اخبار نقض حقوق بشر در ایران VVMIran e.V Vereingung zur Verteigung der Menschenrechte im Iran e.V

Monday, 8 April 2024

گزارش ماهانه هه‌نگاو از نقض حقوق زنان در ایران، مارس ۲۰۲۴

 ماه سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند و اسامی آنها به شرح زیر است؛

۱ـ مریم عباسی نیکو اهل نجف‌آباد اصفهان به تحمل ۶ ماه حبس محکوم شده است.
۲ـ شبنم تبیانیان شهروند بهایی اهل سمنان به ۶ ماه حبس محکوم شده است.
۳ـ لاله ساعتی نوکیش مذهبی اهل تهران به تحمل ۲ سال حبس محکوم شده است.
۴ـ زهره دادرس فعال اهل رشت به تحمل ۹ سال و ۶ ماه و ۲ روز حبس محکوم شده است.
۵ـ یاسمین حشدری فعال اهل بندرانزلی به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۶ـ شیوا شاه سیاه فعال اهل لاهیجان به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است. 
۷ـ نگین رضایی فعال اهل فومن به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۸ـ فروغ سمیع‌نیا فعال اهل رشت به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۹ـ سارا جهانی فعال اهل رشت به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۱۰‌ـ آزاده چاوشیان فعال اهل رشت به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۱۱ـ زهرا دادرس فعال اهل رشت به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۱۲ـ متین یزدانی فعال اهل رشت به تحمل ۶سال و ۲ ماه و ۱۷ روز حبس محکوم شده است.
۱۳ـ جلوه جواهری فعال اهل رشت به تحمل ۱ سال حبس محکوم شده است.
بازداشت زنان و محکومیت زنان یک روند تبعیض معمول در جمهوری اسلامی است. در جریان جنبش انقلابی ژن ژیان ئازادی فشارها برای فعالین زن ابعاد شدید‌تری به خود گرفته بود. جمهوری اسلامی به شکل سازماندهی شده‌ای همواره از ابتدای ظهورش تلاش کرده است که عرصه ظهور فعالیت اجتماعی، سیاسی و حقوق بشری را برای زنان تا جای ممکن تنگ کند. سیاست‌های جداسازی جنسی و جنسیتی و همینطور به حاشیه بردن هر چه تمام جامعه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی از طریق جرم‌انگاری هویت آنها یکی از سیاست‌های جدی آپارتاید جنسیتی در ایران است.

ثبت ۱۳ مورد زن‌کشی در ماه مارس ۲۰۲۴

با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، طی ماه مارس ۲۰۲۴ دست‌کم ۱۳ زن در شهرهای مختلف ایران کشته شده‌اند که ۱۲ مورد آن توسط افراد نزدیک خود ازجمله همسر، همسر سابق، داماد و برادر انجام گرفته است.

بر طبق این گزارش ۶ زن توسط همسران خود، ۴ زن توسط همسران سابق، یک زن توسط داماد خانواده، یک زن توسط پسر و یک زن نیز به دست مردی ناشناس به قتل رسیده است.

بر طبق این گزارش در ۱۰ مورد انگیزه فرد قاتل اختلافات خانوادگی عنوان شده است.


تفکیک قتل زنان بر حسب استان

استان کرمانشاه (کرماشان): ۳ مورد
استان آذربایجان‌شرقی: ۲ مورد
استان آذربایجان‌غربی (ارومیه): ۲ مورد
استان تهران: ۲ مورد
استان خراسان رضوی: ۲ مورد
استان خراسان شمالی: ۱ مورد
استان مازندران: ۱ مورد


زن‌کشی بالاترین سطح بروز زن‌بیزاری و زن‌ستیزی در جامعه است. قتل‌های منتسب به قتل‌های ناموسی تنها بخشی از زن‌کشی‌ها را شامل می‌شوند. ریشه اصلی زن‌کشی در جوامع تاریخ، مناسبات و قوانین مردسالار و زن‌ستیزانه است. بر أساس گزارش‌های حقوق بشری هه‌نگاو تنها در سال گذشته ۱۲۲ زن‌کشی در ایران به ثبت رسیده است که بخش عظیمی از این قتل‌ها توسط اعضای خانواده نزدیک زن انجام شده‌اند. قوانین وتفکر زن‌ستیزانه نفرت عمیق علیه زنان را عادی‌سازی می‌کند و این خود باعث می‌شود که کشتن زنان ساده‌تر و بی‌هزینه‌تر باشد.



