اخبار نقض حقوق بشر در ایران VVMIran e.V Vereingung zur Verteigung der Menschenrechte im Iran e.V

Tuesday, 10 September 2024

دیده‌بان حقوق بشر: حکومت ایران همچنان به مجازات خانواده‌های دادخواه ادامه می‌دهد

۲۰/شهریور/۱۴۰۳
رادیو فردا
دیده‌بان حقوق بشر اعلام کرد مقامات حکومت ایران، اعضای خانواده ده‌ها نفر از افرادی را که در جریان اعتراضات دو سال گذشتهٔ ایران، کشته، اعدام یا زندانی شده‌اند، به اتهامات واهی بازداشت یا تهدید کرده و یا مورد آزار و اذیت قرار داده‌اند.

بر اساس این گزارش، دو سال پس از شروع اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱، حکومت ایران همچنان به ساکت کردن و مجازات اعضای خانواده‌هایی که خواستار پاسخگویی در قبال نقض حقوق بستگان خود هستند، ادامه می‌دهد.

ناهید نقشبندی، پژوهشگر موقت ایران در دیده‌بان حقوق بشر، می‌گوید: «مقامات ایرانی دوبار به مردم ظلم می‌کنند؛ اعدام یا کشتن یکی از اعضای خانواده و سپس دستگیری عزیزانشان به خاطر درخواست پاسخگویی.»

این سازمان حقوق بشری از قوه قضائیه ایران خواسته «فوراً اعضای خانواده‌های بازداشت‌شده غیرقانونی را آزاد و محاکمهٔ عادلانه و روند قضایی شفاف را برای هرکسی که متهم به جرمی است، تضمین کند.»

بیشتر در این باره: گزارش‌ها از بازداشت‌ چند نفر در مناطق کُردنشین ایران در آستانه دومین سالگرد مهسا
مقامات ایرانی سابقه‌ای طولانی در اعمال فشار بر خانواده‌های داغدار دارند. این تهدیدها و فشارها شامل خانواده‌های اعتراضات آبان ۱۳۹۸ خورشیدی و همچنین خانواده‌های کشته‌شدگان پرواز پی‌اس ۷۵۲، هواپیمای اوکراینی که در سال ۲۰۲۰ توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سرنگون شد، می‌شود تا آنها را از پیگیری پاسخگویی بازدارند.

خانم نقشبندی تأکید کرده «برای دولت‌هایی که با ایران تعامل دارند، بسیار مهم است که آشکارا این بی‌عدالتی‌های هولناک علیه افرادی را که عزیزانشان قبلاً با نقض‌های جدی توسط دولت بی‌رحم ایران مواجه شده‌اند، محکوم کنند.»

در این گزارش به‌طور مفصل به نمونه‌هایی از آزار و اذیت و بازداشت خانواده‌های دادخواه در نقاط مختلف ایران اشاره شده است.

از جمله به تازگی، دادگاه کیفری نظرآباد در استان البرز در شمال ایران، ماشالله کرمی، پدر محمدمهدی کرمی، از اعدام‌شدگان اعتراضات را به ۸ سال و ۱۰ ماه حبس به اتهام «مشارکت در پولشویی» و «تحصیل مال از طریق نامشروع» محکوم کرد.

او همچنین با جریمه نقدی و مصادره اموال خود به عنوان بخشی از حکم خود روبه‌رو است.

بیشتر در این باره: متین حسنی، از آسیب‌دیدگان چشمی اعتراضات، زندانی شد
این در حالی است که علی شریف‌زاده اردکانی، وکیل آقای کرمی، در مصاحبه‌ای با روزنامه شرق گفته که وجوه و دارایی‌ها، کمک‌های مردمی برای حمایت از این خانواده بوده و هیچ‌یک از اهداکنندگان شکایتی برای بازپرداخت طرح نکرده‌اند.

