش‌آموزان در جامعه آنها را در معرض سوءاستفاده راهزنان فکر و اخلاق قرار می‌دهد.»

این اظهارات بعد از مشارکت گسترده دانش‌آموزان در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ مطرح می‌شود که در آن محصلین شعارهایی را علیه جمهوری اسلامی سر دادند و دانش‌آموزان دختر در شهرهای مختلف با برداشتن حجاب اجباری به خیابان‌ها رفتند و در فضای مدارس نیز تجمع کردند.

طی این مدت، گزارش‌های متعددی حاکی از حمله نیروهای امنیتی به چند مدرسه بود که باعث مجروح شدن دانش‌آموزان شد و در اردبیل گزارش‌هایی مبنی بر کشته شدن یک دانش‌آموز دختر واکنش‌های بسیاری برانگیخت.

از زمستان سال گذشته نیز گزارش‌های متعددی از مسمومیت‌های گازی مشکوک در مدارس شهرهای مختلف صورت گرفت که تا بهار امسال نیز ادامه داشت. اما مقام‌های جمهوری اسلامی عامل این اتفاقات را معرفی نکردند.

از سوی دیگر،‌ کشته شدن نوجوانانی مانند سارینا اسماعیل‌زاده، نیکا شاکرمی،‌سپهر مقصودی و کیان پیرفلک که در جریان تجمع‌های خیابانی یا در کنار خانواده خود با شلیک گلوله یا بر اثر ضربات باتوم و شکنجه نیروهای امنیتی کشته شدند، باعث شد امسال در شبکه‌های اجتماعی تصاویر آنها همزمان با اول مهر منتشر و یادشان گرامی داشته شود.