بیانیه هه‌نگاو در مورد تهدید جانی اعضایش توسط نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران

هه‌نگاو؛ یک‌شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۳

سازمان حقوق بشری هه‌نگاو به اطلاع تمامی سازمانهاحقوق بشری، فعالان مدنی، رسانەها و دغدغەمندان نقض حقوق بشر در ایران می‌رساند که تمامی اعضا و همکاران این سازمان بەویژە اعضای ساکن در اقلیم کُردستان تحت جدیدترین تهدیدات جانی، تعقیب‌ و فشار‌های شدید امنیتی توسط عاملین جمهوری اسلامی قرار گرفتەاند.

در تازەترین اقدامات دستگاه امنیتی، جمهوری اسلامی ایران، چندین عضو هیئت مدیره هه‌نگاو از جمله ارسلان یار‌احمدی و ژیلا مستاجر، ساکن اربیل (هەولێر) پایتخت حکومت اقلیم کُردستان در عراق، از طرف عاملین سپاه مورد تهدید مستقیم ربایش و قتل قرار گرفته‌اند. این در حالیست که هه‌نگاو به تازگی از احتمال بسیار بالای ناپدید‌سازی قهری یکی از همکاران خود حسین باقری (ژاکان باران) توسط عاملین جمهوری اسلامی خبر داده است. یکی از افراد مشکوک به همکاری با سپاه در پروژه ناپدیدسازی قهری ژاکان باران، ارسلان یاراحمدی، ژیلا مستاجر از هیئت مدیره هه‌نگاو و خانوادەهایشان در داخل ایران را تهدید بە قتل کردە و گفتە است: " برای بە هلاکت رساندن شما چە در داخل و چە در خارج از طریق نیروهای قدس و قرارگاە رمضان اقدام خواهم کرد".

از سوی دیگر و با گذشت دو هفته از ناپدیدسازی ژاکان باران، زندانی سیاسی سابق و از همکاران هه‌نگاو در ایلام، تاکنون اطلاع دقیقی از سرنوشت وی در دسترس نیست و پیگیری‌های هه‌نگاو و دوستان ژاکان در اینباره بی‌نتیجه مانده است. وی از دو هفته پیش حین رفتن به ترکیه در مرز اقلیم کُردستان ناپدید شده است و افرادی که مسئولیت انتقال وی را بر عهده داشته‌اند از هرگونه جوابی سر باز می‌زنند و همین امر احتمال ربایش ژاکان باران را بیشتر می‌کند.

در همین رابطه، در چند هفته گذشته سازمان حقوق بشری هه‌نگاو بارها چە در شبکه‌های اجتماعی و چە بصورت پیام‌های خصوصی مورد حمله بی‌سابقە سایبری‌ و نیروهای جمهوری اسلامی و امنیتی‌کاران همدستشان در خارج از کشور قرار گرفته است. محتوای این حملات غالباً «تروریست»، «تجزیه طلب» و «قوم‌گرا» خواندن هه‌نگاو و اعضایش بوده‌ و تهدید بە حذفشان بودە است.

هه‌نگاو به جامعه مدنی و فعالین دموکراسی‌خواه ایران و همچنین رسانەهای جریان اصلی هشدار می‌دهد که تضعیف نهادهای حقوق بشری و مدنی کُردستان که کاملا مستقل و بدون وابستگی جناحی، حزبی و سیاسی در حال فعالیت برای کُردستان و برای ایران هستند، اهمیت حیاتی دارد و این حملات با هدف قرار دادن فعالیت مدنی و اطلاع رسانی گستردە از وضعیت نقض حقوق بشر در ایران را هدف قرار دادە است و با تکرار کلیده واژه‌های تکراری دستگاه‌های امنیتی، قتل و ربایش اعضای ما در جای جای جهان، خاصه در منطقه عادی‌سازی شود.

در جریان جنبش ژن ژیان ئازادی/زن زندگی آزادی، هه‌نگاو فعالیت خود در زمینه اطلاع رسانی و ثبت و مستند‌سازی نقض حقوق بشر در کُردستان را به کل ایران گسترش داد. از همان زمان فشارهای امنیتی بر اعضای این مجموعه بطور بی‌سابقەای گسترش یافته است. و تنها جهت یاداوری، پیش از این نیز یکی از کانال‌های سپاه پاسداران جمهوری اسلامی برای شیوه قتل حکومتی ارسلان یاراحمدی از بنیان‌گذاران هه‌نگاو نظرسنجی برگزار کردە بود. 