دادگاه ویژه نوجوانان در استان خراسان رضوی نیز به تازگی، حکم هشت ماه حبس را برای فرامرز آبیل براهویی، برادر ۱۵ ساله اسماعیل آبیل براهویی، از قربانیان سرکوب «جمعه خونین» معترضان در زاهدان صادر کرد.

بر اساس گزارش وب‌سایت حال‌وش که اخبار مربوط به بلوچ‌ها در ایران را پوشش می‌دهد، فرامرز براهویی پس از بازدید از مزار برادرش دستگیر شد.

هفته گذشته نیز مأموران امنیتی به خانه خانواده زانیار ابوبکری که در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در مهاباد هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد، یورش بردند و برادر ۱۶ ساله‌اش، رامیار، را بازداشت کردند.

این گزارش در آستانهٔ فرارسیدن دومین سالگرد جان باختن مهسا (ژینا) امینی در بازداشت گشت ارشاد در اواخر شهریور ۱۴۰۱ منتشر شده که ایران را صحنهٔ اعتراضات سراسری کرد.

Monday, 9 September 2024

شکایت دختر نوجوان زخمی‌شده به‌ دست گشت ارشاد «به جایی نرسیده است»

۱۹/شهریور/۱۴۰۳
رادیو فردا
مادر یکی از دختران نوجوانی که تیرماه امسال در تهران در ارتباط با حجاب اجباری با ضرب‌ و شتم شدید مأموران بازداشت شد، در گفت‌وگویی تازه خبر داد که با گذشت دو ماه و نیم از این واقعه، مسئولان حتی جلسه دادگاه این پرونده را نیز برگزار نکرده‌اند.

او همچنین خبر داد که دخترش از آن زمان دچار اضطراب و استرس شدید شده و افزود که دخترش «از خانه بیرون نمی‌رود» و «مدام از من می‌خواهد از ایران برویم.»

تصاویر ویدئویی که روز ۱۶ مرداد امسال منتشر شد اما گفته شد که مربوط به تیرماه است، حاکی از برخورد نیروهای طرح موسوم به «نور» با دو دختر نوجوان در خیابان وطن‌پور شمالی تهران است و نشان می‌دهد که مأموران این دو دختر را که روسری بر سر ندارند با ضرب‌وشتم بازداشت می‌کنند.
مریم عباسی، مادر یکی از دو دختر یادشده به نام نفس حاجی‌شریف که ۱۴ سال دارد، روز دوشنبه ۱۹ شهریور در گفت‌وگو با روزنامه «اعتماد» از بی‌اعتنایی دستگاه قضایی برای پیگیری این پرونده سخن گفت.
او در شرح ماجرا گفت: «وقتی رسیدم، دیدم صورت دخترم زخمی و خونی است. گردنش کبود شده و جای چنگ در جای‌جای بدنش وجود دارد. لباس‌هایش پاره‌پاره و او برای اینکه پیراهنش نیفتد، آن را گره زده است. حیرت‌آور اینکه بدون روسری جلوی آن همه مرد، بی‌حال نشسته بود.»
به گفته خانم عباسی، مأموران برای اینکه فیلم‌های ون باعث محکومیت آنها نشود ابتدا نفس حاجی‌شریف را «در یک ون و سپس در خودروی دوم قرار دادند.»

مادر نفس حاجی‌شریف در ادامه توضیح داد که «بلافاصله به همه نهادهای قانونی شکایت کردم ... و اکنون دو ماه و نیم است که من و وکیلم در حال رفت و آمد هستیم. اما نتیجه‌ای نگرفته‌ایم.