سازمان حقوق بشری هه‌نگاو ضمن ابراز نگرانی شدید از سرنوشت اعضا و همکارانش، به‌ویژه کسانیکە در کشورهای ناامن هستند، نسبت بە حفظ جان آنها هشدار جدی می‌دهد و از جامعه مدنی ایران، رسانه‌ها و تمامی سازمانها و فعالان حقوق بشری می‌خواهد بازتاب صدای این تهدید‌ها در رابطه با فعالین سازمان حقوق بشر هەنگاو باشند.

Monday, 1 April 2024

دوازدهم فروردین سالروز تحمیل جمهوری اسلامی به مردم ایران



Homeیادداشت روز

یادداشت روز

دوازدهم فروردین سالروز تحمیل جمهوری اسلامی به مردم ایران

 کولبر نیوز 2 روز ago

یک‌شنبه ۱۲ فروردین، سالروز تحمیل رژیمی به مردم ایران است که «جمهوری اسلامی ایران» نام گرفت. ۴۵ سال پیش در چنین روزی مصادره کنندگان انقلاب مردم ایران به رهبری خمینی، طی نمایشی به نام: «همه‌پرسی از مردم ایران» حاکمیت جهل و خرافه و سرکوب خود را بر ایران رسمیت بخشیدند.

روز ۱۲ فروردین سال ۵۸، در حالی‌که هنوز دو ماهی از پیروزی قیام مردم نگذشته بود و توده‌های مردم به تمامی پی به ماهیت افکار ارتجاعی و اهداف بورژوایی غاصبان انقلاب نبرده بودند، که دارو دسته خمینی با شعار: «جمهوری اسلامی نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر» به میدان آمدند تا مردم را ملزم گردانند که از میان دو رأی «آری و نه» یکی را انتخاب کنند و با شرکت در این باصطلاح «همه‌پرسی» به نظام جمهوری اسلامی آری یا نه بگویند. خمینی برای برگزاری این نمایش تعجیل بسیار داشت. زیرا می‌دانست اگر مردم فرصت بیابند با چشمان باز در مورد ماهیت حکومت اسلامی قضاوت کنند، نتایج رفراندوم آن‌گونه نمی‌بود که وی انتظار داشت.

سوالی فریبکارانه و پاسخ «آری یا نه» که برای این رفراندوم تعیین کرده بودند، به شیوه‌ای بود که گویا اگر کسی رای «آری» را به صندوق نیاندازد، به معنای آن است که طرفدار بازگشت رژیم پادشاهی است. طبعاً در شرایطی که توده‌های مردم جانبازانه و وسیعاً در قیام برای سرنگونی رژیم پهلوی شرکت کرده بودند، انتساب چنین نسبتی به آنان مایه سرشکستگی بود و بسیاری از همین مردم از فرط نفرت‌شان نسبت به رژیم و نظام پیشین و علی‌رغم میل باطنی‌شان، به حاکمیت مذهبی و حکمرانی مشتی آخوند و مرتجع، ناچاراً و بخشاً نیز از روی توهم رأی «آری» را انتخاب می‌کردند و به صندوق‌های رأی می‌ریختند.

البته در آن هنگام نیز آن دسته از مردم که ماهیت حاکمیت مذهبی و قدرت‌گیری مرتجعان را همسان حاکمیت استبدادی و دیکتاتوری نظام شاهنشاهی می‌دانستند، نه تنها این رفراندوم را تحریم کردند، بل‌که تا جایی که توان داشتند، توده‌های مردم را هم از شرکت در آن برحذر می‌داشتند. کارگزاران تازه به قدرت رسیده برخوردار از امکاناتی که به چنگ آورده بودند و با استفاده از تریبون‌هایی که در اختیار داشتند و با اتکاء به سنت‌های مذهبی رایج در میان مردم، نتایج به اصطلاح همه‌پرسی را به نفع خود و به نام جمهوری اسلامی ایران اعلام کردند. سابقه تمامی انتخابات فرمایشی ۴۵ سال اخیر به چنین روزی بر می‌گردد و با تثبیت چنین روزی بود که سنت انتخابات‌های نمایشی و فرمایشی در این رژیم تکرار می‌گردد. ۱۲ فروردین، برای مردمی که تحت حاکمیت این رژیم به سر می‌برند، یادآور اولین روزهای نفی حق انتخاب در تعیین سرنوشت خویش و اولین روز تثبیت رسمی حاکمیت جهل و خرافه و اولین روز شکل‌گیری حاکمیتی است که هم ارتجاعی و هم سرمایه‌داری است.