به گفته خانم عباسی، «بعد از دو ماه و نیم، یک جلسه دادگاه‌مان برگزار نشده، اما یکی از مأموران خانم که نفس را گرفته، مدت‌ها بعد ادعا کرده انگشتش دررفته، بلافاصله برای او وقت دادرسی تشکیل داده‌اند.»
او تأکید کرد که در رابطه با پرونده دخترش، «پلیس امنیت به دستور قضایی پاسخ نداده و حتی فیلمی که مأمور انتظامی با هندی‌کم گرفته و در فیلم مشخص است، را ارائه نمی‌کنند.»
آن بخش از تصاویر ویدئویی که روز ۱۶ مرداد از ضرب‌وشتم این دو دختر نوجوان در خیابان وطن‌پور شمالی تهران منتشر شد، خشم و ناراحتی بسیاری از کاربران فارسی‌زبان شبکه‌های اجتماعی را به‌دنبال داشت که بسیاری از آن‌ها مسعود پزشکیان را خطاب قرار داده و وعده‌های او برای پایان دادن به این برخوردها را یادآوری کرده‌اند.
رئیس‌جمهور ایران در جریان مبارزات انتخابات ریاست‌جمهوری امسال بارها از گشت ارشاد و برخورد با زنان و دختران ایرانی به‌دلیل تن ندادن به حجاب اجباری انتقاد کرد و طرح‌های مختلف حکومت در این راستا را به چالش کشید.
او از جمله دربارهٔ یکی از این کارزارهای مقابله با زنان و دختران که عنوان «طرح نور» را بر خود دارد گفته بود که این طرح «جامعه ما را به سمت سیاهی می‌برد».
اما با گذشت دو ماه و نیم از ضرب‌وشتم دو دختر نوجوان توسط مأموران اجرای این طرح در تهران، خبری در مورد توجه مسعود پزشکیان به این پرونده یا کمک به تسریع رسیدگی قضایی به آن منتشر نشده است.
اواخر شهریور ۱۴۰۱ بازداشت مهسا امینی به دست مأموران گشت ارشاد و مرگ او در حین بازداشت اعتراضات گسترده‌ای را در سراسر ایران رقم زد که به جنبش «زن، زندگی، آزادی» شهرت یافت.
آن اعتراضات شاخص‌ترین کارزار علیه حجاب اجباری در ایران بود و بسیاری از خانواده‌ها و نیروهای سنتی در ایران نیز از آن حمایت کردند.

با استفاده از روزنامه اعتماد و گزارش‌های رادیوفردا/ پ. پ./ ف. دو.

گزارش دو سازمان مردم‌نهاد درباره سرکوب و آزار هنرمندان حامی «زن، زندگی، آزادی»

۱۹/شهریور/۱۴۰۳
رادیو فردا
در آستانه دومین سالگرد اعتراضات «‌زن، زندگی، آزادی»، سازمان‌های «ابتکار آزادی هنری» و «صداهای بدون مرز» با انتشارگزارش مشترکی با اشاره به نقش هنرمندان در این اعتراضات خواستار حمایت بین‌المللی از آنها شد.

این دو سازمان مردم نهاد روز دوشنبه ۱۹ شهریورماه با اشاره به نقش حیاتی هنر در الهام‌بخشی وپایداری جنبش اعتراضی سال ۱۴۰۱ تاکید کرده‌اند که هنرمندان از نخستین گروه‌هایی بودند که از سوی حکومت جمهوری اسلامی هدف حمله قرار گرفتند.

بر پایه این گزارش از شهریور ۱۴۰۱ تا کنون، گزارش‌هایی از تهدید و آسیب زدن به هنرمندان ایرانی به‌دلیل حمایتشان از این جنبش منتشر شده است.

این گزارش تصریح می‌کند که از آغاز این جنبش، دولت جمهوری اسلامی با حملات متعدد ازجمله ممنوعیت کار، بازداشت و محاکمه‌های خودسرانه، شکنجه، فشار برای اعترافات نادرست، محدودیت‌های سفر و سرکوب فراملی، هنرمندان را تحت فشار قرار داده است.

در بخش دیگری ازاین گزارش مفصل با اشاره به وضعیت نگران‌کننده بسیاری از هنرمندان ایرانی تاکید شده که بسیاری از آنان به حمایت فوری از سوی جامعه بین‌المللی، مانند کمک‌های مهاجرتی و اسکان مجدد نیاز دارند.