روز ۱۲ فروردین، اگر برای جمهوری اسلامی روز آغاز چهل و ششمین سال از حاکمیت نظام سرمایه‌داری اسلامی است، برای توده‌های مردم سالروز اعلام پایان نقش توده‌های مردم در یک انقلاب شکوهمند و سالروز آغاز یک رژیم ارتجاعی و سالروز تداوم یک عمر سرکوب، تحقیر، تحمل فقر و گرسنگی است و آغاز چهل و ششمین سال تداوم سلب ابتدایی‌ترین آزادی‌های فردی و اجتماعی است.

اگرچه در آن هنگام نیز بخش‌های نسبتاً وسیعی از مردم در اولین نمایش انتخاباتی شرکت نداشتند، اما جمهوری اسلامی اولین آمار جعلی خود را از یک باصطلاح رفراندوم اعلام کردو ادعا نمود که گویا بیش از ۹۸ درصد مردم در نمایش «جمهوری اسلامی آری یا نه» شرکت داشته‌اند. این ادعای جمهوری اسلامی در حالی اعلام می‌گردید که مردم کوردستان با جمعیتی چند میلیونی، علی‌رغم این فریب‌کاری آشکار، با هوشیاری کامل در این رفراندوم شرکت نکردند و باین ترتیب مشروعیت این رژیم را نپذیرفتند. رژیم حتی شانس این را هم نداشت که دکه‌های انتخاباتی‌اش را در کوردستان دایر کند. برای بسیاری از مناطق دور افتاده در سراسر ایران هم اصلاً برگه انتخاباتی فرستاده نشد. در چندین نقطه و از جمله مناطقی از ترکمن‌صحرا صندوق رای مستقر نشد.

امروز میلیون‌ها نفر از مردم ایران به مردم کوردستان و به همه آنهایی که آگاهانه در این نمایش دادن مشروعیت به رژیم اسلامی شرکت نکردند دست مریزاد می‌گویند. امروز اکثریت قاطع مردم ایران، زنان، جوانان، کارگران، معلمان ،بازنشستگان، ملت‌های تحت‌ستم و بسیاری از اقشار دیگر خواهان سرنگونی این رژیم هستند. اما چنین خواستی تنها با تکرار صحنه‌های پرشور خیزش انقلابی سال ۱۳۵۷، خیزش‌های سرنگونی خواهانه دی‌ماه ۹۶، آبان ۹۸ و انقلاب ژینا با ایفای نقش آگاهانه و متشکل طبقه کارگر در صحنه‌ها و عرصه‌های مختلف، میسر می‌شود. بگذارید دست در دست هم زمینه‌های چنین انقلابی را با اراده میلیونی‌مان فراهم کنیم.

در روز استقرار حکومت جنایت، تحمیق و ویرانی جمهوری اسلامی جا دارد یاد کمونیست‌ها، انقلابیون، پیشقراولان زن و مردی را گرامی بداریم که در جهت جلوگیری از قدرت این هیولای ضدبشری و تحقق آرمان‌های واقعی انقلاب، در میدان نبرد و یا در زندان‌ها جانشان را فدا کردند. یاد الهام‌بخش آنان امروز بیشتر از هر روز دیگر ما را در رزم بی‌امان، نقشه‌مند، سازمان‌یافته و پیوسته علیه رژیم اسلامی و نظام سرمایه‌داری یاری خواهد بخشید.


Saturday, 30 March 2024

استعفای یکی از اعضای استقبال مسجد مکی تحت فشار دستگاه های امنیتی

۹فروردین ۱۴۰۳ #مولوی_نعمت_الله_ریگی یکی از اعضای تیم استقبال #مسجد_مکی که برای دومین بار در هفته جاری احضار و تهدید شده بود تحت فشار دستگاه امنیتی مجبور به استعفا شده است.
مولوی ریگی پیشتر در۶ فروردین به همراه #مولوی_عبدالمالک_ملک_زاده و #مولوی_مهدی_براهویی دو تن دیگر از اعضای استقبال مکی احضار و تهدید شده بود که بدون توجه به فشارها به وظایف خود در راهنمایی مسافران نوروزی در مسجد مکی ادامه داده بود تا اینکه برای بار دوم احضار و تحت فشار دستگاه های امنیتی نهایتا مجبور به استعفا شده است.
#مولوی_محمد_طیب فرزند #مولوی_عبدالحمید در حساب کاربری اینستاگرام خود از فشار دستگاه های امنیتی جهت جلوگیری از ورود مسافران و مهمانان نوروزی به داخل مسجد مکی خبر داده و از این رویکرد حاکمیت انتقاد کرده بود.

قانون اساسی :
اصل ۲۲-رعایت حقوق ذاتی و شهروندی (امنیت زندگی) 
اصل۲۳-منع تفتیش عقاید 
اصل۳۴-رعایت حقوق انسانی توسط قانون

اعلامیه جهانی حقوق بشر:
ماده ۸- رعایت حقوق انسانی توسط قانون  
ماده۱۸-حق آزادی عقیده
ماده ۲۲- حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران 
#مهسا_امینی 
#vvmiran 
@baschariyat 
#MahsaAmini

مولوی عبدالحمید: رفراندوم برگزار نمی‌کنند چون از نارضایتی‌ها خبر دارند

۱۰/فروردین/۱۴۰۳

عبدالحمید اسماعیل‌زهی، با اشاره به ۱۲ فروردین سالروز همه‌پرسی جمهوری اسلامی در ۱۳۵۸ گفت مقام‌های جمهوری اسلامی امروز به دلیل اطلاع از نارضایتی‌ها حاضر به برگزاری رفراندوم نیستند.

عبدالحمید اسماعیل‌زهی، امام جمعه اهل سنت زاهدان، با اشاره به ۱۲ فروردین سالروز همه‌پرسی جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۸ گفت مقام‌های جمهوری اسلامی امروز به دلیل اطلاع از نارضایتی‌ها حاضر به برگزاری رفراندوم نیستند.

او در خطبه‌های نماز جمعه زاهدان در روز ۱۰ فروردین گفت آرمان‌های مردم در انقلاب ۱۳۵۷ مواردی همچون عدالت، آزادی و تحول سیاسی و اقتصادی بود اما امروز مردم معتقدند که آن وعده‌ها محقق نشدند.

او با بیان اینکه خود نیز به جمهوری اسلامی رای داد٬ گفت مردم در آن روز «به این امید رای دادند که در کشور عدالت و آزادی برقرار می‌شود» و «هم ما وعده‌ها و نویدهای بسیار بزرگی دادیم».

روزهای دهم و یازدهم فروردین ۱۳۵۸ همه‌پرسی نظام جمهوری اسلامی برگزار شد و مقام‌های حکومت جدید اعلام کردند که بیش از ۹۸ درصد به جمهوری اسلامی رای «آری» داده‌اند.

امام جمعه اهل سنت زاهدان با تاکید بر اینکه امروز اقتصاد متزلزل است و ثبات سیاسی دیده نمی‌شود گفت: «امروز ببینید که چقدر ریزش صورت گرفته است؛ اینکه بعضی می‌گویند رفراندوم برگزار شود و مسئولین حاضر به برگزاری همه‌پرسی نیستند چون نتیجه را می‌دانند و می‌بینند وضعیت چیست و ملت ناراضی است».

در سال‌های اخیر شمار زیادی از فعالان سیاسی و اجتماعی و حتی برخی چهره‌های جمهوری اسلامی از جمله حسن روحانی و میرحسین موسوی با استناد به اصل ۵۹ قانون اساسی خواهان برگزار همه‌پرسی شده‌اند.

با این حال علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، فروردین پارسال گفت: «مگر همه مردم که باید در رفراندوم شرکت کنند امکان تحلیل آن مسئله را دارند؟ این چه حرفی است؟».

Thursday, 21 March 2024

پنج شباهت «انتخابات» اخیر ایران و روسیه

 داشت.