این گزارش از جامعه بین‌المللی می‌خواهد که مشارکت‌ هنرمندان ایرانی در این جنبش را به عنوان اشکالی از فعالیت سیاسی در دفاع از حقوق بشر به رسمیت بشناسد.

بیشتر در این باره: کدام چهره‌های معروف ایرانی کنار مردم ایستادند؟
سازمان ابتکار آزادی هنری (AFI) و صداهای بدون مرز (VU) همچنین با استفاده از منابع مختلف به شناسایی قوانین، سیاست‌ها و اقداماتی که جمهوری اسلامی ایران برای سرکوب هنرمندان به کار می‌برد، پرداخته‌ و نقش بسیاری از هنرمندان ایرانی را در دفاع از حقوق بشر در این جنبش آشکار کرده است.

نویسندگان این گزارش با تاکید بر نقش کلیدی هنرمندان در گسترش جنبش زن، زندگی، آزادی به تحلیل و بررسی ۲۶ نمونه از آثار هنری خلق شده از این جنبش پرداخته که چگونه هنرمندان چگونه با استفاده از هنر خود به موضوع مرگ ژینا- مهسا امینی پرداخته‌اند.

این گزارش همچنین به موضوع سانسور، نظارت و تدابیر تنبیهی جدید علیه هنرمندان توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پرداخته که نشان می‌دهد که پس از شهریور ۱۴۰۱ ، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌‌طور قابل توجهی تلاش‌های خود را برای سرکوب بیان هنری و کنترل بر هنرمندان برجسته افزایش داده است.

این سرکوب از جمله از طریق نظارت آنلاین، ایجاد تیم‌های ویژه برای نظارت بر افراد مشهور، ممنوعیت کار و تهدید به اقدام قانونی انجام شده است.

طی دو سال گذشته گزارش‌های متعددی درباره سرکوب هنرمندان حامی اعتراض‌های سال ۱۴۰۱ توسط دستگاه‌های امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی منتشر شده است که به‌ویژه زنان هنرمند مخالف حجاب اجباری را هدف قرار داده است.

Sunday, 8 September 2024

اختصاصی | زرتشت احمدی راغب، زندانی سیاسی: جلوه قانون در ایران از بهمن ۵۷ «اعدام، خشونت و سرکوب» است

زرتشت احمدی راغب، زندانی سیاسی در قزل‌حصار، با تأکید بر این که نقض آشکار حقوق بشر در زندان‌های جمهوری اسلامی از راه‌های مختلف از جمله شنود تلفن‌‌ها و قطع مکالمه ادامه دارد، گفت از بهمن ۵۷ جلوه قانون در جمهوری اسلامی اعدام و خشونت و سرکوب است.

اعتراض زرتشت احمدی راغب به «شنود تلفن‌ها و قطع مکالمه» زندانیان سیاسی در حالی است که فایل‌های صوتی این زندانی سیاسی که یک‌شنبه ۱۸ شهریور در اختیار صدای آمریکا قرار گرفته نشان می‌دهد دست‌کم دو بار تماس او از طریق تلفن عمومی زندان، ناگهان قطع می‌شود.

به گفته آقای احمدی راغب، «شنود تلفن‌ها و قطع مکالمه، نشانه و مصداقی از سانسور و نقض آشکار حقوق بشر است» و «کرامت انسانی و حقوق بشر» در ایران توسط جمهوری اسلامی به طور مکرر نقض می‌شود.

او با بیان این که «دادخواه کار» خود است، گفت که در شهریور ۱۳۹۷، در حالی که ۱۷ سال به عنوان نیروی رسمی شهرداری فردوسیه در شهریار کار کرده و آتش‌نشان بود، کسانی در «حراست، شهرداری، و شورای شهر» و با همکاری «نیروهای امنیتی» به دلیل این که او «دگراندیش» و معترض بوده، «نامه بیکاری‌» برایش صادر کردند که «همان‌ها بعدا به جهت تخلفات مالی و دست‌اندازی به بیت‌المال بازداشت شدند.»

زرتشت احمدی راغب، با به کار بردن تعبیر «ترور اقتصادی»، گفت که کاپشن آتش‌نشانی خود را به عنوان «سمبل ایستادگی یک کارگر» نگه داشته و افزود: «معیشت من و خانواده‌ام را گرفتند و شش سال تمام گذشت. دادخواهی کردم بارها به اشکال گوناگون اما پاسخ آنها زندان بود؛ و همچنان از زندان دادخواه کارم هستم.»

پیش از این نیز، پوران ناظمی مدافع حقوق بشر در ایران، به صدای آمریکا گفته است که یکی از کارهای جمهوری اسلامی این است که برای ایجاد فشار بیشتر بر فعالان مدنی و سیاسی «شاهرگ‌های اقتصادی» آنها را قطع می‌کند.
زرتشت احمدی راغب که از امضاکنندگان «بیانیه ۱۴» برای استعفای خامنه‌ای و گذار از جمهوری اسلامی است، گفت که پس از امضای آن بیانیه، در شهریور ۹۸ نیروهای حکومتی به خانه‌اش هجوم بردند و برای بازداشت «اسلحه بر سر» او گذاشتند.

آقای احمدی راغب با اشاره به این که در «شهریور ۱۴۰۱ مردم ایران جنبش مهسا را به راه انداختند»، گفت که «زنان پیشروان آن بودند و هنوز هم چه درون زندان و چه بیرون، پیشرو هستند.»

این فعال حقوق بشر زندانی، با بیان این که در شهریور ۱۴۰۲ مقامات قضایی جمهوری اسلامی او را به همراه «تنی چند از زندانیان سیاسی در اوین با غل و زنجیر به قزل‌حصار تبعید کردند»، گفت: «همچنان این جا هستیم. ما سکوت نکردیم. صداها و فریادها و بیانیه‌هایی که دادیم همه در زندان برای ما پرونده‌سازی شد. سلول انفرادی می‌فرستند، پرونده‌سازی می‌کنند تهدید می‌کنند تلفن‌هایمان را قطع می‌کنند. مگر ما چه می‌گوییم؟»

او با تأکید بر این که «من جمهوری اسلامی را هیچ وقت نپذیرفتم»، اضافه کرد: «چون جلوه قانون و عدالت را پس از بهمن ۵۷ چنین دیدم: اعدام، خشونت، سرکوب، و فاصله‌های طبقاتی که روز به روز بیشتر می‌شود. حاکمان باید فقط خدمت کنند و خدمتگزار بی‌منت مردم باشند نه این که آزادی‌خواهان را برای بیان و اعتراض به زندان بفرستند.»

زرتشت احمدی راغب، زندانی سیاسی و آتش‌نشان پیشین، که در پی فعالیت مدنی و حقوق بشری از کار خود اخراج شده، پیش از این نیز بارها بازداشت شده و چندین بار در زندان در اعتراض به نقض حقوق بشر در ایران اعتصاب غذا کرده است.

آقای احمدی راغب آخرین بار روز ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ در حالی که قصد داشت در تجمع اعتراض معلمان به مسمومیت‌های سریالی دانش‌آموزان شرکت کند، «با ضرب و شتم» بازداشت شد.

قوه قضاییه جمهوری اسلامی بدون ابلاغ حکم، این فعال حقوق بشر را به «سه سال و ۹ ماه زندان» محکوم کرده است. زرتشت احمدی راغب حین بازداشت بارها با پرونده‌سازی مجدد مواجه شده است.