شاخص‌ترین کاندید ردصلاحیت‌شدهٔ روسیه بوریس نادژدین، از فعالان برجسته مخالف، بود که پیشتر برای چند سال عضو دومای روسیه بود. او به دلیل امضاهای مخدوش در فهرست حامیان مورد نیاز برای کاندیداتوری ردصلاحیت شد. علاوه بر او، یکتارینا دونتسوا، روزنامه‌نگار مخالف و ضدجنگ روسی، نیز علی‌رغم جمع‌آوری امضاهای موردنیاز برای کاندیداتوری، امکان حضور در رقابت‌ها را پیدا نکرد.

بی‌اعتمادی به آمار اعلام‌شده

هم در روسیه و هم در ایران، آمار رسمی اعلام‌شده با تردید جدی در افکار عمومی مواجه شده ‌است. در ایران نرخ مشارکت ۴۱ درصد در انتخابات مجلس و خبرگان از سوی جمع قابل اعتنایی از فعالان، ناظران و کارشناسان رد شده ‌است و تصور می‌شود که مشارکت واقعی به میزان قابل اعتنایی کمتر بوده ‌است.

در روسیه نیز به گزارش نشریه «نوایا گازتا»، اعتبار نیمی از آراء پوتین در حد ۳۲ میلیون رأی زیر سؤال است و دولت روسیه متهم به دستکاری آراء است. مدوزا، دیگر رسانهٔ مجازی روسی که فعالیت روزنامه‌نگاری تحقیقی انجام می‌دهد، نیز با طرح موضوع دستکاری در انتخابات روسیه، آراء جعل‌شده برای پوتین را در حد ۲۲ میلیون رأی اعلام کرد.

در تخمین آراء غیرواقعی پوتین از مدل ریاضی «شپیلکین» استفاده شده است. اگر آمار رأی‌های جعلی از رأی‌های اعلامی پوتین کسر شود، سهم او از آراء ماخوذه به ترتیب ۵۰ و ۶۲ درصد می‌شود که از انتخابات‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۲ کمتر است. این تخمین‌ها با توجه به نارضایتی برخی مردم روسیه از جنگ اوکراین منطقی به نظر می‌رسند.

علاوه بر آن، هر دو حکومت از منابع عمومی برای تبلیغ انتخابات و تهدید و تطمیع برای رأی دادن استفاده کردند و مخالفان شرکت نه تنها امکان تبلیغ بی‌هزینه را نداشتند، بلکه تحت فشار بودند. طبق گزارش تحقیقی ائتلافی از رسانه‌های روسی چون «وی‌اسکور»، «دلفی»، «اکسپرسن» و «تریل مدیای کاغذی»، پوتین قبل از انتخابات دستورالعملی به همهٔ نهادهای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی دولتی روسیه صادر کرده بود که در هماهنگی با «وزارت‌خانه آموزش و دانش» روسیه اقدامات سازمان‌یافته برای افزایش مشارکت انتخاباتی انجام دهند.

از این نهادها خواسته شده بود تا فهرستی از همهٔ کارمندان و چهره‌های اثرگذار همراه با تصمیم آن‌ها در مورد انتخابات و ترجیح سیاسی‌شان تدوین کنند و تا روز انتخابات کنترل و نظارت شوند. البته این وضعیت در ایران حداقل به شکل محسوس وجود نداشت.

بیشتر در این باره: انتخابات مجلس یا بحران انتخاباتی در مصاف داخلی اصولگرایان؟بی‌اعتنایی جامعهٔ جهانی

اگر معدودی از نظام‌های سیاسی اقتدارگرا را استثنا کنیم، انتخابات‌های برگزارشده در ایران و روسیه در سال ۲۰۲۴ در جامعهٔ جهانی با بی‌اعتنایی مواجه شد. دولت آمریکا اعلام کرد پیروزی پوتین را تبریک نخواهد گفت. اکثر کشورهای اروپایی نیز برخورد منفی با انتخابات روسیه داشتند.

برگزاری این انتخابات‌ها و نمایش مشروعیت امکانی را برای این دولت‌ها در عرصهٔ جهانی قراهم نکرده و چالش‌های آن‌ها همچنان باقی است.

انتخابات‌های واقعی و یا برخوردار از رقابت حداقلی تولیدکنندهٔ قدرت نرم و ایجادکنندهٔ اعتبار در عرصهٔ جهانی هستند. انتخابات‌های نمایشی چنین ظرفیتی ندارند و در نهایت در افکار عمومی بین‌المللی به‌عنوان سرقت آرا و سلب حق انتخاب از مردم کشورهای متبوع تلقی می‌شوند.