Friday, 6 September 2024

پدری که فرزند ترنس خود را به قتل رسانده بود، از زندان آزاد شد

تماس با مادرباره ما

7th of September 2024     

     خانه  > دگرباشان جنسی, کودکان  >  پدری که فرزند ترنس خود را به قتل رسانده بود، از زندان آزاد شد  تاریخ : ۱۴۰۳/۰۶/۱۶  دسته : دگرباشان جنسی,کودکان  لینک کوتاه :  کد خبر : 030616934

چاپ خبر

پدری که فرزند ترنس خود را به قتل رسانده بود، از زندان آزاد شد

خبرگزاری هرانا – مردی که به اتهام قتل فرزند ۱۷ ساله‌اش که از جامعه (+LGBTQ) بود، بعد از تحمل شش ماه حبس آزاد شد. این مرد پیشتر توسط دادگاه کیفری دو تبریز از بابت این اقدام به ۳ سال حبس محکوم شد که قاضی پرونده اخیرا مدت زمان حکم صادره را به ۶ ماه حبس کاهش داده است. در قوانین جمهوری اسلامی، پدر به عنوان “اولیای دم” در صورت قتل و یا مشارکت در قتل فرزند از مجازات جدی در امان می ماند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رکنا، مردی که به اتهام قتل فرزند ترنس خود در زندان بود، آزاد شد.

بر اساس این گزارش، وی پیشتر به اتهام قتل توسط شعبه ۱۱۷ دادگاه کیفری دو تبریز به ۳ سال حبس محکوم شده بود. مدت حبس صادره توسط قاضی پرونده به شش ماه کاهش یافته است و ماه گذشته این مرد از زندان آزاد شده است.

او در جلسه دادگاه در دفاع از خود مدعی شده بود که “پارسا تمایلات جنسی زنانه داشت و برای درمانش تلاش زیادی کردم اما به دلیل عدم همکاری پارسا و فرارهای مکررش، هیچ درمانی مؤثر واقع نشد. تصمیم به سپردن او به بهزیستی گرفتم، اما بهزیستی به دلیل وضعیت پارسا از پذیرش او خودداری کرد.”

در قوانین جمهوری اسلامی، پدر به عنوان “اولیای دم” در صورت قتل و یا مشارکت در قتل فرزند از مجازات جدی در امان می ماند. موضوعی که همواره مورد انتقاد بسیاری از منتقدین قوانین رایج در کشور بوده است. در برخی موارد پدران، پس از بررسی این موضوع که پدر به دلیل قتل فرزند از مجازات سنگین در امان است، دست به قتل زده‌اند.

لازم به توضیح است، افراد ترنس کسانی هستند که هویت جنسیتی آنها مغایر با جنس تشخیص داده شده در زمان تولدشان است. به علاوه تمامی افراد ترنس نیازی به انجام عمل‌های جراحی بازتایید جنسیت نمی‌بینند. اما به دلیل شرایط قانونی حاکم بر ایران، هویت جنسیتی افراد ترنس تنها پس از انجام عمل و عقیم‌سازی فرد به رسمیت شناخته می‌شود.

در متن قوانین ایران تاکنون مقررات مشخصی در این خصوص وضع نشده است؛ با این حال در سال ۱۳۹۲ در متن لایحه حمایت از خانواده، بخشی به قوانین طی کردن پروسه گذار افراد ترنس نیز اختصاص داده شده است. روح‌الله خمینی در سال ۱۳۶۱ طی فتوایی عمل “تغییر جنسیت” را مشروع دانسته بود. عدم وضع قوانین واحد برای تغییر مدارک و اخذ مجوز عمل‌های بازتایید جنسیت موجب سردرگمی شهروندان ترنس در پیچ و خم‌های قانونی و رفتارهای سلیقه‌ای و سواستفاده برخی از مراجع قانونی جهت سنگ اندازی در روند گذار شده است.

FacebookTwitterShare

مطالب مرتـبطکریم اسماعیل زاده از زندان تبریز آزاد شدبوشهر؛ یک نوزاد رها شده در خیابان پیدا شدبازماندگی از تحصیل ۱۶۴۰۰۰ دانش آموز در کشورتیراندازی بی ضابطه نیروهای نظامی در کهنوج؛ دو شهروند از جمله یک کودک کشته و زخمی شدنددر سایه عدم دسترسی به آب؛ یک کودک اهل چابهار در هوتک غرق شد

برچسب ها: LGBTQ+ تبریز ترنس قتل فرزند کودکان

بدون نظر

نظر بگذارید

نـــام (لازم) 

ایمیل(لازم) 

وب سایــت 

صفحه اصلیدگرباشان جنسیبهداشت و محیط زیستسایر گروههااصنافاقلیت های دینیاندیشه و بیاناقلیت های قومیحقوق آکادمیکزنانزندانیانفرهنگیاعدامکارگرانکودکان


© 2024 کلیه حقوق این سایت متعلق به خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران است

Tuesday, 3 September 2024

افزایش مرگ‌ومیر ناشی از سوءمصرف مواد مخدر در ایران

تحقیقات گروه داده‌کاوی رادیو فردا نشان می‌دهد که از حدود هر ۷۰ مرگ در ایران، یکی به علت سوءمصرف مواد مخدر بوده است.

داده‌های موجود در گزارش وضعیت فرهنگی و اجتماعی ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که در این سال، حدود ۶۵۰۰ مرگ ناشی از سوءمصرف مواد مخدر در پزشکی قانونی ثبت شده است؛ این تعداد، بالاترین آمار ثبت‌شده در پنج سال گذشته را نشان می‌دهد.

با مقایسه این آمار با کل آمار رسمی مرگ‌ومیر در ایران، می‌توان گفت که در سال گذشته حدود یک‌ونیم درصد از همه مرگ‌ها به‌دلیل سوءمصرف مواد مخدر بوده است.

طبق گزارش‌های سازمان ثبت احوال، در سال ۱۴۰۲ تعداد ۴۴۲ هزار و ۱۸۲ سند فوت صادر شده که پس از رکوردهای ثبت‌شده در دوران همه‌گیری کرونا (سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰)، بالاترین میزان مرگ‌ومیر ثبت‌شده در ایران به شمار می‌رود.

در گزارش‌های پزشکی قانونی، مرگ‌های ناشی از سوءمصرف مواد مخدر به چهار دسته زیر تقسیم می‌شوند:

۱. مسمومیت ناشی از مواد مخدر

۲. مسمومیت ناشی از مواد محرک

۳. مسمومیت ناشی از مصرف چندگانه

۴. مسمومیت ناشی از داروی مخدر

بیش از نیمی از این مرگ‌ها به مسمومیت ناشی از داروهای مخدر اختصاص دارد. این داروها طیف گسترده‌ای از داروهای مخدر را شامل می‌شوند که برخی از آن‌ها مانند متادون در ایران مصرف بالایی دارند و گاهی به‌صورت تصادفی نیز موجب مرگ افراد می‌شوند. برای نمونه، در یکی از شهرستان‌های استان خراسان رضوی، در چهار ماه نخست سال ۱۴۰۳، چهار کودک به‌دلیل مصرف داروهای مخدر جان باختند.

پس از داروهای مخدر، مسمومیت ناشی از مصرف چندگانه، مواد محرک و مواد مخدر به ترتیب در رده‌های بعدی قرار دارند.

مواد مخدر شامل طیف گسترده‌ای از مواد طبیعی و صنعتی است که از شایع‌ترین نمونه‌های آن می‌توان به تریاک و مشتقات آن مانند هروئین اشاره کرد.

در بین مواد محرک، شیشه و کوکائین از معروف‌ترین نمونه‌ها هستند. بر اساس برخی برآوردهای غیررسمی ستاد مبارزه با مواد مخدر ایران، حدود یک سوم افراد معتاد در کشور به مصرف شیشه روی آورده‌اند.

Sunday, 1 September 2024

نرگس محمدی جمهوری اسلامی را مسئول «قتل عمد» محمد میرموسوی در لاهیجان دانست

/شهریور/۱۴۰۳

رادیو فردا

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه صلح نوبل، جمهوری اسلامی را مسئول «قتل عمد» محمد میرموسوی زیر «شکنجه وحشیانهٔ مامورانش» در شهر لاهیجان دانست و خواستار پاسخگویی مقام‌های حکومت شد.