Sunday, 17 March 2024

توماج صالحی به اتهام «تشویق به اعمال خشونت‌آمیز» و «نشر اکاذیب» محاکمه شد

۲۶/اسفند/۱۴۰۲

رادیو فردا

وکیل توماج صالحی، خوانندهٔ معترض، می‌گوید جلسهٔ رسیدگی به پروندهٔ سال ۱۴۰۲ توماج صالحی با اتهامات «تشویق به اعمال خشونت‌آمیز از طریق سامانه‌های رایانه‌ای» و «نشر اکاذیب از طریق رایانه» برگزار شد.

امیر رئیسیان، وکیل دادگستری، روز شنبه، ۲۶ اسفندماه، به «شبکهٔ شرق» گفت که این جلسه در شعبهٔ ۱۱۷ دادگاه کیفری دو استان اصفهان برگزار و آقای صالحی «به صورت ویدئو کنفرانس در جلسه حاضر شد».

او در ادامه گفت: «آقای صالحی در جلسه رسیدگی ضمن عدم پذیرش عناوین اتهامی خود، توضیحاتش را ارائه داد.»

صفحهٔ توماج صالحی نیز در شبکهٔ اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) با بیان اینکه در صورت «مستقل» بودن دادگاه تنها رأی باید «تبرئه و آزادی» او باشد، نوشت:‌ «هیچگونه استناد قانونی و مستدلی وجود نداشته و جلسه با دفاع محکم توماج از مواضع خودش به پایان رسید.»
وکیل این زندانی سیاسی همچنین در مورد شکایت او از ضابطان پرونده سابقش به «شبکهٔ شرق» گفت که این پرونده «در مرحلهٔ تعیین صلاحیت محلی است چراکه برای دومین بار، دادسرای رسیدگی‌کننده به پرونده، خود را صالح ندانسته است».

آقای رئیسیان بهمن‌ماه امسال نیز اعلام کرد که دو اتهام جدید به «کیفرخواست قبلی» توماج صالحی اضافه شده است و این خواننده معترض با اتهامات «بغی» به معنای قیام مسلحانه و گروهی علیه نظام و همچنین «اجتماع و تبانی جهت ارتکاب جرایم علیه امنیت» در پرونده سال گذشته خود روبه‌رو شده است.

توماج صالحی، رَپِر زندانی، ۲۷ آبان امسال‌ «پس از تحمل ۲۵۲ روز زندان انفرادی، و مجموعاً یک سال و ۲۱ روز حبس» به قید وثیقه آزاد شد اما تنها ۱۲ روز بعد و پس از انتشار ویدئویی که در آن شکنجه‌ شدنش در زندان را شرح می‌داد، با «ضرب‌وشتم» بازداشت شد.

وکیل او اواخر بهمن‌ماه امسال اعلام کرد که حکم یک سال حبس این خوانندهٔ معترض از سوی دادگاه تجدید نظر اصفهان تأیید شده است.

این حکم به دلیل آن که شرج شکنجه شدن خود بعد از بازداشت در سال گذشته را افشا کرد، برای او صادر شد.

وکیل آقای صالحی همچنین درباره حکمی که در پرونده سال ۱۴۰۱ برای موکلش صادر شده است، خبر داد که حتی بعد از نقض این جکم در دیوان عالی کشور و لزوم حذف دو عنوان اتهامی او، دادگاه انقلاب پرونده را به دادسرای اصفهان بازگرداند.

به گفته امیر رئیسیان، این دادسرا علاوه بر تکرار تمام اتهامات پیشین توماج صالحی در پرونده سال گذشته، دو اتهام جدید شامل «معاونت در بغی» و «اجتماع و تبانی به قصد امنیت ملی» را به پرونده اضافه کرده و این کیفرخواست بار دیگر به دادگاه رفته است.
این خواننده که در طول اعتراض‌های سال ۱۴۰۱ به مدت طولانی از معترضان حمایت می‌کرد و به همین دلیل نیز بازداشت شد، اوایل اسفند امسال در پیامی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان را «نمایشی» خواند و خواستار تحریم آن شد.

مسئولان زندان دستگرد اصفهان پس از انتشاراین پیام در مورد «تحریم انتخابات» تماس‌های او را قطع کردند.