او در پیامی که روز شنبه ۱۱ شهریور ماه در حساب کاربری اینستاگرام نوشت: حکومت چه «بلاهت‌بار و بی‌شرمانه» کشته شدن یک انسان بی‌گناه را زیر شکنجه «استثناء» و «شکنجه سیستماتیک مرگ‌بار در بازداشتگاه را عدمِ کنترل احساسات و خشمِ مامور» و «هیجان ناشی از اصطکاک» می‌نامد.

در روزهای اخیر خبر جان‌ باختن محمد میرموسوی، ۳۶ ساله و اهل روستای سیدمحله از توابع لاهیجان که در جریان یک نزاع محلی توسط مأموران یگان ویژه بازداشت شد، به‌دلیل «ضرب و جرح شدید» در پاسگاه لنگرود خبرساز شد.

پس از انتشار گسترده ویدئوی زخم‌های فراوان بر پیکر آقای موسوی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، دادستان لاهیجان از بازداشت پنج نفر در این ارتباط خبر داد و مسعود پزشکیان، رئیس جمهور ایران، از وزیر کشور خواست موضوع را پیگیری کند.

به دنبال واکنش بیشتر شهروندان به این واقعه نیروی انتظامی صبح ۱۰ شهریور از برکناری رئیس پلیس لاهیجان خبر داد.

خانم محمدی در پیام خود در اینستاگرام با اشاره به وقایع اعتراضات ۱۴۰۱ و برخورد ماموران و حکومت با معترضان نوشته آیا این همان حکومتی است که «معترض جوان جنبش زن، زندگی، آزادی را به جرم گذاشتن یک سطل زباله وسط خیابان به‌عنوان یک حرکت اعتراضی‌ مدنی اعدام کرد و اکنون جنایت فاجعه‌بار مامورانش را عدم کنترل احساسات و خشم مامورانش اعلام می‌کند؟»

این فعال حقوق بشر تاکید کرده که حکومت درکی از رنج جان‌کاه مردم بی‌پناه تحت ستم ندارد و «چه می‌فهمد که مردم به چه سختی در شرایط فقر، تورم، بی‌کاری و هزار و یک درد بی‌درمان حاصل از سیاست‌های سراپا فسادآلود و تبعیض‌آمیز حکومت، فرزندانشان را بزرگ می‌کنند که جوانی رعنا و رشید و امیدی برای آینده خانواده شوند و چه راحت به دست مأمورانِ حکومت در شکنجه‌گاه‌ها، بر سر طناب‌های دار یا کف خیابان‌های شهر، جان عزیزشان را می‌ستانند؟»

او در ادامه نوشته که جمهوری اسلامی اصول قانون، عدالت، شرافت و انسانیت را زیر پا گذاشته و «شقاوت، سنگدلی و ظلم توقف‌‌ناپذیر و بی‌امان حکومت، هر روز نمایشی استثنایی برای تاریخ بشریت خلق می‌کند».

این برنده نوبل صلح در پایان نیز تاکید کرده که این نمایشی که در آن حکومت به «قمار مرگ و زندگی ما انسان‌ها بدل شده، قماری است که در پایان باخت بزرگی را برای حکومت دینی استبدادی رقم خواهد زد».

نرگس محمدی در خرداد ماه ۱۴۰۳ به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس جدید محکوم شد.

این فعال حقوق بشر طی سه سال گذشته، شش بار در دادگاه‌های انقلاب و کیفری محاکمه و در مجموع به ۱۳ سال و سه ماه حبس، ۱۵۴ ضربه شلاق، تبعید، دو سال ممنوع‌الخروجی محکوم شده است.

نرگس محمدی، به دلیل اعتراض، افشا و روایت تعرض و اذیت و آزار جنسی مأموران حکومت، چهار بار محاکمه و محکوم شده است.

با این حال او حتی در پشت میله‌های زندان نیز فعالیت‌های خود را ادامه می‌دهد.